donderdag 28 november 2013

Leider SECT II: Muzikaler musiceren

Veenendaal - Na een opzwepend intro van de solo-gitarist vallen ook de bassist en de drummer bij.
De solo-gitarist begint te zingen en een soulful swingend nummer volgt.
Een strakke beat vormt de ondergrond voor een goede melodie.
Dat is de muziek die de nieuwe bezetting van Sect II in het komende seizoen gaat brengen.
De muziek houd het midden tussen Beat en Rhythm & Blues, maar dan minder beat en meer blues.

Trio met een eigen gezicht
Ernst Kraft van Ermel is de leider van Sect II. Hij is achttien jaar en zit in de vierde klas van de HAVO in Amersfoort. Als hij van school komt wil hij het liefst naar een conservatorium of een muzieklyceum. In ieder geval wil hij later van de muziek kunnen leven.
Net als zijn grootvader, die eerste violist was van de Java-Kunstkring in het voormalig Nederlands-Indië.
Van zijn grootvader leerde Ernst, toen hij zeven jaar was, ook viool spelen.
Later heeft de gitaar de viool vervangen.
Al zijn vrije tijd besteed hij aan dit instrument.
Ernst Kraft van Ermel was ook de leider van de vorige bezetting van Sect II en van Quibus 5.
Sect II is een trio. Vroeger speelden ook een slaggitaristen een organist mee.
Ernst is nu dus eigenlijk slaggitarist en solo-gitarist tegelijk; daarbij is hij ook nog zanger.
Aan een orgel heeft hij geen behoefte meer: "Ik wil een geheel eigen stijl gaan ontwikkelen. Ik wil muzikaler gaan musiceren."

SECT II - v.l.n.r.: Stephan Petersen, basgitarist;
Ernst Kraft van Ermel, leider, solo- en slaggitarist, zanger;
Harry Rondeau, drummer.
Steengoed
Ernst gaat ervan uit, dat het bij goede muziekniet op het lawaai of de veelheid van instrumenten aankomt, daarom speelt hij nu nog maar met twee mensen: "Dit trio is eigenlijk de oudste bezetting waarmee ik gespeeld heb. 
Vroeger ondervonden we het als een gebrek, we hadden een gitarist te weinig, en nu willen we het zelf."
Ernst Kraft van Ermel houdt niet alleen van beat: "Brubeck vind ik steengoed. Ik luister graag naar jazz. 
En ik hou ook van klassieke muziek, maar alles op z'n tijd."
Waarschijnlijk brengt zijn studie zijn tweede liefhebberij met zich mee: lezen. 
Hij leest vooral wetenschappelijke boeken, maar af en toe ontspant hij zich ook wel eens met een licht romannetje.
Ernst houd van beatmuziek, maar niet van al die toestanden die er bij schijnen te horen: happenings, love-in, verdovende middelen en sterke drank.
"De gedachte waar men bij de love-in van uit gaat vind ik mooi, maar waarom gaan ze dat nou verprutsen met verdovende middelen en al dat soort dingen.
Alles wordt hierdoor zo negatief," zegt de leider van Sect II.
Ernst Kraft van Ermel wordt muzikaal gesteund door bassist Stephan Petersen.
Stephan is auto-didact. Vroeger speelde hij slaggitaar, maar sinds een jaar uit hij zijn muzikale gevoelens op de basgitaar.
Overdag werkt hij als monteur in de elektrotechniek.
Evenals Ernst zou hij ook het liefst van de muziek zijn beroep maken.
Hij is zich bewust van de problemen, die het vak musicus met zich mee kan brengen, maar hij laat zich hierdoor niet afschrikken.
Hij laat zich trouwens niet zo gauw door iets afschrikken.
Er moet heel wat gebeuren wil hij zijn goede humeur verliezen.
Ernst vertelt: "Stephan moet altijd getemd worden. Vooral als het een beetje zonnig weer is. Dan begint hij 's middags om twaalf uur te spoken".
Stephan zelf: "Ik ben niet alleen dol op muziek hoor. Ik mag ook graag zo af en toe een Turks bad nemen."

Kinderliedjes
Ernst Kraft van Ermel wordt ritmisch gesteund door Harry Rondeau, de drummer.
Harry begon toen hij zestien was te drummen.
Hij is niet geheel auto-didact.
Connecties in de showwereld hebben hem de fijne kneepjes van het vak bijgebracht.
Behalve slagwerk heeft hij vroeger nog mondharmonica gespeeld: "Maar dat waren alleen maar kinderliedjes". 
Ook Harry wil beroepsmusicus worden.
Om zoveel mogelijk te leren gaat hij dikwijls naar topbands luisteren. "Als je ze live ziet optreden, vallen ze meestal ontzettend tegen", zegt hij. 
Zijn grote favorieten zijn Jimi Hendrix, Otis Redding en Wilson Pickett.
De andere bandleden zijn het hier wel mee eens. 
Evenals Ernst houd Harry ook wel van jazz. Klassiek boeit hem echter niet.
Ernst Kraft van Ermel is de grote stimulator van het trio.
Van een leiderschap is eigenlijk geen sprake.
De drie jongens hebben vrijwel dezelfde ideeën over muziek.
Er komt dan ook nooit een onderlinge ruzie bij het trio voor.
Ook over de manier van optreden verschillen ze niet van mening.
Harry zegt hierover: "We houden er niet van een show te brengen zoals vele beatgroepen dat doen. Ze staan daar stoer op het podium en het publiek krijgt een onsympathieke indruk van die jongens. 
Het is soms net, alsof ze er elk ogenblik op los kunnen gaan slaan." 
Sect II houd daar niet van. Zij willen hun show leuk brengen. 
Hun muziek is over het algemeen vrolijk.
Stephan: "Het is belangrijk contact met het publiek te hebben."
Ernst Kraft van Ermel zorgt voor het repertoire.
"We horen een plaat die we goed vinden en die gaan we dan zelf spelen.
We schrijven de tekst over en we zoeken de melodie en de akkoorden op de gitaar op.
We brengen vaak ook eigen nummers."

Verandering
Volgens het trio is er een grote verandering te ontdekken in het publiek.
"Het publiek is nuchter geworden, gereserveerder. Het spel wordt kritischer beluisterden als je het goed doet, wordt je meer gewaardeerd. Het publiek is ook niet meer zo van het gooi- en smijtwerk gediend. Er wordt zelfs minder gedanst dan vroeger. Luisteren is belangrijker geworden. 
Daarom willen wij eenwat muzikalere stijl gaan brengen", zeggen Ernst Kraft van Ermel, Stephan Petersen en Harry Rondeau, samen Sect II.
Ze zullen in het komende seizoen ongetwijfeld weer velen weten te boeien.
Zoals ze dat al vijf jaar hebben gedaan.
Er liggen al weer vele contracten te wachten: Veenendaal, Ede, Wageningen enz. …..

(De Vallei, 2 september 1967)