woensdag 1 januari 2014

JOHANNES FACTOTUM

De naam betekent 'duvelstoejager' of 'manusje van alles'.

Johannes Factotum oefende boven de garage die eens toebehoorde aan de firma Waaijenberg, aan de Dr. Slotemaker de Bruïnestraat.
De toenmalige eigenaar van de garage, Siem Budding, had tevens een winkel op de Kerkewijk, de Autoshop, waar hij Japanse Ten autoradio's verkocht.
Siem was een bijzondere man. We betaalden geen huur of verwarmingskosten.
De enige tegenprestatie die hij verlangde was dat we zo eens in de maand, als hij toevallig eens in de garage was, een boogie-woogie voor hem speelden.
Ook leenden we de VW-bus van de zaak om naar optredens te rijden.
Een echte mecenas dus!
(Rob de Vos)

Later repeteerde de groep in de vervallen boerderij aan de Brinkersteeg, nog net op het grondgebied van de gemeente Veenendaal.
Jaap Pilon en Rob de Vos
Johannes Factotum is de eerste en enige Veenendaalse blues groep die, sinds afgelopen zomer furore maakt buiten de gemeentegrenzen. Op het programma staat onder meer een Brits optreden en een toernee door Duitsland. Resultaten die er na een half jaar van intensief repeteren in het schamele boerderijtje niet om liegen.
"Eigenlijk zoeken we al ruim twee jaar een geschikte ruimte om te kunnen repeteren.
Dat boerderijtje is een slechte noodoplossing.
Onze instrumenten, die een gezamelijke nieuwwaarde vertegenwoordigen van ca. fl. 10,000,- lijden erg in de vochtige ruimte.
Van de piano zit bijvoorbeeld eenderde van de toetsen vast. Het is daar een onhoudbare situatie, vooral nu de winter van zich laat merken".
Aan het woord is de leider van de blues groep Rob de Vos (19).

Over de medewerking in Veenendaal is Johannes Factotum niet enthousiast.
"Het lijkt wel of in onze gemeente letterlijk en figuurlijk geen plaats is voor welke cultuuruiting dan ook.
Vooral de cultuur die jongeren aantrekt schreeuwt om accomodatie.
Ook wij hebben van alles geprobeerd om over een geschikte repetitieruimte te kunnen beschikken.
Zelfs een viertal verzoeken aan het gemeentebestuur haalde niets uit. Niemand hier in Veenendaal wil je helpen.
Daarom zijn wij in de afgelopen zomer in dat boerderijtje gekropen.
Onbewoonbaar verklaarde woning staat erop".

Rob de Vos, student electronica en spreekbuis van Johannes Factotum is merkbaar teleurgesteld in Veenendaal, waar de blues groep tot op heden nog niet in het openbaar is opgetreden.
"Wij spelen liever niet in Veenendaal. Het publiek is er niet fijn en misschien zelfs wel ondankbaar. Onze muziek wordt hier nog niet begrepen, een gevolg misschien van het feit, dat er in onze gemeente geen gelegenheid is, waar men wordt geconfronteerd met moderne cultuuruitingen", zegt hij.
En vervolgens: "om iets te kunnen waarderen moet je het tenslotte eerst leren kennen. Helaas is daar in Veenendaal geen gelegenheid en dus geen kans".
Buiten Veenendaal boekt Johannes Factotum regelmatig successen.
Het concert van de studenten van de Sociale Academie in Driebergen is er daar één van.
Rob de Vos: "Wij spelen hoofdzakelijk witte blues, waarvan de ontwikkeling na 1960 in Engeland is ingezet door John Mayall.
De kern ervan is de oude blues van de Amerikaanse negers.
Dankzij de nieuwe elektrische instrumenten biedt de blues nu veel meer mogelijkheden voor improvisatie.
Tenslotte beschikten de negers vroeger over niet veel meer dan een oude gitaar".

Johannes Factotum wil, volgens leider Rob de Vos geleidelijk aan overschakelen op een repertoire van nieuwe blues.
"Nog meer improvisatie en lekker experimenteel. De nieuwe blues is al ruim een jaar in Engeland een succes en onze groep leent zich ook daarvoor uitstekend. We zijn goed op elkaar ingespeeld en dat is voor experimentele muziek een eerste vereiste".

Alle leden van de Veenendaalse blues groep studeren.
Het repeteren gebeurt in de vrije weekenden.
Trefpunt is de boerderij.

Jaap Pilon, zang,
Ynze den Hengst (21), solo gitaar,
Henk de Haas (19), slaggitaar,
Wim van Zanten (20), piano,
Rob de Vos (19), bas en
Peter van Tuil (15), drums.

Rob is de technicus van de groep. Hij vervaardigde een groot deel van de elektronische apparatuur.
Zanger Jaap Pilon heeft, evenals Rob, veel kritiek op de behuizing. "Het is in feite voor ons een belemmering om onze prestaties te vergroten. Akoestiek heeft dat boerderijtje helemaal niet. Daarom kunnen we bijvoorbeeld geen van onze instrumenten afstemmen. Toch zit er niets anders op dan gewoon door te gaan".
"Op hoop van zegen" zeggen we wel eens tegen elkaar…
(De Vallei, 10 december 1969)

Deze band is opgezet door Henk de Haas (gitaar).
Doordat zijn ouders en mijn ouders elkaar kenden van vroeger uit de Betuwe kwam hij erachter dat ik drumde en vroeg mij of ik mee wilde doen.
Ik was de jongste in de band en ik herinner mij het eerste optreden nog als de dag van gisteren.
Dat was in Driebergen op de Sociale Academie waar Wim van Zanten studeerde.
We oefenden in het begin boven een garage bij het Bruïneplein in Veenendaal.
Ik geloof niet dat er opnames zijn van deze band. Rob de Vos bouwde toen al zijn eigen basversterkers met ingebouwde booster (unieke exemplaren).
De Katholieke kerk staat nog te trillen op zijn grondvesten van de toen populaire beatmissen.
Rob bouwt nog steeds basversterkers, maar nu professioneel.
(Peter van Tuil)

In 1999, na dertig jaar kwam de band nog een keer bijeen voor een optreden.

Link naar Hevos (Rob de Vos)