TREKKERSRONDE 1967

WEER EEN GROOTS FESTIJN

Van vrijdag 11 tot en met zondag 13 augustus (1967) wordt in de jeugdherberg De Eikelkamp  te Eist voor de zeventiende achtereenvolgende maal de Nationale Trekkers Ronde gehouden.
Naar schatting zullen vrijdag ongeveer 400 trekkers uit alle delen van Nederland naar de jeugdherberg komen om daar het komende weekend in feeststemming door te brengen.
Naast de gebruikelijke evenementen zat het feest zaterdagavond een hoogtepunt bereiken als de K.R.O.-radio een bezoek aan de jeugdherberg brengt om opnamen te maken voor het programma Everybody happy?
De K.R.O. zal een eigen artiest meebrengen.

Een groep jongens en meisjes is al druk bezig

met de voorbereidingen voor het trekkers festijn

Naast het luisteren naar en het dansen op de muziek van de verschillende bands vinden nog vele interessante gebeurtenissen plaats.
Zo zal 'n soort "love-in" worden gehouden, zij het op een wat gekuiste manier.
"We moeten rekening houden met de gemiddelde leeftijd van de deelnemers", vindt Martin van Wissen: "De meesten zijn zeventien of achttien jaar. Er komt natuurlijk geen sterke drank of zo bij te pas." Grote borden op de marktplaats kondigen de love-in al aan:
"Wees lief voor iedereen" en "Love is in here" zijn enkele leuzen. De markt bestaat echter niet alleen uit borden met leuzen. Zo'n twintig meisjes en jongens zijn hard aan het werk met het bouwen van stands. Op de markt zal men fruit kunnen kopen, hot-dogs, worst, pannekoeken en nog vele soorten versnaperingen.
Ook zullen andere werkgroepen aanwezig zijn die bij het publiek interesse willen wekken voor hun activiteiten. Midden op het marktterrein staat een vreemde, grote zuil waaraan netten zullen worden bevestigd, die het marktterrein zuilen overspannen.

Op een wat meer cultureel niveau ligt een experimenteel toneelstuk dat door een van de trekkers is geschreven en zondagmiddag door een groep trekkers zal worden opgevoerd.
Bij dit stuk ligt het accent, evenals bij de gehele organisatie van de Trekkers Ronde '67 op de improvisatie. Een titel is er niet en van de inhoud weten de jongens alleen te vertellen dat het met vrijetijdsbesteding te maken heeft en dat hier en daar ooit 't anarchisme aan de orde komt.

De afdeling"Kleinkunst" komt van de hand van de dochter van de heer Holierook.
Verleden jaar schreef zij een complete musical, die veel succes oogstte.
Dit jaar komt ze met een cabaret, dat echter voor het grootste deel door ingewijden in de trekkerswereld begrepen zal kunnen worden.

Tijdens het weekeind beschikt de jeugdherberg over een eigen radio omroep, inclusief discotheek en discjockey. Deze omroep zal doorlopend in de ether zijn. Verder verschijnt er driemaal daags een krant met het laatste nieuws. Een aantal jongelui kwam op het idee om ook nog een oppositie-krant uit te gaan geven zodat men ook op het gebied van de journalistiek de nodige activiteiten kan verwachten.

Deze zeventiende Trekkersronde heeft veel te bieden: happening - love-in - beatbands - beatgirls - cabaret enz.- De jeugd uit de omgeving van Elst zal watertandend uitkijken naar de festiviteiten!
Martin van Wissen zegt hierover, "De beatjeugd is van harte welkom. Als er maar geen verkeerde elementen tussen zitten. De boel mag niet uit de hand lopen."
Zonder twijfel zal daar wel voor gezorgd worden.

Veel beat weinig baat in Trekkersronde 1967
KRO nam veel te ruim de tijd

Na een twee uur durend optreden van zanger-gitarist Leo Nelissen eindigde gistermiddag om drie uur de Nationale Trekkers Ronde '67. Het optreden van deze zeer begaafde volksliedjeszanger was het hoogtepunt van het jaarlijks terugkerend trekkersfestijn.
Het was een verademing na de vele beat, die jeugdherberg De Eikelkamp te Eist dit weekeinde op z'n grondvesten deed trillen.
Misschien is de Trekkers Ronde '67 het best te typeren met de woorden: Veel beat, weinig baat.
Het liep soms ook wel een beetje tegen.
Zaterdag j.l. bracht de KRO-radio een bezoek aan de jeugdherberg om opnamen te maken voor het tienerprogramma "Everybody happy" van Theo Stokkink.
De KRO was hiervoor een uur van het totale programma toegezegd.
Om één uur 's middags arriveerde echter al de radiowagen van de NRU, met de artiesten die de KRO beloofd had mee te brengen en met Theo Stokkink.
Alles was nog maar net geïnstalleerd of men begon met de eindeloze repetities.
Tot vijf uur was men gedwongen te luisteren naar keiharde beat en dan niet in een vlotte show, maar steeds weer nummers halverwege stoppen en opnieuw beginnen om de een of andere radio-technische reden. Soms hoorde men driemaal achtereen hetzelfde nummer.

Met & Zonder

Om zeven uur 's avonds ging men met dit spelletje verder, dat duurde tot ongeveer half tien.
De uren duren bij de KRO wel wat lang. Waarschijnlijk kwam het originele cabaret, dat het volgende programma-onderdeel vormde hierdoor niet zo goed uit de verf.
Mevrouw Holierook, echtgenote van de jeugdherbergvader, zei: "We wisten niet dat de KRO zoveel tijd nodig zou hebben. We waren op het laatst gaar van al dat beatlawaai. De jongens en meisjes konden ook niets meer in zich opnemen tijdens het cabaret". Het publiek was wat onrustig geworden, hetgeen de prestaties van de cabaretgroep, bestaande uit een aantal trekkers, niet ten goede kwam.

Een tweede tegenvaller was het kampvuur. Niet dat het aan goede organisatie ontbrak, maar het kampvuur viel in het water door de regen, die plotseling overvloedig neerdaalde, wat de meeste feestgangers de gebouwen in deed vluchten.

Zondagmiddag bracht Leo Nelissen een heerlijk programma met pittige volksliedjes. Hij bracht de blues en het Franse chanson, Duitse en Engelse liedjes op een bijzonder beschaafde manier, terwijl hij zichzelf op de gitaar begeleidde. Wat de jonge zanger presteerde stak ver uit boven het werk van de, toch vrij gerenommeerde beatbands, die de KRO had meegebracht.

Blueszanger Lee Reed, de beatbands Met en zonder, Names & faces en Zen en cabaretier Martin Brozius passeerden zaterdagavond de revue, maar niet een van deze artiesten wist het publiek echt te boeien. Zelfs de Amerikaanse blueszanger Lee Reed, van wie men veel had verwacht, viel tegen.
Noch in z'n stem, noch in z'n manier van optreden zat"dat Amerikaanse", waar men op had gehoopt.

Jammer
Theo Stokkink, de presentator van Everybody Happy gaf als reden van de langdurige repetities: "Normaal wordt dit programma rechtstreeks uitgezonden. Maar nu moesten we het op de band opnemen, het wordt morgenmiddag pas uitgezonden. Daarom moesten we wat meer repeteren".

Names & Faces

Theo Stokkink is een vlotte jongeman, die er op een wonderbaarlijke manier bij het publiek nog wat van weet te maken. Dank zij zijn presentatie slikte 't publiek het vele herhalen en half uitspelen van de nummers. Hij werd zaterdagavond geassisteerd door Lieke van Bommel. Zij werd gesignaleerd in gesprek met de Rhenense wethouder Mr. J. Deen, die al eerder op de dag van zijn interesse voor de Trekkers Ronde had blijk gegeven.
"Het is een ontzettend lawaai", merkte de heer Deen op. "Maar de jongelui doen het wel leuk. Er zijn er trouwens minder dan ik dacht".

Over de Trekkers Ronde van volgend jaar is nog niet gesproken.
Wèl is het de vraag of er dan mensen zijn, die het festijn willen organiseren.
Mevrouw Holierook: "Het zijn altijd dezelfden, die het doen. Het publiek is passief. Ze komen binnen, gaan zitten, en ondergaan hetgeen er gebeurt. Er gaat niets van henzelf uit. Jammer."
Verder merkte zij op, dat het een moeilijke opgave is om in augustus, de maand van de Trekkers Ronde, aan artiesten te komen.
"Beatbands kun je genoeg krijgen, maar de meeste artiesten van een wat beter genre zijn dan met vakantie".

De Trekkers Ronde van dit jaar werd voor het grootste deel geïmproviseerd.
Voorheen moest men zich altijd aan een bepaald thema houden zoals bijvoorbeeld: "Cowboys".

Misschien is het raadzaam hier volgend jaar weer eens aan te denken. Improviseren is best mogelijk, als men alleen maar met een feest te maken heeft. Aan het feestelijke gedeelte van het afgelopen trekkersweekend hebben de jongelui dan ook veel plezier beleefd. Gaat men echter ook nog een programma samenstellen, dan wil improviseren nog niet zeggen dat men buiten organiseren kan.
Een sterke leiding is bij een dergelijk evenement beslist noodzakelijk. De ruim vierhonderd deelnemers aan de Trekkers Ronde hebben ongetwijfeld een leuk weekend gehad, maar de sfeer van vorige Trekkersrondes ontbrak jammer genoeg.
(De Vallei, 14 augustus 1967)