POPFESTIVAL IN TIEL 1970

Niet alleen in Veenendaal waren popfestivals minder geslaagd als fondsenwerver voor het jongerenwerk.
Ook een ambitieus opgezet festival in Tiel kreeg niet de gewenste belangstelling.
Verwonderlijk gezien de optredende groepen.

Vanaf zaterdag 22 augustus (1970) 20.00 uur tot zondag 23 augustus 8.00 uur voert de pop de boventoon in Tiel.

Aan dit popfestival werken mee:
The Kinks
May Blitz
Black Sabbath
Arthur Brown
Alan Price
Wild Angels
The Dream
Golden Earring
Sect Soul Session
Pierre Courbois
Bismarck
The Hush
Palace

Popfestival Tiel start vanavond

Tiel beleeft vanavond z'n uur U. Want om acht uur begint een muziekspektakel, dat - zo verwachten weinigen - de volgende morgen om acht of - zo verwachten velen - de volgende morgen om tien uur zal eindigen met het klapstuk van dit popfestival, het optreden van The Kinks.
In die tussentijd, de avond, de nacht en de vroege zondagmorgen dus, zal iedereen (zo hoopt iedereen) genoten hebben van een deel van de internationale popkeur: Alan Price, Wild Angels, Golden Earring, Arthur Brown, Dream, Bismarck, May Blitz en Black Sabbath, allemaal groepen. die zestig minuten optreden op de Waalkade, een groot, groen en mooi gelegen uiterwaard vlakbij het pontveer (naar Wamel).

The Dream, Tielse popgroep, treedt "thuis best" op eigen bodem op.

De vijf muzikanten zijn hier geportretteerd op de Waalmuur,

vlak voor het terrein van het (pop)-gebeuren.

Eigenlijk is het niet alleen het uur U voor de Stichting Joint, die de organisatie in handen heeft en die niet het maken van winst in het vaandel geschreven heeft.
De Stichting hoopt met dit festival slechts te bewijzen, dat Tiel rijp is voor een open jeugdcentrum voor, zo men wil, de popjeugd.
Elke duit, die zo mogelijk zou overblijven, gaat dan ook in de pot voor het open jeugdcentrum.

Het is daarom ook een belangrijk uur voor het Tielse gemeentebestuur, de politie en de dienst gemeentewerken, voor heel veel mensen eigenlijk, die daadwerkelijk hebben meegewerkt om dit popfestival in de geest van Kralingen Rotterdam tot een succes te maken.

De organisatoren verwachten, afgezien van een grote toeloop van popliefhebbers uit het hele land, met name veel bezoekers "over de rivieren". Het Land van Maas en Waal en de Gelderse Vallei.
Joint noemde de plaatsen Veenendaal, Rhenen, Ede, Wageningen en de dorpen langs de Rijn.
Werkelijk alles is in het werk gesteld om het popfestival tot een goed einde te brengen.
De Stichting Joint, die afgezien van garanties die nodig waren voor de contractering van de groepen, zonder beginkapitaal zat, heeft met gunstig resultaat een beroep kunnen doen op de Tielse jeugd.

Die de afgelopen week dan ook gewapend met hamer en spijkers, timmerde dat het een lieve lust was.
Alle voorzieningen, die bij een popfestival horen, zijn er ook.
Eten, drinken, slaaptent, drugteam, medische ploeg.
De enigen die er niet te zien zullen zijn, zijn de mannen van Hermandad.
De Stichting Joint heeft er wel voor gezorgd, dat er een "gastendienst" van zestig mensen zal zijn, ook al weer in navolging van Kralingen Rotterdam.

Ludieke markt
't Spektakel begint overigens vanmiddag om twee uur al.
Als een soort presentje biedt de Stichting Joint iedereen gratis aan: enkele concerten van popgroepen, een ludieke markt met centrifugaal schilderen, pony-rijden, suikerspin, boetieks en kunstmarkt, een waarzegster, enfin, een hele rataplan.
En daarbij hoort ook de Vara Drive-in Discotheek van twee tot vijf uur.

Vijf uur is ook het tijdstip, waarop iedereen verzocht wordt het popterrein te verlaten, omdat dan de laatste maatregelen genomen worden voor het grote non-stop avondlijke en nachtelijke muziekfeest. Daarvoor dient men dan een kaart te kopen voor vijftien gulden, iets dat mogelijk is bij de van 12.00 tot 24.00 uur geopende kassa's aan Het Plein.

Eén van de belangrijkste raadgevingen, die door Joint gegeven zijn: neem een slaapzak of een deken of een kameelharen jas of in ieder geval iets wat warm is, mee naar de Waalkade, want op de oever van de rivier kan het soms behoorlijk koud zijn.

Belangstelling voor popfestival Tiel viel tegen
Het popfestival te Tiel dat zaterdag en zondagochtend door de Stichting Jongeren ontmoetingscentra Tiel werd gehouden, heeft niet die belangstelling getrokken die men ervan had verwacht.
Er waren circa 1500 jongeren die aan dit popfestijn hebben deelgenomen.
Het gevolg hiervan is dat de garanties vermoedelijk gedeeltelijk zullen moeten worden aangesproken.


Het was voor de organisatoren een teleurstelling dat enkele popgroepen hun afspraak niet geheel nakwamen wat de tijd en duur van het optreden betrof.

Hierdoor ontstonden wat langere pauzes die werden opgevuld met het vertonen van films.
Hoewel het tijdens het weekend van het popfestival in Tiel vrij rustig is gebleven werd de politie geconfronteerd met diverse onregelmatigheden.

Er werd ingebroken in de fabriek van Schoots aan de Lunterveldweg.
Daar werd behalve een oude auto ook een partij koper ter waarde van veertienhonderd gulden meegenomen.
In het zwembad Groenendaal werden vernielingen aangericht en werden twee microfoons ontvreemd. In de binnenstad ontstond enig tumult toen twee bromfietsen en een bakfiets met hulpmotor in brand werden gestoken.
Tenslotte deed de Tielse kelner J.M.H.W. bij de politie aangifte dat zijn auto die hij in de Dr. Kuyperstraat had geparkeerd, gestolen was.

Filmpje

Gerhard Aberson: Ben daar in Tiel met twee vrienden vanuit Olst geweest. We mochten er niet naar toe van onze ouders, maar een vriend uit Olst en ik "zouden een feestje hebben in Bathmen bij de andere vriend" en omgekeerd had de vriend uit Bathmen "een feestje in Olst".
Dat mocht uiteraard wel van onze ouders.

Liftend via Nijmegen naar Tiel en we beleefden de muziek, de nachtelijke kou in de uiterwaarden en het vertrek per trein in de vroege ochtend.

Liften op de zondagochtend had niet veel zin vanwege het spaarzame verkeer.
We herinneren ons altijd nog de burgemeester van Tiel die op die vroege zondagochtend rond de klok van 6 meldde, dat het nu afgelopen was!

festival terrein

Liftend, per eigen auto of brommer arriveerde in de loop van zaterdag zo'n vijftienhonderd à tweeduizend liefhebbers van openluchtpop, op een met rietmatten afgezet grasveld aan de boorden van de bruingrijze Waal in Tiel.
Op die plek, tussen de vorstelijk begroeide stadswallen en de langzaam maar zeker voorbijvarende binnenschepen, had een groepje actieve plaatselijke jeugdwerkers, verenigd in de Stichting Joint, een popfestival georganiseerd.
Ze waren van heinde en verre gekomen, de communicatiezoekers, grasslapers en popfans - alleen niet uit Tiel zelf.
Een levensgroot probleem voor de onvermoeibare organisatoren, want juist die jeugd hadden ze (met financiële steun van onder meer de gemeente en CRM) zo graag willen bereiken.
Maar de jonge Betuwe-bewoners lieten het duidelijk afweten.
Er waren er wel naar Tiel gekomen, maar die loerden ginnegappend vanaf de veilige stadswallen naar het kleurig uitgedoste en met slaapzakken beladen popvolk uit de rest van Nederland.
Evenals een deel van de oudere Tielse bevolking trouwens, die popfestivals nog altijd associeëert met spookbeelden van naaktloperij, getrip en geflip, groepsseks en andere overtredingen van de goede zeden.

's Middags was het terrein, dat ernstig werd bewaakt door Ambonese jongens en meisjes, gratis opengesteld. Sommige Betuwse dertigers en veertigers waagden zich inderdaad aarzelend in de arena met blikken van "nou, die durft", nageoogd door de wat geremder toekijkers.
Ze lieten hun kroost pont rijden, voorzagen het van patat, ijs en suikerspinnen, bezochten de kunstmarkt en blikten met een half oog in het kraampje van de NVSH.

"Heb je een ongelukje tijdens het popfestival? Bel dan zondag 085 - 422593 (Rutgershuis in Arnhem) en je wordt geholpen".

Klokslag 8 uur 's avonds zou het eigenlijke festival losbarsten, maar om allerlei duidelijke en minder duidelijke redenen (geen piano, nog geen groep gearriveerd, microfoon onklaar etc.) werd dat tijdstip voortdurend naar later in de avond verschoven.
Een tochtje per veerpont naar Wamel dan maar, met een partij biljart in het stemmige wachtlokaal aan de overkant, een mild glas jenever, nog maar een partij, nog maar een glas, en weer terug naar het terrein, waar op dat moment enigzins panisch werd omgeroepen dat het er nu werkelijk binnen een uur van zou komen.
Tot de vier jongens die midden op het veld wat geheimzinnig bijeenzaten, drong deze blijde boodschap totaal niet door, want een van hen riep nog geen seconde later: "Dat heeft twee azen in z'n hand en blijft dan passen!" Uit zo'n onvergetelijke kreet kan worden afgeleid dat het speciaal uit Amsterdam en Rotterdam opgetrommelde drugteam weinig tot niets te doen had.

"Meneer, we hebben hier ons eigen popfestival", zei de eigenaar van een drukbezocht Tiels café me tegen middernacht, nadat onder de wallen het optreden van Nederlands topgroep Golden Earring met een beleefd applausje was beloond. Opgewekt wendde de man zich daarop tot en zojuist binnengekomen, en door zijn uiterlijk meteen veroordeelde popfan ("Zo Damslaper!") en drukte vervolgens met vaste hand drie knoppen van de pompeuze jukebox in. Het werd Tony Bass met het kernachtige "Wij zijn de jongens van plezier", gevolgd door het ontroerende "Vaarwel, ik zal geen traan om je laten", van Corrie en de Rekels, en het door de roodverhitte menigte uit volle borst meegezongen "Zeepsop in de pruimenpap" van Johnny Jordaan.



Pas toen ver na twaalven de zanger Arthur Brown, in Sinterklaasgewaad en brandende kroon op het hoofd, aan zijn belegen, maar toch wel grappige "act" was begonnen, kwam het publiek wat in beweging.
Brown is dan ook (al verspeelde hij en passant drie microfoons) een vakkundig artiest, die mij persoonlijk even deed vergeten dat het bij onze grote rivieren in augustusnachten drommels kil kan zijn - vooral na een zweterig uur in een Tiels café.

Met onder anderen The Kinks, die teerden op oude hits en er verder weinig indrukwekkends van maakten, plus een serie andere groepen, sukkelde de Betuwse popnacht verder.
Het aantal dicht tegen elkaar aangevlijde slapers - soms met een kleine kleuter tussen in - nam trouwens in opmerkelijke mate toe.

Ze sliepen nog toen er tegen zes uur afmars werd geblazen en burgemeester Borrie van Tiel opgelucht kon constateren dat het hem voor honderd procent was meegevallen.

(Gedeelte uit een artikel uit het Algemeen Dagblad van 24 augustus 1970 door Ruud Kuyper)