BALLOT CIRCUS

The Sharks zijn niet meer. Na zes jaar deze naam gedragen te hebben heeft de Wageningse beatgroep met de verdwijning van Wim Kersten als drummer zich in eigen kring gereorganiseerd, werd Gert Seves, die tot dan toe alleen vocaal meewerkte, ook drummer en werd de naam verandert in

THE BALLOT CIRCUS

Ze brengen alle hits, die aan de top staan, of de top zullen bereiken in de stijlen van populaire Beat en Rhythm & Blues. Elk lid van de groep met de gloednieuwe naam speelt meer dan één instrument.

De huidige samenstelling is:

Jan Jansen - solo- en basgitaar

Henk Boer - orgel, tenor sax, blokfluit

Gert Seves - drums

Kees van de Graaf - basgitaar, orgel

Naast het bespelen van de instrumenten werken de jongens ook alle vier vocaal mee.

In de komende weken heeft het Circus een aardig gevuld programma en zal het ondermeer in Den Haag en Gouda optreden. Wat dichterbij blijven ze op zaterdag 30 maart (1968), wanneer de Betuwe opgezocht wordt en ze neerstrijken in zaal van der Kolk in Heteren.

De grootste wens van het viertal is de oprichting van een permanent beat centrum in Wageningen, waarbij ze denken aan het voorbeeld van Leersum, waar een oude boerderij, met een flinke gemeentelijke subsidie, werd omgebouwd tot een aantrekkelijke soos, die De Weerwolf werd gedoopt.

Talentvolle groep produceert commerciële popmuziek eigen stijl

Het is normaal in deze tijd, dat iedere plaats een aantal orkesten in haar midden heeft, dat zich bezig houdt met het produceren van popmuziek. Wageningen en omgeving vormen hierop geen uitzondering. Werkelijk talentvolle groepen, die iets anders proberen te doen dan het klakkeloos naspelen van populaire deuntjes, zijn er echter tot nu toe niet veel geweest.

Een half jaar geleden kwam in deze situatie een positieve verandering.

De groep Ballot Circus werd opgericht.

Op zichzelf geen opmerkelijk feit, maar omdat de groep vanaf de oprichting is gaan werken aan een eigen repertoire en het arrangeren van bestaande nummers naar eigen smaak, wel de moeite waard voor een nadere kennismaking.

Creatief Ideaal

De leden van Ballot Circus zou men routiniers in het vak kunnen noemen. Zij speelden in de afgelopen jaren onafhankelijk van elkaar in andere groepen en deden daarbij een grote hoeveelheid podium ervaring op. Ook in de voorloper The Sharks werd veel opgetreden.

In Ballot Circus zien zij echter pas de verwezelijking van een creatief ideaal.

Nieuw geluid

Gert Seves: "Wij treden op in een basisbezetting van orgel, basgitaar, drums en lead gitaar.

Door het zoveel mogelijk wisselen van instrumenten en doordat Henk Boer naast orgel, fluit en saxofoon speelt, proberen wij een geheel nieuw geluid te creëren.

Hier komt bij, dat wij apparatuur van ongeveer twaalfduizend gulden in eigendom hebben, die ons de mogelijkheid biedt geluidseffecten helemaal uit te testen.

Daarnaast probeer ik mijzelf te specialiseren in solo zang en de groep in zijn geheel in close-harmony singing."

Het is moeilijk een goede definitie te geven van de soort muziek die Ballot Circus ten gehore brengt.

Men zou het commerciële pop kunnen noemen, maar dan wel met een eigen stijl.

Goed gedraaid

Henk Boer: "Wij hebben in het afgelopen half jaar goed gedraaid, gemiddeld twee- tot drie maal per week spelen.

Verschillende keren hebben we in het westen van het land opgetreden. Vooral daar hebben wij goede kritiek gehad op ons repertoire."

In het komende seizoen wil Ballot Circus zich nog meer toe gaan leggen op het spelen van eigen composities.

Om meer variatie te krijgen heeft men een trompettist aangetrokken.

Henk Boer: "Door het aantrekken van een trompettist krijgen wij de mogelijkheid om veel meer afwisseling in onze nummers te brengen, door er korte trompet soli in te voegen.

Vooral in langzame zangnummers kan door het meespelen van een trompettist een barok-achtig effect worden verkregen."

Eenheid

De leden van Ballot Circus zijn in de laatste maanden vooral geïnspireerd door de LP "Days of Future Passed", waarop de Engelse popgroep Moody Blues samenspeelt met het London Festival Orchestra onder leiding van Peter Knight.

Het was even wennen voor de muziekliefhebber in 1967/8.

Days of Future Passed had een klassiek getinte inslag, maar desondanks was het één van de eerste progressieve rock albums en vertelde een muzikaal verhaal met voldoende moderne invloeden. 

Het was de bedoeling van de platenmaatschappij dat er een popbewerking zou komen van de negende symfonie van Antonín Dvořák, maar de band besloot echter om een eigen album op te nemen waarin pop en orkestmuziek gecombineerd werd. Ook werd er een nieuwe opnametechniek geïntroduceerd vanaf de herfst van 1966: het Deramic Sound System (DSS). Dit was ontwikkeld om stereo ook aantrekkelijk te maken binnen het rock-genre.

(Stereo was aanvankelijk vooral populair voor het beluisteren van klassieke muziek.)

Hugh Mendl van Decca zag wel mogelijkheden in de combinatie van het DSS en de nieuwe muzikale richting van de band.

The Moody Blues - Se Soir on Dance - French TV Special 1968

(Klik op de blauwe link voor een optreden van de Moody Blues voor de Franse televisie) 

Met deze LP is bewezen dat een serieus musicerende popgroep een mooi artistiek niveau kan behalen.

Gert Seves: "Bij het beluisteren viel ons op dat er geen enkel instrument de boventoon voert.

Er worden natuurlijk soli gespeeld, maar desondanks vormen de Moody Blues een eenheid die goed past bij het grote orkest. Deze perfecte eenheid proberen wij, zij in het klein, ook te bereiken. Er is in onze groep niemand die wat de beheersing van zijn instrument betreft ver boven de anderen uitsteekt. Daarom hebben wij van het begin af aan geen nummers gespeeld waarbij een speciaal instrument het constante solo-instrument is.

Af en toe geeft deze opvatting wel eens moeilijkheden bij een optreden, omdat het publiek in de meeste beatclubs gewend is aan groepen, die in de stijl van Jimi Hendrix, John Mayall of de Cream spelen.

Daarom waren wij voor het eerste optreden in het westen nogal bang voor een debacle. Maar het publiek reageerde positief en wij hebben daarna vrij regelmatig in het westen opgetreden."

Plaat

Ballot Circus stelt het maken van een grammofoonplaat niet als hoogste ideaal. Een grammofoonplaat hoeft dan ook beslist geen bewijs van artistiek kunnen te zijn. Er is wel contact geweest met een grammofoonplatenmaatschappij.

Deze vond de groep geschikt voor een opname maar achtte geen afzetmogelijkheid aanwezig.

Gert Seves: "Een grammofoonplatenmaatschappij geeft een nieuwe groep pas een kans, wanneer zij grote plaatselijke bekendheid geniet.

In een dergelijk geval kan zij rekenen op een afzet die groot genoeg is om uit de kosten van de opname te komen.  

Bij een eventuele tweede opname begint zij een reclame campagne voor een groep te voeren".

Geen gelegenheid

"Wij genieten geen grote bekendheid in Wageningen, omdat er eenvoudig geen gelegenheid voor ons is om in het openbaar op te treden. Hopelijk verandert dit in de toekomst en blijven onze kansen in Wageningen niet beperkt tot het af en toe optreden voor studenten", aldus Gert Seves.

Vast omlijnde toekomstplannen heeft Ballot Circus niet.

Henk Boer: "Wij willen in het komende seizoen nog meer eigen composities gaan schrijven. Maar eerst zullen wij moeten gaan werken aan het bijschaven van het oude repertoire. doordat de groep is uitgebreid met een trompettist."

(Veluwepost, 16 augustus 1968)

Het is niet duidelijk wanneer Ballot Circus ophield te bestaan. In 1970 verliet basgitarist Kees van de Graaf de band.

De glorietijd van Beat, Pop- en Soul groepen lijkt voorbij. In Wageningen en omgeving is het wat de uitvoering betreft opvallend rustig.

In Renkum bestaat Choice '66 nog steeds en in Wageningen hoor je de naam van The Jargoons ook nog wel noemen. Beide groepen treden echter voornamelijk elders op en zijn slechts zelden in de buurt te beluisteren.

Na het opheffen van Ballot Circus besloten Henk Boer en Jan Jansen toch door te gaan in het popwezen.

Het plan lukte aanvankelijk niet best, maar toen de apparatuur van Ballot Circus was verdeeld over de oud-leden van de groep, kregen de twee musici al snel onderdak bij een nieuwe, zeer talentvolle formatie aan de Gelderse pophorizon.

Het was de groep Moonroad Limited bestaande uit:

Michel Tieme - Zang, gitaar

Henk Boer - orgel, piano, saxofoon

Jan Jansen - Sologitaar

Geert Volkers - Basgitaar

Fred Steinmeier - drums

Huib Smit - Tenor, altsax, klarinet

Arnold Bouwman - Trompet

Optredens werden verzorgd door Organisatiebureau Rein Muntinga in Arnhem.

Rein drumde ooit in de Arnhemse groep The Sound Magics, The Moans en het Spijkerkwartet, en gebruikte soms het pseudoniem Sjaak Parvenu. Hij was manager van onder anderen The Sound Magics, Long Tall Ernie & The Shakers en Moan.

Het repertoire van Moonroad Limited bestond gedeeltelijk uit hitwerk, maar verfrissend waren vooral hun arrangementen op het werk van Blood, Sweat and Tears, Chicago Transit Authority en Georgie Fame.

Henk Boer speelt, evenals in de dagen van Ballot Circus electronisch orgel en saxofoon. Hij heeft zijn mogelijkheden echter aanzienlijk vergroot door een elektrische piano boven op het orgel te bouwen.

Jan Jansen is de leadgitarist en zijn geluid wordt de zaal ingeslingerd over een versterker toren met behulp van een peperdure Fender gitaar.

Greedy Hog

De laatste band waar ik wat informatie over heb is Greedy Hog, maar dan raken we buiten het tijdperk waar Veens Lawaai over gaat.

Henk Boer, Jan Jansen, Huib Smit en Geert Folkerts van Moonroad Limited speelden in deze groep, samen met Elly van de Kraats als zangeres en Dolf Huybens achter de drums.

Het Sharks en Ballot Circus verhaal is gebaseerd op het plakboek van Henk Boer en eigen onderzoek. De live foto's werden gemaakt op 14 februari 1968, maar niet aangegeven waar. Met dank aan Rein Kuyer.

THE SHARKS (Wageningen)

Nederbeat op z'n allerbest

The Sharks (Wageningen) werden in augustus 1961 opgericht.

Bezetting

Gert Seves

T. Leenarts

C. Maassen

E. Verhaaf

Bezetting 1966

Gert Seves - zang, gitaar

Wim Kersten- drums

Jan Jansen - Solo gitaar, basgitaar -> Kees van de Graaf - Basgitaar

Thijs Wennekes - Slaggitaar -> Henk Boer - Keyboards

Wim Kersten - drums

Het begon allemaal met een simpel muziekje tijdens de diploma uitreiking aan de Technische school in Wageningen.

Op het podium van de Junushoff stonden C. Maassen, E. Verhaaf,

G. Seves en T. Leenarts.

Ze maakten meer lawaai dan muziek, maar de rock 'n' roll en de beat bestond voornamelijk uit degelijk voetenwerk.

Toch was de zaal wild enthousiast en de band begon het serieus te nemen.

Aanvankelijk was er geen geld voor dure instrumenten en een technische installatie, maar voor oorverdovende beat bleken dat geen onmisbare attributen.

"We vonden het leuk om zoveel lawaai te produceren," erkennen The Sharks.

"Zo zijn meer bands begonnen. Muziek maken kwam eigenlijk op het tweede plan."

Op 20 april 1963 organiseerde de NVV Jeugdorganisatie "Jonge Strijd", afdeling Veenendaal een zang- en muziekamateur wedstrijd in Eltheto.

Maar liefst zestien bands en vocale groepen hadden hiervoor ingeschreven.

De belangstelling van de jongeren was enorm.

Ondanks een groot aantal staanplaatsen moesten enkele honderden belangstellenden teleurgesteld worden, eenvoudig omdat er geen plaats meer was.

De deelnemers waren gesplitst in instrumentale en vocale groepen, waarvoor prachtige zilveren bekers beschikbaar waren.

De programmaleiding was deze avond in handen van de bekende conferencier Bart Veenendaal die de deelnemers op een vlotte wijze introduceerde en er voor zorgde dat de vaart in het programma bleef.

De jury had lang geen gemakkelijke taak omdat de beste bands en vocalisten uit de omtrek present waren.

De prestaties van de verschillende deelnemers werden veelvuldig met luid geroep en gefluit vanuit de zaal gehonoreerd.

De voorzitter van de jury, de heer Bruis maakte aan het eind van de avond de winnaars bekend en had, naast een puntenbeoordeling ook nog een mondelinge beoordeling voor ieder.

De uitslag instrumentaal was:

1. The Sharks (Wageningen)

2. The Tramps (Randwijk)

3. The Revellers (Lunteren)

4. The Beatnicks (Ede)

5. The Strangers (Veenendaal)

"Jonge Strijd" kan terugzien op een zeer geslaagde avond, die zeer zeker herhaling verdient.

Zo werd duidelijk dat The Sharks een mooi visitekaartje kon afgeven met hun vele optredens in de regio en maar liefst zeven eerste plaatsen bij talentenjachten in Wageningen en de verre regio.

Zo kwamen ze beter achter de geheimen van het vak.

In 1966, na een verzoek van de manager voor een auditie, kreeg de band een positief bericht van Phonogram.

Deze vond plaats op 15 juni in de Phonogram studio in Hilversum.

Uiteindelijk kregen ze geen platen contract, maar wel veel publiciteit, waardoor de bekendheid en optredens flink toenamen.

Tevens hadden ze een radio optreden gedaan in het strijdkrachten programma dat Roel Balten in Ede maakte ter gelegenheid van het zestig jarige bestaan van het garnizoen. 

Zo speelden ze niet uitsluitend op de Renkumse en Wageningse podia, maar ook in diverse regio-zalen in bijvoorbeeld Heteren, Oosterbeek, Scherpenzeel (OSKADI), waar een groot aantal optredens in Hotel Boschzicht plaatsvond, Ede en Soesterberg. 

Maar ook 'internationaal', in Duitse steden als Duisburg-Meiderich en Oberhausen, waar de band regelmatig teruggevraagd werd.

In de loop van 1966 vond er een wisseling plaats: Thijs Wennekes verliet de band en Henk Boer trad als organist toe tot de band.

In 1967 werd er veel gespeeld in Renkum, Scherpenzeel, Heteren in zaal Van Der Kolk, en in Randwijk in café Peperkamp. 

Aan het instrumentarium moesten andere eisen worden gesteld en door wijziging in de bezetting steeg het muzikale peil.

Ook stimuleerde het succes tot betere prestaties.

De regelmatige optredens bracht ook geld in kas, waardoor langzamerhand één en ander aangeschaft kon worden.

"Ons instrumentarium van nu vertegenwoordigt een waarde van ruim 10 mille," aldus de band.

The Sharks openden het seizoen van "De Ruif" in Veenendaal.

De avond was geslaagd, het was druk en gezellig.

De band speelde prima, niet alleen hard, maar ook goed, en zeer afwisselend, van keiharde beat tot zoet gevoisde liedjes.

De fanclub hield een verloting waarvan de prijzen gratis beschikbaar werden gesteld door verschillende Wageningse middenstanders.

Zaterdag 18 februari organiseert beatgroep The Sharks een beat avond in het NVV gebouw in Veenendaal.

In Renkum werd opgetreden onder auspiciën van de ANDO (Algemene Nederlandse Drankbestrijders Organisatie.)

De organisatoren waren reeds om 20.15 gedwongen de deuren te sluiten in verband met de grote toeloop.

De band, met o.a. eerdere optredens bij circus Tony Boltini (februari 1966), tijdens de Dave Berry show, en de AVRO (januari 1966) spelen de moderne, iets rustiger beat en daarnaast blues. 

Ze brachten hun nummers op aangename wijze. De groep doet tevens goed werk door te spelen voor gehandicapten en voor welzijns zorg avonden die geheel belangeloos door de groep worden verzorgd.

Ook in Veenendaal en in de stad Utrecht waren zij graag geziene gasten. 

Maar zeker ook in het eigen Wageningen, waar toen veel studenten feesten werden gehouden.

Ze speelden de hits bij de studenten verenigingen Ceres en Sela in de Kromme Hoek en ook tijdens de Beat Marathon in Ons Huis.

De Sharks bleven aan de weg timmeren.

De apparatuur waarmee ze optraden, werd in 1967 deels vernieuwd met de aanschaf van een heuse Echolette zanginstallatie.

Er was een fanclub voor de band, opgericht door onder andere Tosca Overweg (de dochter van Sharks-manager W. Overweg).

Naast haar en Jan Meurs zaten in het bestuur Thijs Wennekes en zijn verloofde Betty Dekker.

Er waren meer dan honderd liefhebbers lid, die voor vijf gulden per jaar maandelijks een blad ontvingen met de allerlaatste nieuwtjes op het terrein van de beat, en reductie op te organiseren dansavonden.

Bekende tienersterren schreven stukjes.

Er werd genoten van de optredens en vaak na het spelen werd er bij de snackbar van Ries Holleman 'De Bergpoort' een bal gehakt, patatje of kroket weggewerkt.

Het was een geweldige tijd.

In 1968 veranderde de band samenstelling opnieuw en wijzigde de naam van de band in Ballot-Circus.