Interview met Rob Broers op 13 januari 2010
„Er was een concurrentiestrijd tussen De Pomp en Suzie Q”, vertelt Rob Broers. „Het ging erom wie als eerste een actuele band wist te contracteren”. De Pomp was echter afhankelijk van gemeentelijke subsidies en diende zich ook aan regels te houden die door de gemeente Veenendaal waren opgesteld.
Rob, van oorsprong afkomstig uit Leiden, was medebestuurslid van De Pomp van 1969 tot eind 1972 en hij werkte in die tijd als meubelmaker bij de firma Specht in Rhenen. Zijn opleiding als meubelmaker volgde hij op de vroegere “Ambachtschool”, die in die tijd drie locaties in Veenendaal kende, t.w. naast de Kokse school aan de Nieuweweg, de Teekenschool aan de Kerkewijk en enkele barakken aan de Industrielaan op de plek waar nu het C.S.V. staat.De Pomp was gevestigd in de voormalige Dr. Heksterschool op de hoek van de Tuinstraat/Sandbrinkstraat.
In twee doorgebroken en samengevoegde lokalen werden discoavonden gehouden en er vonden ook optredens plaats door landelijk bekende bands.
Later zou Rob in deze lokalen een bar met twee bierpompen bouwen. Onder De Pomp bevond zich een kelder met een kleine bar en door de week zat hier vaak een groep jongeren gezellig wat te kletsen. De Pomp had een vaste DJ, Kees (Conny) van Schagen genaamd.
De heer Jan van de Spek, die langere tijd de leiding had in De Pomp, vertrok in het weekend van 18 en 19 maart 1972. In het afgebeelde programmaboekje schreef hij o.a. ten afscheid:
Er is een tijd van komen,
Er is een tijd van gaan,
De tijd van komen is gegaan,
De tijd van gaan is nu gekomen !!!!!!
De heer van de Spek was een bevlogen man en hij probeerde werkelijk op alle manieren wat van De Pomp te maken, maar hij was gebonden aan de regels van de Gemeente.
Zijn opvolger wordt de heer van Mill uit Arnhem. Mia Oomen uit Emmeloord kwam het team als jeugdleidster voor het ouderenwerk versterken en zij zette haar eerste stappen in De Pomp op 3 januari 1972. Er liep van januari 1972 tot januari 1973 ook een zekere Agnes stage bij De Pomp. In het programmaboekje wordt zij omschreven als “het meisje met het witte haar”.
De Veenendaalse jeugd viel de nieuwkomers wel mee, aldus een citaat uit het voornoemde programmaboekje.
Wim de Kaste heette hen namens het jeugdbestuur van harte welkom.
In De Pomp werd opgetreden door bijvoorbeeld:
22 januari 1972: Dizzy Man’s Band
5 februari 1972: Left Side
12 februari 1972: Radio Noordzee Drive-in show
19 februari 1972: C.C.C. Inc. (In 1970 haalt de band de pers door een commune te beginnen op het Brabantse platteland en als enige Nederlandse groep op te treden op het hoofdpodium van het legendarische popfestival Kralingen in Rotterdam juni 1970). Het schijnt dat zij weleens met een geit op het toneel verschenen.
4 maart 1972: Brainbox
18 maart 1972: September
Rob herinnert zich een optreden van de Golden Earrings in garage Schoonhoven, welk optreden destijds door De Pomp georganiseerd werd.
De gage zou toen f. 4.500,- geweest zijn.
Volgens het programmaboekje van De Pomp traden er op 29 januari een aantal bands op in De Rijnhal te Arnhem, t.w. Soft Machine, Fleetwood Mac en Argent.
Een aantal jongeren die De Pomp bezochten gingen ook vaak naar de schuur bij de ijsbaan van van Appeldoorn achter aan de Dijkstraat, daar werden tevens regelmatig feestjes gebouwd.
In die tijd werd de Eierhal gekraakt door een groep bekende Veense jongeren en deze actie leidde tot een aantal gesprekken met de Gemeente Veenendaal. Het uiteindelijke resultaat was de oprichting van Suzie Q aan de Nieuweweg.
In de jaren 1966 en 1967 kwam Rob vaak met zijn broer en zijn vrienden bij Marrinelli en hij kan zich nog goed herinneren, dat ze dan uit een beugelflesje Grolsch bier dronken. Rob kwam in die tijd ook veel in De Ruif aan de Nieuweweg en op zondagmiddagen waren hij en zijn vrienden vaak bij Café Verlet, (later La Fleur en thans wokrestaurant Eastern Plaza) in Elst te vinden, maar zij gingen ook regelmatig naar het Raadhuis aan de Kerkewijk. De avonden werden doorgaans bij De Pomp doorgebracht.Rob weet ook nog dat hij en zijn vrienden op 9 oktober 1970 een concert van The Rolling Stones in een uitverkochte Amstelhal in de RAI in Amsterdam bezochten.
Het voorprogramma werd verzorgd door Buddy Guy en Junior Wells. Simon Vinkenoog was de presentator van de avond. Bobby Keys en Jim Price waren de vaste gastmuzikanten van The Rolling Stones. Later op de avond speelden Leon Russell en Stephen Stills mee. Met dit optreden in Nederland (het laatste in hun "European Tour 1970), verdienden The Rolling Stones 140.000 gulden.
Het concert werd georganiseerd door Paul Acket.
De „setlist” zag er die dag alsvolgt uit:
1. Jumpin’ Jack Flash2. Roll over Beethoven
3. Sympathy for the Devil
4. Stray Cat Blues
5. Love in vain
6. Prodigal Son
7. Dead flowers
8. Midnight Rambler
9. Live with me
10. Let it rock
11. Little Queenie
12. Brown Sugar
13. Honky Tonk Woman
14. Street fighting man
Rob was in die tijd een nogal ondernemende jongeman en Rob en zijn toenmalige vriend Ruud Bloeme gingen in 1967 op hun Puch op vakantie in Normandië. Ze reden boven Parijs langs naar de Ardennen en vervolgens weer naar huis.
Deze rit was nog maar een peuleschil vergeleken met hun vakantierit in 1968.
In die vakantie presteerden Rob en Ruud het om op hun Puch bromfietsen helemaal naar de Italiaanse wintersportplaats Aoste te rijden (ruim 900 kilometer).
Op de heen-en terugweg moesten zij door de Sint Bernhard tunnel, waar bromfietsen absoluut niet mochten rijden.
Ze hadden echter geluk, want doordat hun kilometertellers tot 60 kilometer doorliepen en ze een verzekeringsplaatje achterop hadden, wekten ze de indruk op lichte motorfietsen te rijden.
De Sint Bernhard tunnel was het jaar daarvoor in gebruik genomen.
De tunnel loopt van San Bernardino in Graubünden naar Hinterrhein en is 6,6 kilometer lang. Zij reden die vakantie plusminus 3000 kilometer door België, Frankrijk, Zwitserland en Italië en hadden slechts één keer een lekke band.
Hoewel het inmiddels al zo'n veertig jaar was geleden, kon Rob zijn Puch maar moeilijk vergeten en het bleef maar door zijn hoofd spelen.
Toen Rob enige tijd geleden zestig jaar werd, arrangeerde zijn vrouw stiekem een afspraak met een lid van de Veenendaalse oldtimer bromfietsenclub MAV.
Rob werd naar Renswoude gereden en wist absoluut niet wat de bedoeling van dit ritje was.
Hij werd naar een straat gebracht die hij niet kende en plotseling stopte de auto bij een huis waar een delegatie van de MAV club hem stond op te wachten met een Puch bromfiets, en Rob maakte na een lange tijd weer eens een ritje op een Puch.
Met zijn pre-pensioen in zicht heeft Rob inmiddels een Puch aangeschaft, en ook is hij lid geworden van de MAV oldtimer bromfietsenclub.
Jan Slagman
1 opmerking:
Rob de eierenhal werd gekraakt op een zondagmiddag,door onze groep,op uitnodiging van Bruitsman,Hans Slotboom,enz gingen wij naar Rhenen(muurtje)waar aan ons werd gevraagd dit te doen,samen met hen.Wij hebben toen thuis een grammafoon gehaald,en slaapzakken,enz.Toen wij in de eierenhal kwammen,hebben wij gelijk de deuren geblokkeerd.De rel was geboren,overal kwam de politie vandaan,maar wij lieten ze niet binnen,want wij hadden ook het hek op slot gedaan.Wij wilde een gesprek met de burgemeester,en wel deze dag nog,was onze eis.Ik heb nog nooit zoveel volk meegemaakt,de hele achterkerkstraat stond vol,er werd op ons gescholden door omstanders,maar wij trokken ons er niets van aan.Er kwamen wel steeds meer jongeren bij,en die mochten wij toelaten,van de politie.Om zeven uur s'avonds werd er een groepje jongeren uitgenodigd op het gemeentehuis,waar de afspraak werd gemaakt,om met grote spoed een gebouw te vinden waar de jeugd naar toe kon,en door deze aktie is SuzieQ ontstaan.
Een reactie posten