vrijdag 14 april 2017

JEUGDRAAD WERKT HARD AAN ORGANISATIE

Officiële programma van Stick to Sticks bekend

Het officiële programma van Stick to Sticks, het beat festijn dat de financiële basis voor de Veenendaalse jeugdraad moet gaan worden is bekend.
Topartiesten uit de Nederlandse popwereld zullen meewerken aan het feest, dat uiteindelijk door de Veenendaalse bevolking tot een succes moet worden gemaakt.

Het programma is aantrekkelijk; evenals de opzet van de avond.
Het is de eerste stap die de jeugdraad (in oprichting) onderneemt om in Veenendaal wat te laten gebeuren.

Het publiek zal nu moeten bewijzen of hieraan werkelijk behoefte is.

Het festijn, waaraan veel topartiesten deel zullen nemen, geniet al de aandacht van de radio.
25 mei zal Michiel de Ruiter aandacht besteden aan het programma in zijn Radio Jazz Magazine, dat om 15.00 uur begint op Hilversum 1.
Ook het programma "Tijd voor Teenagers" schijnt belangstelling te hebben.
Mik Thoomes zal Stick To Sticks volgende week vrijdagavond zelf aankondigen in het programma "Hé" om 19:00 uur eveneens via Hilversum 1.

Het punt waar het om gaat is volgens jeugdraadlid Hedda Buys: "De Veenendalers moeten nu zelf bewijzen dat ze in Veenenedaal eens wat willen zien gebeuren. De jeugdraad organiseert dit gebeuren helemaal op eigen risico. Maar dat is niet het ergste als het mislukt.
Het ergste is dat er dan helemaal niets meer gebeurt hier.
Dan hoeft het schijnbaar niet".

Het programma begint op vrijdag 31 mei aanstaande om negen uur 's avonds met een optreden van de Veenendaalse band As203, gevolgd door een optreden van de Utrechtse band Full House van manager Jaap van de Klomp.
De liedjeszanger Theo Snijders uit Amsterdam zet het programma voort met enkele voorbeelden van het puur Nederlandse chanson.

De avond bereikt vervolgens een cultureel hoogtepunt door een optreden van The New Acoustic Swing Duo, Dit duo bestaat uit de gebroeders Peter en Han Bennink.
Han Bennink wordt algemeen als de beste jazzdrummer van het ogenblik in Nederland aanvaard.
Vorig jaar won hij de Wessel Ilcken-prijs, de jaarlijkse Nederlandse jazzprijs verbonden aan het Prins Bernhard fonds. Onlangs kon men van hem nog een televisie-portret zien.
Zijn broer Peter Bennink was al eerder in Veenendaal te beluisteren.
Hij speelde op tweede kerstdag dit jaar 's morgens in de Petrakerk tijdens een speciale kerkdienst.

Na dit intermezzo van eigentijdse jazz is het woord aan de oude rhythm and blues-muziek.
Bert Jansen uit Groningen zingt een aantal songs en begeleidt zichzelf op z'n mondaccordeon.
Bert is het grootste talent in zijn genre in Nederland op het ogenblik, volgens één der organisatoren van Stick to sticks, Mik Thoomes. Hij bereikt vreemde effecten op zijn instrument en beheerst dit volkomen.

De avond wordt besloten met een optreden van de bekende beatgroep uit de hoofdstad Dragonfly.
De beatorkesten worden alle omringd door Beatgirls, bekend van de televisieprogramma's Waauw en Moef Ga Ga.

De situatie-schets van de Eierhal op 31 mei aanstaande.
Midden in de zaal de lichttoren
waarop de projectoren en filmcamera's van
Hans Dukker worden geplaatst.
Lichtmachine

Gedurende het gehele programma draait de nieuwe show van Harry Dukker.

Midden in de Eierhal staat zijn lichtmachine, die "The complete crazy light machine" projecteert op de wanden, het plafond en het publiek.

Volgens Harry Dukker is dit programma, nog nooit eerder vertoond. Hij werkt met diaprojectoren en filmcamera's. In de diaprojectoren plaatst hij vloei- en injectiedia's. Vloeidia's zijn van te voren met verf vervaardigde dia's. De verf gaat door de warmte van de lamp bewegen. Sterk vergroot geeft dit continu wisselende kleurenspel prachtige effecten. Injectiedia's geven een plotselinge explosie in vorm en kleur, omdat men tussen de diaglazen verf spuit. Een wand van de Eierhal wordt helemaal bedekt met projectieschermen. Naar de andere kanten projecteert men op de aanwezige ondergrond.

Aan de organisatie van de productie van de jeugdraad in oprichting Stick to sticks wordt hard gewerkt door de gehele jeugdraad, inclusief de hoofd-inspecteur van politie W. C. H. Dekker en de heer A. H. van Pijpen.
Allen zijn zij enthousiast om ervoor te werken dat er in Veenendaal in de toekomst wat te doen zal zijn. De politie is overal van op de hoogte. Om de avond zoveel mogelijk volgens schema te laten verlopen maakte Mik Thoomes een situatie-schets van de Eierhal.
Hij werkt samen met Hedda Buys avond aan avond aan de organisatie van Stick to sticks, het gebeuren dat de stoot moet geven tot de ontwikkeling van een culturele recreatie voor Veenendaal.

donderdag 13 april 2017

Wout Blauwkous over Stick to Sticks


Het waren allemaal"sticks voor niks",  afgelopen vrijdagavond in de eierhal.

De Veenendaalse jeugdraad ging met zijn uitbundige start de mist in.
En de eierhal bijna in de fik.
Ik constateer dit alleen maar.
U moet hierachter geen vorm van leedvermaak zoeken.
Dat kun je bij personen van mijn generatie nog wel 'es bespeuren.
Ik ben d'r zo een tegen het lijf gelopen van de week.
Het is niet een van de plezierigste mensen die mij van tijd tot tijd tot staan brengen om - meestal onverzocht - hun mening op het plaatselijke gebeuren te lozen.
Eén van de mensen die zich meestal ergeren aan wat anderen op poten zetten.
Omdat ze het zelf wel tot woorden brengen, maar de daden aan hun medemensen over laten.
Hij had het allemaal wel voorzien: de afgang van de jeugdraad bij het eerste optreden naar buiten.

En hij vond het maar goed ook.
"Als we alles maar laten begaan, maken de wilden op den duur de dienst uit en komen de bezadigde, goedwillende, mensen niet meer aan bod" was zijn mening.

Ik meende zelfs enige verkneuteringen bij hem waar te nemen over het mislukken van de happening in het aangevreten gebouw in het Achterkerk, waar wekelijks nog slechts de productie van enkele Barnevelders wordt verhandeld en dat verder zo af en toe dienst doet als weegplaats voor varkens die gekeeld moeten worden.
Zichtbaar demonstreerde hij een dosis leedvermaak over het mislukken van de jeugdbijeenkomst.
In gedachten heb ik hem dan ook maar de zegen gegeven, want met dit soort personen valt geen woord te wisselen dat toevallig niet in hun eigen mening thuishoort.
De jongelui mogen het best weten: ik heb me ook afgevraagd of dit nu wel de juiste manier was om te laten zien dat je er bent.
John vd Klift als sandwichman
Dat je bestaat.
En wat je uitdraagt.
Ik meen dat een college, dat zich jeugdraad noemt, tracht de gehele jeugd van Veenendaal te vertegenwoordigen.

Dat daarin de verschillende gezichtspunten van de plaatselijke jeugd in al haar geledingen worden gebundeld en dat men vanuit die gemeenschapsgedachte tot handelen overgaat.
Het voorgaande lijkt op een zin uit een rapport van de een of andere wijsneus in de sociologie of weet ik-wat-voor-etaleur van eigentijdse gedachten, maar ik hoop dat u het begrijpt.

Jongelui die vandaag-den-dag hun vrije tijd opofferen om ouwe karkassen met kunstvezel te behangen voor hun soortgenoten heb ik altijd nog liever dan het slag - en dat is verreweg in de meerderheid - dat op het gat gaat zitten afwachten wat een ander er allemaal wel van gebrouwen heeft.

Wat dat betreft mag ik niet anders dan de actie die de jeugdraadleden hebben tentoongespreid prijzen.
Maar was dit wel de manier om "hoi" te roepen?
Wat is hiermee bewezen?
Slechts, dat een aantal van vierhonderd hippies belangstelling hebben voor een evenement met keiharde muziek, drillende beatmeisjes en een vuurtoren met technicolor.
Dan wil ik nog buiten beschouwing laten de lummels die de aanstekers wat te los in de zak zaten en die in hun onnozelheid niet hebben voorzien wat er gebeurd zou zijn als het vuur meer vat gekregen had op het brandbare feestlokaal.
Misschien kunnen ze zich nog herinneren wat er destijds in Brussel is gebeurd.
Ik kan niet anders dan vaststellen, dat de Veenendaalse jeugd tegen deze wijze van verpozing heeft gestemd.
Er is niet voldoende behoefte aan deze vorm van ontspanning.
De jeugdraad heeft erom gevraagd om dit te laten zien.
Welnu, men is er nu achter.
We wachten met belangstelling op de democratische samenstelling van de definitieve jeugdraad.
Dat zal gebeuren door middel van verkiezingen.
Een stemming waaraan iedereen tot een bepaalde leeftijd kan mee doen.
Ik hoop van harte voor de voorlopige jeugdraad, dat men een beetje meer dan vierhonderd stembriefjes in de bussen krijgt.
Want wil het zaakje op een democratische manier van de bodem komen dan zal de jeugd zich in diverse variëteiten moeten hebben uitgesproken.
Is dit niet het geval en blijft de deelneming aan de stemming beperkt tot een paar honderd belangstellenden dan moeten we nuchter vaststellen dat een jeugdraad geen bestaansrecht heeft.
Dan zou de raad slechts een liefhebberijtje van een aantal lieden zijn.
Maak er dan maar een clubje van.
(7 juni 1968)