LES BAROQUES IN VEENENDAAL

Opnieuw komt er een landelijk bekende beatgroep naar Veenendaal.

Zondag, 7 mei 1967, spelen Les Baroques in N.V. 't Dingetje.
Hun optreden begint om half drie.
De toegang staat open voor leden.
Binnenkort komt er een nieuwe langspeelplaat uit van Les Baroques, die al vier singles en een LP op hun naam hebben staan.
(5 mei 1967)

HARDE BEAT IN RUSTIG DINGETJE

Gistermiddag (7 mei 1967) stonden ruim tweehonderd tieners uit Veenendaal en omgeving roerloos te luisteren naar de prestaties van één van de beste Nederlandse beatgroepen: Les Baroques.
Het concert werd gegeven in de Veenendaalse beatclub 't Dingetje.

De zes Baarnse jongelui ontnamen iedereen de lust tot dansen, overigens was daar maar weinig plaats voor, en dwongen alle beatliefhebbers ademloos te luisteren en te kijken naar hun muziek en show.

Het was dan ook vakwerk.
De muziek, meer dan duidelijk hoorbaar, werd goed gebracht.

De zanger van de band, Michel, scheen onvermoeibaar.

Al kronkelend en springend werkte hij zijn repertoire af, dat bestond uit keiharde beat en nummers, die twee jaar geleden nog jazz heetten, maar nu tot de Rhythm & Blues worden gerekend.

De techniek van de musici was bijna perfect.
Vooral organist René viel op door zijn vaak razendsnelle spel.
Alles was prima afgewerkt.

De groep had veel succes, al was dat niet zo duidelijk merkbaar: er werd niet geapplaudiseerd, niet geschreeuwd, niet gefloten.




Leider en basgitarist Robin vertelde:
"Applaus gaat eruit. 
Er wordt bijna niet meer geklapt in beatclubs. 
We vinden dat ook fijn. 
Aan dat klappen en schreeuwen hebben we een hekel".

De band had ook een hekel aan de lichteffecten, die enkele jongens veroorzaakten door lampen aan en uit te draaien: "Ze doen dat vaker in beatclubs. 
Wij houden er niet van. 
Je moet het alleen met muziek kunnen en er verder niets bij nodig hebben".

Vanaf september 1966 bestaat de groep uit Michel van Dijk, zang, Frank Muyser op gitaar, saxofoon en mondharmonica, René Krijnen op de toetsen, Robin Muyser op basgitaar en Raymond van Geytenbeek op drums.
Over het publiek waren ze goed te spreken. "Het is een gezellige beatclub".
Volgens Robin maakte de club weinig verschil met een club uit de stad:
"Het is nergens zo ruig als men wil doen geloven".
(De Vallei, 8 mei, 1967)