THE AMERICAN SHOP

DE WINKEL VAN DE FAMILIE ALBERS

Een niet te vergeten belangrijke ontmoetingsplek voor jongeren was de kledingwinkel van Albers in de Hoofdstraat: The American Shop.
Hier kocht je de laatste hippe mode.
Je kon uren achterin de winkel met een colaatje (uit de automaat) met elkaar kletsen en luisteren naar de sprekende Beo.

ALS 't MAAR LEUK IS
In de eigen "stijl", die de jeugd van vandaag zich heeft toegemeten  passen eigen beatclubs, eigen haardracht, maar ook eigen mode.
Vooral in de grote steden krijgt de jonge generatie de kans om zich naar moderne maatstaven te kleden.
Gespecialiseerde zaken bieden de tiener volop gelegenheid aan zijn eigen  "look" gestalte te geven.
Dit alles, waarvoor de ouderen vaak niets anders dan de kreet "gekkigheid" over hebben, manifesteert zich de laatste tijd steeds meer in onze streken.

Ook Veenendaal en omliggende plaatsen zijn een woordje mee gaan spreken in die aparte tienermode.
Er zijn al zaken, die een aparte  'tienerboetiek' hebben ingericht, om de jeugd van nu de 'hippe' kleding te verschaffen, die op dit moment 'in' is.
De tijd dat moeder of vader zijn kroost vergezelde als er 'iets nieuws' gekocht moest worden, lijkt voorbij te zijn.
Eén van de Veenendaalse winkeliers, die een speciale tienerhoek in zijn zaak heeft ingericht, de heer H. J. Albers, vertelde:
"De jeugd is veel zelfstandiger geworden.
Veel pittiger ook. 

Van hun ouders krijgen ze ook de kans om zelfstandig te zijn.
Ze mogen nu vaak zelf hun gang gaan, als het om kopen van kleren gaat en als vader of moeder nog eens meekomt, zijn zij erg gemakkelijk.
Vooral de vaders."
De zakenmensen die zich op het 'tienerpad' hebben begeven, krijgen vaak met wispelturige klanten te maken.
De smaak, de mode, verandert soms plotseling.
Een bloemetjesbroek kan er ineens 'uit liggen' om plaats te moeten maken voor een geruite Dave-Berry-pantalon.
Zo gaat dat.

'Als het maar gek is' zegt de heer Albers, 'gek maar tegelijkertijd degelijk.
De jeugd van vandaag vindt niets iets meer mooi, maar leuk'.

En tenslotte zegt hij nog dit over de wijze van verkoop:
'Je kunt niet meer gaan staan van "wat wenst u" of "waarmee kon ik u van dienst zijn'.
De jeugd wil het zelf doen, zelf een keus maken zonder gestoord te worden.
Wat dat betreft is het kijkgrijp-idee al weer ouderwets'. 
(3 december 1966)

In het boek No Satisfaction van Chris van Esterik vond ik onderstaand stukje:

(herfst 1965) ... toog ik naar The American Shop in Veenendaal, een spijkerbroekenparadijs wat Tiel nog niet kende. Levi's, Lee of Wrangler waren de merken. Ijdelheid bleek ons opeens niet vreemd toen we maar bleven passen om in de spiegel te zien welke broek het nauwst om onze heupen sloot, waar de spijkers precies zaten en welke van de talloze nuances blauw het meest pijn zou doen aan de ogen van onze ouders en leraren. Het werd een Wrangler van fl. 38,50 (17 euro), met nog een blauw overhemd erbij en een stoere leren riem. Wonderlijk hoe snel de tijd ineens ging: een jaar eerderliepen we nog braaf met onze moedersnaar Blijdesteijn, waar we ons, net als generaties zonen en vaders voor ons, als een paspop lieten aankleden door de moeders en de vrouwen. Na The American Shop zou ik nooit meer met mijn moeder kleren gaan kopen. Het was zo vanzelfsprekend dat het niet eens een onderwerp van discussie was. 

(Chris van Esterik, No Satisfaction, Uitgeverij Boom 2011 - Pag. 249)

Van Esterik schetst een kleurrijk panorama van een provinciestad (Tiel) en een school tijdens de naoorlogse wederopbouw. Een aanrader.

Je haren liet je niet knippen maar branden bij Signor  destijds de meest hippe kapsalon van Veenendaal, gevestigd aan de Hoofdstraat.