vrijdag 24 februari 2012

THE ROYAL ROCKERS 1965

Veenendaalse Beatgroep oogstte al veel succes

Een klacht van deze tijd is, dat de hedendaagse jeugd weinig of geen interesse of enthousiasme meer weet op te brengen voor muziekbeoefening. Muziekverenigingen doen al het mogelijke om tenminste nog een kleine jeugdgroep bijeen te brengen en in stand te houden om zodoende het voortbestaan van de vereniging nog enigzins te verzekeren. Harmonie- en fanfaregezelschappen worden tegenwoordig wel ontbonden, maar niet meer opgericht en het lijkt erop, dat we voor het beluisteren van de onsterfelijke muziek in de niet al te verre toekomst alleen op de zwarte schijf of op de toonbank zullen zijn aangewezen. Met de moderne muziek liggen de zaken wat anders. Beatgroepen schieten als paddestoelen uit de grond en van een stad als Den Haag is het bekend, dat er meer dan duizend beatgroepen zijn.
Veenendaal doet het wat dat betreft wat rustiger aan. De beatgroepen in Veenendaal en naaste omgeving zijn te tellen op de vingers van een hand. De bekenste is zo langzamerhand aan het worden The Royal Rockers, die zijn domicilie heeft ten huize van de familie Kraft van Ermel aan de Westersingel. Merkwaardig genoeg hebben de liefhebbers van de beat in Veenendaal nog maar weinig kennis kunnen nemen van de verrichtingen van The Royal Rockers. Zij zijn in Veenendaal - evenals de profeet die in eigen land geen gezag geniet - nog niet veel aan bod geweest, maar ook dat is aan het veranderen, want hun fanclub heeft al bijna 200 geregistreerde leden in Veenendaal.

Jong en enthousiast kwartet speelt veel buiten de deur

Beter dan The Royal Rockers zelf, weet de heer Kraft van Ermel - indische nederlander en vader van één van de Rockers - het verhaal te doen over deze beatgroep.
De geboorte van de groep had ongeveer anderhalf jaar geleden plaats (begin 1964 -ed.), toen Ernst Kraft van Ermel (16) zelf al jarenlang enthousiast gitarist, een drietal jongens om zich heen verzamelde en zo een beatgroep in het leven riep.
Thans is deze groep als volgt geformeerd:
- Leider is de 16-jarige Ernst Kraft van Ermel (gymnasiast), die met zijn zang en gitaarspel de ruggegraat van de groep is.
- Verder Harry Rondeau (17), die het slagwerk voor zijn rekening neemt. Hij is electriciën en nog niet zo lang bij The Royal Rockers.
- Begeleidingsgitarist is Jan Koehoorn (18), van beroep magazijnbediende.
- Als laatste completeert de 17-jarige Gerard Sukkel de groep op basgitaar.

Hawaiians en Rockers

Oefenen en nog eens oefenen is het devies van de heer Kraft van Ermel senior, die wel geen technisch en zakelijk leider van de groep is, maar aan wie de jongens op muzikaal terrein al heel wat te danken hebben.
De jonge Ernst heeft zijn uitgesproken muzikale aanleg niet van een vreemde. Zijn vader was, voordat hij in 1958 naar Nederland kwam, van beroep Hawaiian gitarist en 10 jaar lang leider van de Royal Hawaiians, een ensemble, dat in Indonesië en speciaal op Java veel lauweren heeft geoogst.

Goochelschool

De heer Kraft was tevens directeur van een goed bekend staande goochelschool, die in Nederland misschien weinig opgang zou maken, maar in Indonesië tal van leerlingen telde.
Hij trad met zijn muzikale groep regelmatig op in Garden Hall, het Lido en de nieuwe Tjilintjing, het bekende badrestaurant bij Djakarta. De Royal Hawaiians waren 10 jaar geleden een graag gezien gezelschap op gezellige avonden en parties in Djakarta en omgeving.
Foto's vormen nu alleen nog een tastbare herinnering aan een tijd, waaraan de heer Kraft met vreugde en vaak ook met weemoed aan terugdenkt.
Een compensatie van hetgeen hij in 1958 in Indonesië moest achterlaten heeft hij gevonden in het tot voor kort geven van muzieklessen - speciaal gitaarles - aan een Veenendaalse muziekschool en in zijn bemoeienis met The Royal Rockers.
Als hij in gedachten Rockers vervangt door Hawaiians gaan zijn eigen gouden jaren weer leven, waarover hij uren kan vertellen. Zijn vroegere liefde voor muziek is overgegaan op The Royal Rockers, maar landschappelijk en klimatologisch kan hij Indonesië moeilijk vergeten.

Studie

Als één van de voornaamste oorzaken waarom de beat-muziek het wint van bijvoorbeeld de Hawaiian-muziek noemt de heer Kraft de heel wat eenvoudiger wijze waarop de beatmuziek kan worden aangeleerd dan de Hawaiianmuziek. Alsof hij hiermee iets zeer onvriendelijks van de beatmuziek heeft gezegd haastte de heer Kraft zich om op te merken, dat er veel studie voor nodig is om de Hawaiianmuziek volledig onder de knie te krijgen.
Dit komt voornamelijk omdat de Hawaiian-gitaar een heel wat moeilijker te bespelen instrument is, dan de doorsnee gitaren die de beatgroepen gebruiken. Toch is er met name in Amerika en in Duitsland een tendens waar te nemen dat de Hawaiian-muziek weer terreinwinst boekt.

Om terug te komen op The Royal Rockers vertelt de heer Kraft, dat zijn zoon reeds op achtjarige leeftijd op een viool "Menuet" van Beethoven feilloos ten gehore bracht. "Ernst heeft deze gave van zijn grootvader, die jarenlang eerste violist van de Java Kunstkring is geweest", zo vertelt de heer Kraft.

Als kind van deze tijd trok Ernst ook de eigentijdse muziek meer aan en hij besloot hierin door te gaan. Voor hem heeft de elektrische gitaar nog maar zeer weinig geheimen en het is duidelijk dat hij de ruggegraat van The Royal Rockers is.
Niet alleen muzikaal, maar ook uiterlijk is hij de opvallende figuur van deze beatgroep, met zijn lange ravenzwarte Beatle-kapsel. Zijn plan is beroepsmusicus te worden en na zijn gymnasiumtijd het conservatorium te bezoeken.

Aanbiedingen

De jonge Kraft van Ermel heeft al verschillende aanbiedingen gekregen om samen met een andere Royal Rocker een band van naam te komen versterken, maar tot dusver blijft het viertal elkaar door dik en dun trouw; overigens zeer tot vreugde van de bijna 200 fanleden - die voornamelijk in Veenendaal wonen en niets liever willen, dan hun favorieten zo gauw mogelijk ook eens op een Veenendaals podium te zien.
Met het optreden in Veenendaal van The Royal Rockers is het namelijk heel bijzonder gesteld. Ten eerste liggen de gelegenheden, waarover men kan beschikken in Veenendaal nu niet direct voor het opscheppen en ten tweede heeft een andere beatgroep, die inmiddels ter ziele is gegaan, de pas altijd afgesneden door over de enige voor dit doel ter beschikking staande zaal te beschikken.
Nog maar kort geleden traden The Royal Rockers voor de eerste maal in Veenendaal op en wel vorige week in het Jeugdgebouw aan de Industrielaan (7 augustus 1965 -ed.) voor de oudere deelnemers van de Jeugdvierdaagse. De jeugdige wandelaars en vele anderen hebben zich toen kostelijk vermaakt en wilden de beatgroep maar nauwelijks laten gaan.
Voor het eerstvolgende optreden van The Royal Rockers moet men morgen -zaterdag 14 augustus- naar Ommeren, waar de Veenendalers ongetwijfeld weer door een grote schare supporters zullen worden opgewacht. Er wordt dan zoals al eerder is geschied, gespeeld in De Roskam, waar ongetwijfeld weer tal van beatliefhebbers uit de Betuwe acte de presence zullen geven.

Eigen stijl

Een belangrijk deel van het succes dat zij oogsten schrijven de, overigens bescheiden Royal Rockers, zelf toe aan hun streven naar een eigen stijl. The Beatles en The Rolling Stones die bij iedere beatliefhebber bekend zijn, hebben bijvoorbeeld ook hun eigen, zogenaamde Liverpool -stijl, maar hebben hun bekendheid meer te danken aan een handige publiciteitspolitiek, uitzonderlijke haardracht en kleding, dan aan hoge muzikale begaafdheid.
The Crazy Rockers daarentegen spelen beatmuziek met een eigen stijl, die - in tegenstelling tot die van The Beatles - bijna niet te kopiëren is. Ook The Royal Rockers streven dit na en dat zij hard op weg zijn om de beste beatgroep uit onze omgeving te worden bwijst hun toenemende populariteit.
Zij staan pas aan het begin van hun amateuristische carrière en dat brent met zich mee, dat zij zich ook moeten behelpen met een minder soort apparatuur, dan hun grote broers, die hun naam op dit terrein al gevestigd hebben, en over muziekinstrumenten en geluidsinstallaties beschikken, die een waarde vertegenwoordigen gelijk aan een bedrag waarvoor men ook een klein huis kan laten bouwen.
The Royal Rockers hebben deze pretentie niet en zouden met goede apparatuuur - die echter altijd nog zo'n slordige zevenduizend gulden kost - al dubbel en dwars tevreden zijn.

Royale verdiensten

Is het een wonder dat The Royal Rockers met jaloerse blikken kijken naar andere beatgroepen die regelmatig bij onze oosterburen optreden en daarvoor per zaterdagavond zo'n 300 tot 400 marken per persoon verdienen?
Ook The Royal Rockers hebben een dergelijke aanbieding ontvangen uit Duitsland, maar voorlopig komt daar door studie en werk nog niets van.

Overigens zou enige maanden in Duitsland optreden de aangewezen weg zijn om de kas te spekken en zo in het bezit te komen van eerste klas materiaal. Bovendien zou dit de nodige ervaring geven in het optreden voor publiek. Aan de andere kant zou een optreden in het buitenland gedurende veel achtereenvolgende zaterdagavonden de populariteit van de beatgroep in deze streek niet ten goede komen. Overal waar The Royal Rockers éénmaal zijn opgetreden vraagt men hen weer zoals in Geldermalsen, Tiel, Velp, Ommeren en Lienden. Omdat alle bandleden nog geen achttien jaar zijn, huurde Henk van Voskuilen een bus bij van Wakeren en reed hij The Royal Rockers naar hun optredens. Het grootste succes oogstte men laatst in Arnhem waar de Veenendaalse beatgroep samen met de bekende Silver Kings in het K.A.B. gebouw ongeveer duizend tieners kostelijk vermaakte. The Royal Rockers waren in Arnhem op verzoek van de bekende Cosy Corner Club.


Koran

Wekelijks wordt er geoefend waarbij de heer Kraft van Ermel èn als muziekpedagoog èn als man van ervaring het beatkwartet tot steun is.
Niet zelden wordt dan het schrift met het zwarte omslag gehanteerd, dat voor deze groep als een soort Koran is. De heer Kraft van Ermel heeft tal van regels en geboden hierin opgetekend, waar men voor een niet onbelangrijk deel het succes aan te danken heeft. Het sprekende voorbeeld van dit succes is wel dat het niet uitgesloten is, dat de beatgroep binnen niet al te lange tijd op een auditie zal verschijnen van een grammofoonplatenmaatschappij.

(Veenendaalsche Courant, 13 augustus 1965)
Dank aan Kees van Voskuilen die het artikel uit de archieven opdook.



Hierboven de huidige band waar Ernst in speelt: The Red Strats.
Opgenomen in het Jacobi Theater in Utrecht op 18 december 2011.
(Let op, het ravenzwarte Beatlekapsel van Ernst is nu zwanen-wit geworden)

Geen opmerkingen: