maandag 12 april 2021

THEM IN NEDERLAND 1967

Tien jaar geleden stuurde ik als Nieuwjaarsgroet boekjes rond met een muziekverhaal.
Het boekje uit 2013 (oplage 30 ex.) ging over de toernee die Van Morrison in Nederland maakte in maart 1967.
Aangevuld met nieuwe informatie en foto’s hier het verhaal.

In de jaren zestig gaven tournees van buitenlandse bands door ons land nogal eens problemen:
The Beatles traden op zonder Ringo, die zijn amandelen moest laten verwijderen. 
The Yardbirds deden een korte toernee zonder sologitarist Jeff Beck.
The Doors speelden in het Concertgebouw zonder zanger Jim Morrison, die met een, iets te groot blok hasjiesh in zijn maag, vlak voor het optreden naar het ziekenhuis gebracht werd.
Omslag

Met de Ierse groep Them ging het met hun eerste toernee anders.

Them had in het begin geen hits in Nederland en had hier nog nooit opgetreden.
Echter de groep had wel een cultstatus in ons land.
In Hitweek en Kink verschenen regelmatig artikelen en ingezonden brieven over de band.
Them lag zo goed in de markt dat platenmaatschappij Phonogram, die Decca distribueerde speciaal voor Nederland een album samenstelde: Them One More Time.
De LP haalt zeer goede verkoopcijfers.

Juni 1966, gaat de groep naar de Verenigde Staten voor een korte toernee.
Het wordt één groot succes, waardoor de toer uitloopt tot drie maanden!

Bij de terugkeer in september van Them in Engeland blijkt dat de groep alweer kampt met moeilijkheden.
De onderlinge spanning en meningsverschillen maken het werken samen vrijwel onmogelijk.
Maar Van wil, voor hij de groep ontbindt om het maar eens solo te proberen, nog één keer een toernee maken door hun geboorteland: Ierland. Hier de laatste bekende bezetting van Them, die november 1966 in Ierland toerde.
Mike Brown, Eric Bell, Alan Henderson, Joe Handy, Van Morrison.

In Nederland is ondertussen bijzonder veel belangstelling voor de groep gekomen en men is bezig de groep naar Nederland te halen.

De belangstelling groeide nog steeds voor Them, maar het lukt niet meer om de groep naar Nederland te halen.

De tegenstellingen in de groep hebben zich zo toegespitst dat Van Morrison voor de tweede maal zijn groep ontbindt.

Anton Witkamp, toen werkzaam bij Phonogram:
‘We spraken af met Gerry Flanagan, Vans manager, in The Marquee, een bekende club in Londen.
Tijdens dat gesprek ontstond het idee om een tourneetje te organiseren in Nederland.
Hitweek zou dat wel even organiseren.
Hoe dat allemaal is gelopen weet ik niet meer precies.

Willem de Ridder: ‘Ik vroeg Anton of hij niet kon regelen dat Them naar Nederland kwam.
Bleek Them uit elkaar te zijn en Van Morrison in Londen.
We bedachten toen met Anton een plannetje: we zouden doen alsof hij verdwenen was en hem vervolgens gaan zoeken.
Anton en ik zijn samen met Cuby van The Blizzards naar Londen gegaan en hebben hem zogenaamd ontdekt.’

Van komt inderdaad naar Nederland maar met de toernee gaat het mis. 
Morrison komt zonder Them

The Blizzards studeren in Grollo snel het Them-repertoire in. 
Koos Zwart en Pim Oets plannen maar liefst acht optredens in twee dagen. 
Het gevolg is dat Morrison overal te laat of helemaal niét verschijnt. 
Aan het einde van de ‘toernee’ wordt hij met een bedragje naar huis gestuurd dat herinneringen moet hebben opgeroepen aan de tijd dat hij in Duitsland slavenarbeid verrichtte. 

Zwart en Oets hadden een organisatie maatschappij, de N.V. Oplichters, opgericht, maar ze bleven natuurlijk amateurs.
Later heeft Pim Oets nog eens gezegd dat hij naderhand toch wel waardering heeft gekregen voor Paul Acket, waar hij daarvóór zo tegen was.

Uiteindelijk is Van Morrison na een toernee van enkele geslaagde en enkele mislukte en gecancelde optredens met, als ik me goed herinner, 60 pond weer vertrokken.
Ook waren er zaalhouders die maar de helft wilden betalen van de gage, omdat de echte Them-band er niet bij was, en ook Ralph Inbar bij de tv-opname voor de VARA betaalde maar de helft. 

Harry Muskee vertelt:
“Ik kreeg de indruk dat iedereen hem manipuleerde. 
Hij vertrouwde niemand. 
Ik vond ook dat hij er een beetje raar uitzag. 
Hij stond in een mooi pak op dat podium, maar hij gedroeg zich in dat pak als een kat in een vreemd pakhuis. 
Ik heb vaak met ‘m gesproken en kreeg dan steeds het idee dat hij er niet zo bij betrokken was. 
Ik ben in Grollo met ‘m naar het café geweest, hebben we nog gebiljart. 
Hij dronk wel veel. 
Ik vond hem een beetje op Tim Hardin lijken. 
Ging helemaal z’n eigen gang. 
Ook toen we tijdens die toernee in hetzelfde hotel zaten. 
Ik bedoel: je bent wel eens nors tegen mensen die je niet kent. 
 Hij was zo tegen iedereen. 
Je leerde hem nooit kennen.” 

 

Eelco Gelling: 
“Wij ontmoetten hem voor ‘t eerst in Hilversum. 
We zaten allebei op zijn hotelkamer, met een akoestische gitaar, om de nummers door te nemen. 
We zitten zo te pingelen en ineens begint-ie "Hey girl" te zingen. 
Nu ik eraan terugdenk krijg ik er nog kippevel van.” 

De toernee duurde drie dagen en daarbinnen zijn een tv-opname en maar liefst acht optredens door het hele land gepland. 
Men ‘vergat’ de al eerder geplande optredens van C+B af te zeggen. 
Na de repetities op vrijdagmiddag in Apeldoorn vertrekken Van & The Blizzards naar het eerste optreden in de Buitensociëteit in Deventer. 

Herman Brood: 
“Het werd op zo’n vreselijke banale wijze uitgebuit. 
Als-ie daar maar stond, weet je wel. 
Waanzinnige omstandigheden. 
Er stonden meer mensen op het podium dan daarvoor. 
Daar stond-ie dan tussen in z’n zuurstok pak. 
Maar die stem, daar ging echt iedereen plat voor.” 

 Eelco Gelling: 
”Toen Morrison in Amerika zat, schreef z’n manager mij zo’n dikke brief, of ik ook wilde komen. Een fantastische aanbieding om in z’n begeleidingsband te spelen. 
Op dat moment vond ik m’n eigen band zeker zo belangrijk en ‘t ging heel goed met de Blizzards, dus ja, dan ga je niet zo gauw weg". 

THEM IN HOLLAND 
Door een druilerige Londense binnenstad lopen we (Anton Witkamp en Harry ‘Cuby’ Muskee) naar de Marquee club waar in een hoekje onopvallend, met de kraag omhoog Van Morrison op ons staat te wachten.
Blij schudden we hem de hand en een fotograaf maakt snel een plaatje van de trotse Cuby en nog ‘n figuur die als ‘n soort veroveraars met de buit ‘Van Morrison’ in het midden poseren. 
Als de foto’s klaar zijn wordt er besloten om een pub te bezoeken waar van die grote glazen lauw bier wordt geschonken. 
Exclusieve Nederlandse release

Van is samen met zijn nieuwe manager Jerry Flanagan uit Belfast komen vliegen voor deze ontmoeting. 

Hij kijkt met enige verbazing naar de elpee die alleen in Nederland is uitgekomen. 
Triest zegt hij dat hier voor hem geen cent aan te verdienen valt. 

Hij heeft ‘n onverkwikkelijke ruzie met zijn vorige manager Phil Solomons. 
Door die ruzie is het onmogelijk te werken met een groep onder de naam THEM. 

Toen ze in de zomer van 1966 met de groep in Amerika waren kregen ze diverse aanbiedingen van platenmaatschappijen. 

Ze vonden ‘t echter leuker om in Engeland te blijven, maar toen ze terugkwamen merkten ze dat optreden onmogelijk was door de boze Solomons die dat wettelijk kon voorkomen.
(Van heeft een flinke schuld aan Solomons, maar Solomons heeft nog nooit ‘n cent royalties betaald na de eerste twee singles).
Van vertelde dat hij erg veel brieven uit Nederland kreeg en dat hij erg graag ons land wilde bezoeken. 
Op dit moment staat hij nergens onder contract. 

Hij denkt er echter over om naar de USA te gaan en een contract voor Bang Records daar te tekenen.

Maar voordat hij naar de USA vertrekt komt hij nog even hierlangs. 
Aanstaande vrijdag komt hij op Schiphol aan met zijn oude groep (voor de laatste keer samen) om op te treden. 
Een unieke kans voor de Hitweek-lezers om hem te bekijken en te horen. 
Het is de bedoeling (als alles loopt) dat hij op de TV (Fanclub) komt en zelfs op de radio (10 RRRrrr), ‘live’ dus. 
Van wordt door Pim Oets en Koos Zwart naar Nederland gehaald. 
(Hitweek 9 maart 1967) 

Van Morrison toer van 9 maart - 11 maart 1967 
Begeleidingsgroep The Blizzards.
In het voorprogramma de beatgroep Double Dutch uit Amsterdam (tenzij anders vermeld)

Is de Ierse zanger Van Morrison in 1967 zijn solocarrière begonnen in de Achterhoek?
Dat zou zomaar kunnen.
Volgens Willy Middel, oud-bassist van de Drentse bluesband Cuby & the Blizzards, heeft de Ier toen hij net uit de band Them stapte, een aantal optredens verzorgd in ons land, waarvan twee in de Achterhoek.
Zijn begeleiders: The Blizzards.
"Op een donderdagavond, net voor we de opnamen van Groeten uit Grollo hadden afgerond, stapte hij bij ons de studio binnen.
Hij zat zonder band, maar er waren wel tien optredens voor hem geregeld.
We hebben toen een dag gerepeteerd en hebben op de vrijdagavond al gespeeld in Deventer", vertelt Middel.

Vrijdagmiddag 9 maart: Oefenen van 13:00 - 18:00 uur met The Blizzards in de Euro beurs, Apeldoorn

Eurohal_(Gerard Houwer) 

Vrijdag 00:00 uur, de plaats is het Hilfertson Hotel in Hilversum, dat na lang zoeken bereikt werd door onze statiewagen, met Wouter achter het stuur, Koos naast hem en Gerry, Van en ik achterin, een opstelling die drie dagen lang ongewijzigd zou blijven. 
In september was het afgelopen met THEM, vertelde Van Morrison onderweg. 
Ik had moeilijkheden met met manager Phil Solomons over geld.
Hij had trouwens de eigendomsrechten van de naam THEM, en sindsdien ben ik begonnen aan een solocarrière. 
Na deze trip ga ik dadelijk naar NewYork.
Ik heb een contract getekend met Bert Berns, voor zijn Bang label, en ik wil in Amerika een toernee maken.
Na Richard Cory vorig jaar heb ik geen enkel nummer meer opgenomen, maar Decca Engeland heeft nog altijd THEM-opnames op voorraad.
Friday's Child bijvoorbeeld, en Stormy Weather, de release wordt eigenlijk alleen door Solomons tegengehouden.
Wat gek dat ze in Nederland zo'n moeite doen om bezettingen uit te pluizen, weet je dat twee nummers van THEM Again met sessiemuzikanten zijn gemaakt, en niet met THEM?

We willen een plaat maken met Van, zegt Witkamp in het hotel, al is het maar 1 nummer wat op de band komt.
Daarvoor zouden we al hemel en aarde bewegen.
Jullie krijgen 1000 gulden als er vandaag met Van en de jongens gerepeteerd kan worden, en als Van maandag nog hier is om die plaat te maken.
We wilden eigenlijk 2000, maar dat zat er niet in.
Anton rekent voor dat een vliegticket en 1/2 dagen repeteren niet meer waard zijn dan 1000 gulden.
We gaan naar accoord en naar huis en slapen.
(Pim Oets)

... Met een gang van zeventig stoof ik de bebouwde kom binnen, mijn route voerde me langs de Eurobeurs, achter het gebouw.
Bij het kanaal moest ik plotseling scherp remmen voor een abrupt overstekende hond, de koppeling trok ik iets te laat los en de motor viel stil.
Oefenen in de Euro beurs, Apeldoorn

De hond verdween jankend tussen de huizen.
In de ontstane stilte trok een vreemd geluid mijn aandacht.
Ik had het vaker gehoord, maar wat was het?
Een donker gerommel met nu en dan een scherper geluid, het leek wel een gitaar of zo. 

Een flits van herkenning schoot door me heen, dit was hetzelfde geluid wat ik in de afgelopen vakantie op de camping hoorde als de band al aan het repeteren was en ik nog in mijn tent zat.
Uit het gebouw klonk dan een geluid hetzelfde als dit.
Alleen de lage tonen en de drums. 

Er repeteerde een band in de Euro beurs.
Voorzichtig sloop ik naar binnen.
Een verlaten lege zaal, op het ver verwijderde podium was een groep hoorbaar aan het repeteren.
Van deze afstand kon ik niet zien wie het waren.
Langs een muur kroop ik zo onopvallend mogelijk dichterbij.
Nu kon ik ze onderscheiden, het waren Cuby en de Blizzards, dat wil zeggen alleen de Blizzards.
Want in plaats van Cuby stond er een gedrongen jongen met rood krulhaar mee te zingen. 
Was het soms Leen Ripke van de Blues Dimension?
Wat speelden ze eigenlijk?
Het waren nummers van Them en wat had die zanger een vreemd schor keelgeluid, het leek wel wat op Van Morrison.
Op dat moment drong de waarheid tot me door: het was Van Morrison!
Veel tijd om me te verbazen kreeg ik niet meer. 

Een opvallend type met lang sluik haar en een grote zwarte hoed had me kennelijk ontdekt en kwam haastig op me toelopen, met in zijn kielzog een student-achtige jongen.
Kort maar krachtig werd me uitgelegd dat ik over een paar dagen tegen betaling van een nog vast te stellen aantal guldens de hele zaak legaal en van dichtbij kon aanhoren.
(Achteraf bleken deze twee lieden Koos Zwart en Pim Oets te heten. Zij waren de organisatoren van de Van Morrison & Blizzards toernee). 
Het oorspronkelijke Them liet het afweten en inderhaast waren de Blizzards gecharterd.
Na afloop van de toernee werden de twee organisatoren als de N.V. Oplichters in de annalen bijgeschreven. 
Toen Van Morrison vorig jaar een concert gaf en men hem vroeg hoe de Blizzards toer hem bevallen was, antwoordde-ie:
“Are those guys who organized it still in jail?” 
Ik droop af naar buiten, liep naar de achterkant van het gebouw, klom op de brandtrap en kon zo het gebeuren door een dunne houten deur aanhoren. 
Tegen een uur of zes kreeg ik kramp in mijn benen van het zitten en verdween naar huis.
De muziek was zo nu en dan prachtig geweest... 
(Fragment uit 'Nozzing but ze blues'. 
Bezige Bij. Auteur Bert Jansen)

Eerste optreden ’s avonds Buitensociëteit, Deventer 
Verwarring slaat hier direct toe omdat er elders in de stad een andere bomvolle zaal zit te wachten op een C+B optreden. 
In het voorprogramma The Hunters en Les Baroques
Een gedeelte van het concert wordt uitgezonden door de KRO, die het optreden ook betaalde, in het programma 10 RRrrr. 
De nummers waren:
- One More Time
- If You And I Could Be As Two
- Gloria
- Hey Girl
- My Lonely Sad Eyes
- Mystic Eyes
Volgens Pim Oets duurde het hele optreden bijna een uur, voor een halfgevulde zaal, die lauwtjes reageerde (geen reclame gemaakt, eigen schuld).

Deventer optreden:


Zaterdag 10 maart:
Overdag: Wassenaar, waar in de dierentuin een clip opgenomen werd van het nummer "Mystic Eyes" voor het programma Fanklup, onder leiding van Ralph Inbar en gepresenteerd door Sonja Barend. 
Op de achtergrond doen twee copulerende leeuwen de aanwezige dames blozen op deze ongebruikelijke tv-set.
Een bassist rent dwaas in looppas rondjes om een boom, een chimpansee kijkt toe en een blonde dame wiegt hopeloos onbeholpen op de maat van het nummer. 
Dit was het eerste tv-optreden van Van Morrison als soloartiest




20.00 uur Palermo, Bergen (cancelled), de organisatoren daar vonden het optreden toch niet zo nodig, en zegden op het laatste moment af.

La Bamba, Krommenie
Een piepklein, maar propvol zaaltje, waar een subliem optreden volgde dat de aanwezigen nog lang zal heugen.
Onder meer Out of Sight,  One More Time, Gloria, If You And I Could Be As Two, Mystic Eyes, Hey Girl, alles komt er zeer gaaf uit, de Blizzards spelen als Van-begeleiders beter dan ik ze ooit heb zien doen, iedereen is tevreden.
We verliezen tijd door een verdwenen echo kast, waardoor we te laat komen in het Amsterdamse Spinoza lyceum. 
(Pim Oets)

24.00 uur De Hubbub (Spinoza lyceum) club in Amsterdam. 
De chaos die ons daar wacht is niet te beschrijven.
Een opgejut publiek, organisatoren die overspannen "sjitweek" in de microfoon schreeuwen, een podium van 23 centimeter hoogte waar alle apparatuur op moet, temidden van een wild publiek en wanneer na drie kwartier er eindelijk wat ruimte is, met een geleende zang-installatie van Jaques Zwart, kan eindelijk de show beginnen.
Van Morrison, staand op een wankel tafeltje, mag van de organisatoren maar drie nummers brengen, waarmee de woeste menigte overigens onmiddellijk kalm is.
Met het derde nummer Gloria, gaan ze zelfs op de grond zitten meezingen en klappen.

Spinoza, Amsterdam (Ed Sijmonds)
Ik ben er bij geweest toen hij op Schiphol Oost aankwam. 
Je kon toen met weinig moeite gewoon op het platform komen. 
Henk Penseel en Carl van Pel (de eigenaren en bedenkers van Hubbub) hebben toen geregeld dat The Blizzards Van Morrison konden begeleiden. 
(Dick Ruijsenberg)

Ik was erbij op het Spinoza toen Van Morrison daar speelde. 
Zat daar toen op school. 
Kan me herinneren dat er een hoop mensen voor de deur stonden, die er niet in mochten. 

Martine Bijl organiseerde in die tijd met wat mensen leuke schoolfeesten. 
De bassist van The Hunters zat toen ook bij ons op school, hebben daar toen ook gespeeld en nog veel meer bekende bands. 

Was zelf ook bassist, o.a. in Burning Sun (huisband Paradiso in '68), later gefuseerd met Groep 1850. 
"Het optreden wat me nog steeds bij is gebleven vond plaats in Amsterdam, waar Van aankwam toen het optreden eigenlijk al afgelopen had moeten zijn.
Toen hij drie nummers gezongen had draaide de conciërge het licht uit. 
Maar Van was erg onder de indruk. 
Iedereen had die drie nummers mee zitten brullen." 
(Anton Witkamp) 

Herman Brood:
“Hij had speciaal voor de gelegenheid een pak gekocht; een gestreept zuurstokpak. 
Een vreselijk pak” 
Van in Artis

Eelco Gelling: “Zelf vond hij ‘t fantastisch, dat pak.
Tijdens het optreden in het Amsterdamse Spinoza Lyceum zat er iemand aan, en toen werd hij echt furieus.
Hij sloeg die vent voor z’n bek, niet te geloven.” 

Zondag 11 maart:
Zondag is de laatste dag in Nederland én de laatste dag van het bestaan van de beatgroep Them.
Want maandag stapt Van in het vliegtuig naar New York om daar als zanger in Charles Aznavour-stijl een carrière te beginnen. 

14:00 Zaal restaurant De Kei in Almelo
Voorprogramma The Pops, Double Dutch en The Sandy Coast
Van’s optreden was een succes, ook te danken aan de kundige begeleiding van Eelco Gelling, die zijn plaats als beste Nederlandse sologitarist hooghield.
Almelo (Fred Hekket)

16:15 Eurobeurs in Apeldoorn
Voorprogramma Double Dutch, Surfin’ Co.
Ook treden de Golden Earrings op.
Na afloop werd er een microfoon installatie van fl. 400,- ontvreemd

17:30 uur Mod-A-Go-Go in Arnhem
Voorprogramma Les Copains en Double Dutch.
Van begon het zijn optreden om 19.00 uur en startte met Mystic Eyes
Dat zette de hele zaal op zijn kop en een aantal tafeltjes en stoeltjes sneuvelden. 
Na een daverend applaus volgden vroegere successen als Gloria en Here Comes The Night. 
Iedereen was het erover eens dat The Blizzards voortreffelijk begeleidden. 

De vier optredens verlopen uitstekend, volle zalen, volledig afgewerkt programmavan zo'n 40 minuten, tevreden publiek.
Van deelt veel handtekeningen uit en er wordt enthousiast meegezongen. 
Gloria is de grootste hit natuurlijk, en er wordt geëxperimenteerd met onbekende nummers zoals het bluesy I Want To Be Rocked.

Toen wij Van Morrison vroegen of hij niet liever in Nederland zou blijven antwoordde hij:
"Ik heb aan The Blizzards veel meer dan aan mijn THEM. 
Als we enige tijd zouden repeteren, zouden we alles slaan. 
Maar eerst ga ik morgenochtend naar Amerika, waar ik enkele platen opneem en ook een andere stijl wil gaan aannemen. 
Maar daarna voel ik er erg veel voor om in augustus hierheen te komen om hier te blijven als dat lukt".
Op  de vraag wat hij van de Nederlandse jeugd dacht, vertelde hij:
“Ik was vrijdag met stomheid geslagen toen ik in Deventer optrad. 
Het hele publiek zong namelijk mee met onze hits. 
Dat gebeurde in Engeland nooit. 
Ze kenden daar, ik geloof, de tekst niet eens, maar hier is dat anders. 
Dat vind ik nu leuk, dat je, na je succes als THEM in een klein land je tekst hoort meezingen".

Arnhem

In Arnhem hadden de organisatoren gezorgd voor een knokploeg om de orde te handhaven. 

Er werd dan ook niet gevochten. 
Behalve dan door de knokploeg, die met elkaar op de vuist ging. 



19:00 uur Sporthal De Paasberg, Terborgh 
Concert werd georganiseerd door Twin. 
Er was een concert uitgevallen en Twin werd benaderd door het management. 
Terborg (Erik Meinen)

Helaas was de voorbereiding te kort voor voldoende reclame en de zaal was slechts voor de helft gevuld toen het Ierse blues icoon, die toen net uit de formatie Them was gestapt, optrad.

21:30 Beatclub Smurf, Bussum (cancelled)

De afstand tussen Terborgh, in de Achterhoek (vertrek 22:15 uur en Bussum), geplande aankomst 23:30 uur bleek in die tijd niet te overbruggen.
Bij aankomst in Bussum on 23:45 uur worden ons luidkeels kreten als 'proces', 'muziekvergunning', 'te laat' enzovoort naar het moede hoofd geslingerd, reden voor ons om dan maar gelijk op te krassen. 
Blij dat we goddank eindelijk klaar zijn.
We rijden naar Hotel Hilvertson, laden iedereen uit, en gaan terug naar Amsterdam.
Van Morrison's trip is over, 4.000 twieners hebben Van in levende lijve gezien, 800.000 luisteraars konden hen donderdag op Hilversum 3 in 10RRRrrr horen en in april kan heel nederland Van bekijken in VARA's Fanclub.

Helaas konden er geen optredens in Den Haag of Rotterdam georganiseerd worden door de moordende concurrentie van de heren Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich. 

Maar de echte Them-fans zullen via trein, tram, bus, fiets, kruiwagen en vliegtuig hun weg naar de concerten wel weten te vinden. 
Ook gepland staan plaatopnames op maandag van Harry Muskee en Van Morrison samen.

THEM KNOEIBOEL 
Als wij verkeren in de omgeving van managers, beat organisatoren en dergelijke voelen wij ons vaak wat onbehaaglijk en soms lopen de rillingen ons over de rug. 
Wat er in die kringen gekonkeld en gezwendeld wordt over de ruggen van de arme twieners heen, dat houdt je gewoon niet voor mogelijk. 
We houden ons dan ook altijd op gepaste afstand van dergelijk gedoe. 
Dat dit krantje er dan ook nu op aangekeken wordt dat er bij de toer van het HW-idool bij uitstek, Van Morrison, de raarste dingen gebeurd zijn, stemt ons niet boos, maar wel verschrikkelijk verdrietig. 
Het hele weekeinde stond de telefoon bij ons roodgloeiend en zonder uitzondering waren dan aan de andere zijde van de lijn de wildste verwensingen te horen van witheet woedende mensen. 
Terecht misschien. 
Deze mensen waren belazerd en dachten dat dit het werk van dit krantje was. 
Dat Hitweek met de organisatie van dit gebeuren geen ene moer te maken had viel eigenlijk niemand aan het verstand te praten. 
Want wat stond er in HW? 

HW haalt Van Morrison, of iets dergelijks. 
Natuurlijk vonden wij het een geweldig idee dat Van hier eindelijk in levende lijve te zien zou zijn.
Natuurlijk was HW zeer geïnteresseerd in een ontmoeting met de legendariesche zanger. 
Nu wilde het toeval dat twee jongens die ook in Hitweek schrijven er via enthousiaste Them-fans er als eersten in geslaagd waren met Van in contact te komen. 
Die jongens zagen er wel wat in een toer te organiseren. 
Vrijwel het hele hitteam is toen al begonnen deze jongens (Pim en Koos) te vertellen dat ze dergelijke zaken beter konden overlaten aan deskundigen. 
Maar goed, Them zou komen en natuurlijk kreeg deze komst in de krant de nodige voorpubliciteit (zodat we bij alle belangrijke evenementen gewoon zijn, sla er de HW’s maar op na)
Er werd duidelijk bijverteld wie de groep zou halen en wie dus verantwoordelijk was. 
De figuur van Van M. leek echter al niet meer te scheiden van HW. 
Koos + Pim waren amateurs en wilden financieel het onderste uit de kan. 
Ze organiseerden een zeer overladen programma in ver uiteenliggende clubs. 
Hoe hebben ze het kunnen doen. 
Zoals te voorzien, liep er het nodige in de soep. 
Van ’s manager berichtte 1 dag voor de overkomst dat er geen Britse groep mee kwam en later bleek een grammofoon plaat niet te realiseren. 
Grote strop. 
Snel werden de voortreffelijke Blizzards gecharterd. 
Er wérd opgetreden, vrijwel overal te laat. 
GRRR! 
Dat is overigens bij beat evenementen eerder regel dan uitzondering. 
Zaaleigenaren woest, onredelijk, of zielig. 
Er werd geknokt, gescholden. 
Teleurgestelde Them-fans die lange reizen hadden gemaakt moesten naar huis zonder ook maar een maat Van gehoord te hebben. Te gek! Schandalig, Zwendel.
Dit alles had voorkomen kunnen worden als een bekwame impresario in grote steden drie grote concerten had georganiseerd.
Drie afgeladen zalen vol opgetogen Them-fans.
En nu? 
Allemaal ellende en verdriet.
Pim en Koos de Poplichters van de week op de zwarte lijst.
Hitweek? Shitweek!
Voer voor de konkurrenties (zij hadden er tenminste lol aan). 
Maar kom, laten we niet overdrijven. 
Er was veel mis natuurlijk, maar toch is er in vijf plaatsen veertig minuten muziek gemaakt. 
Muziek van de onvergetelijke Van en de sublieme Blizzards. 
Muziek die de aanwezigen door merg en been is gegaan. 
De organisatoren hebben gekrukt, gefaald en onzin uitgehaald. 
Maar niet alleen zij. 
Als verzachtende omstandigheid moet ook worden aangevoerd, dat de organisatoren alles in een ongezond noodtempo moesten regelen. 

Van zit nu alweer in de VS, als het even anders was gelopen was er helemaal geen Van geweest.
Hitweek 16 maart 1967

Ondanks alles wat er mis ging had de Them- en Van Morrison campagne succes:
‘Gloria’ van de niet meer bestaande groep Them, nu uitgebracht als a-kant, verscheen in juli 1967 en in de Nederlandse top 40, bleef er maar liefst 14 weken staan en haalde een vijfde plaats.
In september 1967 verscheen tevens ‘Brown Eyed Girl’, de eerste solo-single van Morrison in de Nederlandse top 40.
Het was een productie van Bert Berns, de man die eerder de leiding had bij de Them-opnamen ‘Baby please don’t go’, ‘Here comes the night’ en ‘Gloria’.
De samenwerking van Van Morrison en Bert Berns kon niet voortgezet worden.
Berns overleed nog datzelfde jaar op 38-jarige leeftijd.
Vanaf 1968 maakte Van Morrison albums voor Warner Brothers.

De afgebeelde lp "Please, no moke!" is een heruitgave van de gelijknamige lp, live opgenomen in maart 1967 met Van Morrison in Deventer
LP
Van Morrison - Please No Moke, KUX 009
Kant A: Van Morrison & The Blizzards
1 - One More Time 3:18
 2 - If You And I Could Be As Two 3:25
3 - Gloria 3:39
4 - Hey Girl 5:17
5 - My Lonely Sad Eyes 2:45
6 - Mystic Eye 3:07
Kant B Cuby & The Blizzards
7 - Just For Fun 2:52
8 - Appleknockers Flophouse 3:12
9 - Travelling With The Blues 2:58
10 - Hobo Blues 3:02
1 - Window Of My Eyes 4:42
12 - Gli-Uragani - Your Body Not Your Soul 3:04 (it.versie) 


CD
Van Morrison - Here Comes Van Morrison 64-67
01. Here Comes The Night 2:57
02. Turn On Your Lovelight 6:18
03. Stormy Monday Blues 5:22
04. Don't Start Crying Now 1:36

05. All By Myself 3:11
06. Gloria 2:49
07. One More Time 2:45
08. Here Comes The Night 2:52
09. Mighty Like A Rose 3:54
10. Baby Please Don't Go 2:33 
11. One More Time 3:25
12. If You And I Could Be As Two 3:17
13. Gloria 3:37
14. Hey Girl 5:09
15. My Lonely Sad Eyes 2:43
16. Mystic Eyes 3:08
17. Boozoo Hully Gully 2:00
18. Twingy Baby 4:46

62:24
Tracks 1-2: Them: NME Pollwinners Concert - Wembley, London 11 april 1965
Tracks 3-4: Them: 1964 Demos
Tracks 5-8: Them: BBC 1965 
Track   9: Them: Non-CD Track
Tracks 10: Them: Live USA 1966 (fout: Dit zijn Paul Revere & The Raiders, die de cover doen)
Tracks 11-16: Van Morrison & The Blizzards: Buitensociëteit, Deventer 1967
Tracks 17-18: The Monarchs Showband: Ariola Studio, Keulen, West-Duitsland
(Van Morrison speelt saxofoon) 

Download
Van Morrison with The Blizzards
Buitensociëteit, Deventer,9 maart 1967
01-[00:20]. ===intro=== 
02-[02:42]. One More Time 
03-[00:16]. ===song intro=== 
04-[03:01]. If You And I Could Be As Two 
05-[00:10]. ===song intro=== 
06-[03:22]. Gloria 
07-[00:12]. ===song intro=== 
08-[04:55]. Hey Girl 
09-[00:03]. ===song intro=== 
10-[02:41]. My Lonely Sad Eyes 
11-[02:55]. Mystic Eyes

Repaired en pitch gecorrigeerde SB 20:38


Line-up
Van Morrison - harmonica, vocals
Backed by The Blizzards
Eelco Gelling - gitaar
Herman Brood - keyboards
Willy Middel - bas
Hans Waterman - drums 

Van dit debacle werd niet veel opgestoken. 
In Hitweek verscheen een artikel over een nieuwe toernee, waarin Van Morrison begeleid zal worden door The Bintangs, The Rhythms en Art. 461. 
Organisatie: Them Fanclub Nederland. 
Tussen 5 en 7 mei zijn er optredens gepland in Beverwijk, Utrecht, Ermelo en Leeuwarden. 
Later in de landelijke pers werd er ook gesproken over een nieuwe toernee met Van Morrison, deze keer begeleid door de Wolvegaaster R&B groep Art. 461. 
De optredens staan gepland voor de tweede week van augustus en zullen plaatsvinden in onder andere Scheveningen, Zandvoort en Texel. 
Leeuwarder Courant 

Van Morrison - ART. 461

Hieronder een link naar het Van Morrison verhaal van Jaap van de Galien

ART. 461 + Van

Vraaggesprek van Dick Clark met Van Morrison in het programma American Bandstand.
Hij draagt het zuurstokpak!



Geen opmerkingen: