BEATFEEST EIERHAL 21 OKTOBER 1967

Spencer Davis: Mij niet meer gezien

BEATFEEST GROOT FINANCIEEL FIASCO

Financieel gezien is het beatfestijn dat afgelopen zaterdag, 21 oktober (1967) in de eierhal aan de Achterkerkstraat te Veenendaal werd gehouden, op een fiasco uitgelopen.
De beroemde Engelse popzanger Spencer Davis was zelfs woedend op de organisatoren omdat hij slechts een klein deel van het hem beloofde honorarium uitgekeerd kreeg.
Dit alles was toe te schrijven aan de geringe belangstelling. De show zat goed in elkaar en de mensen die er waren, hebben waar voor hun geld gehad. Met de jeugd deden zich geen moeilijkheden voor. Hoofdinspecteur van politie, de heer W.C.H. Dekker, was gedurende het feest vrijwel de hele tijd in de eierhal te vinden. Rechercheurs wisselden elkaar af, zodat constant toezicht werd gehouden door de politie.

"Ik walg van die organisatie", zei de zichtbaar verontwaardigde Spencer Davis zaterdagavond na zijn optreden. Reden van deze opwinding: hij kreeg slechts een klein deel uitbetaald van het bedrag waarvoor hij zou optreden, omdat de organisatoren doodeenvoudig geen geld hadden om hem te betalen. "Dat is een typisch Nederlands verhaal", aldus het Engelse tiener-idool; "ik ben nu voor de tweede maal in Holland. De vorige keer trad ik op in Rotterdam. Daar kreeg ik ook geen geld. De mensen hier kunnen niet organiseren". Spencer vond het allemaal unfair en toen hij naar zijn auto liep en werd nageroepen door enkele enthousiaste fans was zijn antwoord slechts een koel "hello".
De verantwoordelijke organisator van het festijn, Fred Bruitsman, begreep de verontwaardiging van de heer Davis niet. "Ik kan mij voorstellen dat hij kwaad zou zijn als hij van niets had geweten. Maar voor hij zijn optreden begon hebben we hem verteld dat wij geen geld hadden. Maar uit sympathie wilde hij toch optreden".

Spencer Davis Group in de eierhal

Volgens de afgevaardigde van de Engelse vakbond voor Muzikanten, die Spencer Davis vergezelde, was er echter geen sprake van een sympathiek gebaar: "We waren er nu toch eenmaal dus hebben we het optreden maar door laten gaan. We moeten het tenslotte van het publiek hebben. Maar we waren om vier uur al aanwezig, en hoorden om half elf pas dat er geen geld was".
Als ze alles eerder hadden geweten was de grote attractie van het beatfestijn niet doorgegaan. "We hebben te weinig tijd gehad om een goed contract op te stellen" gaat de afgevaardigde verder. "Eerst zouden The Small Faces optreden, maar die zeiden het optreden dinsdagavond j.l. af. Toen moesten wij plotseling invallen. Daarom bleef er te weing tijd over om orde op zaken te stellen.

Show

Ondanks alles heeft de jeugd zaterdag Spencer Davis gezien en gehoord. En het was de moeite waard. Hoe goed de andere bands ook waren, de Spencer Davis Group bewees wel, dat ze hun roem niet alleen aan hun naam te danken hebben. Zonder "artistiek doen", zonder bij-instrumentjes en zonder de AVRO Beatgirls, maar éénvoudig met hun stem, orgel, gitaren en slagwerk brachten zij een goed stuk muziek, dat ver boven de middelmaat uitstak. Het publiek danste niet meer, maar verdrong zich rond het podium en gaf juichend van zijn waardering blijk.
In kwaliteit enigzins vergelijkbaar met Spencer Davis was het Antwerpse trio Adam's Recital. Ook dit trio stak door het volkomen beheersen van de instrumenten en door een grote dosis muzikaliteit met kop en schouders boven de rest uit.
Het publiek bestond voornamelijk uit tieners. Het grootste deel kwam van buiten Veenendaal, zelfs uit Limburg en Noord-Holland. In hun vaak bloemrijke kleren dansten, zaten of lagen de hippe vogels in de eierhal, of gingen in de Achterkerkstraat een luchtje scheppen. Daar werden ze door een groot aantal nieuwsgierigen met gemengde gevoelens bekeken. Verwonderd, geïrriteerd en hoofdschuddend werd het hippe gevogelte van diverse pluimage gade geslagen als "die jeugd van tegenwoordig". "Die jeugd" vatte dit op als een eer en om nog meer op te vallen ging men zich nog vrijer gedragen. Het bleef gelukkig allemaal bij deze onschuldige geldingsdrang. Grote moeilijkheden deden zich niet voor.
De hippies konden het best vinden met hoofdinspecteur Dekker, die tevreden achter in de eierhal zat om een oogje in het zeil te houden. "Het loopt best, al is er wat weinig publiek", zei hij. Zijn voorspelling van enige tijd geleden, dat de heer Bruitsman in zijn handen mocht klappen als vijfhonderd man het festival zou bezoeken is uitgekomen.
Fred Bruitsman klapt echter niet in zijn handen. Hij is ook niet teleurgesteld. "De show was goed en de bands hebben het allemaal voor wat minder gedaan, dus ik heb geen moeilijkheden en niets te klagen", meent hij. Sterker nog, hij zal er niet voor terugdeinzen het in de toekomst nog eens te proberen.

Of die gelegenheid zich zal voordoen is nog zeer de vraag. Louis de Vries, de manager van Spencer Davis gelooft er niet zo in: "Ze beloofden ons fl. 5.000,-. We kregen maar fl. 1.400,-. Mijn andere groep Adam's Recital kreeg helemaal niets". Dit is voor de Antwerpse Manager reden genoeg om aan beatfestijnen in Veenendaal niet meer mee te werken. Bovendien verzekerde hij de naam Veenendaal ook bij zijn collega's nog wel eens te noemen.
(De Vallei, 23 oktober 1967)

The Spencer Davis Group trad op zonder Stevie Winwood. Zijn vervanger was Phil Sawyer, die de band in december 1967 weer verliet. (Jan Slagman)