De Amerikaanse folkartiest Derroll Adams leidde jarenlang een zwervend bestaan, samen met zijn vriend en collega Ramblin’ Jack Elliott.Tijdens de sixties was hij mentor van Donovan en dook hij ook even op in ‘Don’t Look Back’, de befaamde documentaire van D.A. Pennebaker over Bob Dylan op toernee in Engeland.
Adams, een virtuoos op de 5-string banjo, bracht een groot deel van zijn leven in België door: eerst in Brussel, waar hij omstreeks 1970 aanspoelde, later in Antwerpen, waar hij in 2000 overleed.
Op 19 juni 1971 was Derroll Adams aanwezig voor een optreden in Moduul.
Samen met de Amsterdammer Ben Davis gaf hij een ruim anderhalf uur durende voorstelling voor een enthousiast publiek.
Voor wie hem niet kent:
Derroll Adams (Derroll Lewis Thompson werd geboren in Portland, Oregon) (27 november 1925 – 6 februari 2000) was een Amerikaan die het tweede deel van zijn leven in Europa heeft gewoond.
Als 16 jarige nam hij dienst in het leger, later verkaste hij naar de kustwacht.
In de jaren vijftig speelde hij banjo op straat in Los Angeles, onder andere met Ramblin' Jack Elliott, ook maakten ze samen een aantal LP's.
Vooral zijn collega's zagen wat de kracht was van deze man.
Hij bespeelde de vijfsnarige banjo, en dat instrument was een liefde voor het leven.
Het meest opmerkelijke was dat hij zacht speelde, wat zeker bij een instrument als de banjo niet vanzelfsprekend is.
Voeg daarbij een zware, warme stem en je ziet het bijna voor je: iemand die zacht zingend en zacht spelend het publiek stil weet te krijgen.
De zanger zag zijn werk opgenomen door onder anderen Arlo Guthrie, Joan Baez en Marianne Faithfull, maar later werd het ook vertolkt door Eriksson-Delcroix, Dolly Parton en The Avett Brothers.
Veel van zijn vrienden schreven een lied voor hem of droegen er een aan hem op.
Voorbeelden:
Donovan: Epistle to Derroll
Alex Campbell: The Banjo Man
Wizz Jones: The Man with the Banjo
Finbar Furey: Derroll in the Rain
Tucker Zimmerman: Oregon & Goodbye Derroll, Goodbye Friend
Allan Taylor: Banjoman
RalphMcTell: A Feather Fell
Chris Simpson (Magna Carta): The Banjoman
Frank Hamilton: Goodbye Derroll
Ron Kavana: The Last of the Troubadours
DERROLL ADAMS & BEN DAVIS
1. The Ship
2. Dixie Darlin'
3. Pretty Polly
4. Muleskinner Blues
5. Blue Rich Mountain
6. The Frog
BEN DAVIS
7. Nixon/Nashville Junction
8. What Shall we do with the Baby?
DERROLL ADAMS & BEN DAVIS
9. Ramblin' Boy
10. Introduction to
11. Willie Moore
12. Introduction to
13. Portland Town
14. Introduction to
15. Some Union Songs
16. The Valley
17. Darlin' Corey
18. Poor Allen Smith
19. Philosophical Song
De set van Ben Davies was nog 3 nummers langer, hij speelde onder andere de cover 'Me and Bobby McGee', meer bekend in de uitvoering van Janis Joplin.De set van het duo begon sterk, maar aan het eind zakte het wat in.
Derroll was speciaal voor dit optreden uit Antwerpen gekomen.
De nacht bracht hij door bij Aart en Christine de Raadt, een Zuidafrikaans/Amerikaans echtpaar wat korte tijd in Veenendaal woonde.
Aart was een Zuidafrikaan en Christine een Californische hippie, die de begintijd van de West Coast muziek daar had meegemaakt en mooi kom vertellen over haar bezoeken aan de clubs The Matrix en The Fillmore-West in San Francisco, toen al legendarische namen.
Op de eerste twee foto's zien we, achter Derroll Adams, Han Troost zitten, die het geluid regelde en het hele concert opnam op de bandrecorder, die in de Soos normaliter voor de muziek zorgde.
 |
| Ben Davis, Aart de Raadt |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten