1969 - HET LAATSTE JAAR VAN DE WEERWOLF

GOLDEN EARRINGS IN DE WEERWOLF

Dit weekeinde is voor beat minnend Leersum onvergetelijk geworden.
In de boerderij aan de Hoflaan traden The Golden Earrings op.
Dat deze band een goede naam heeft is bekend, maar dat er zoveel belangstelling zou bestaan had het bestuur van beatclub De Weerwolf niet verwacht.

Reeds om acht uur was de boerderij propvol en zeker honderd fans moest de toegang worden ontzegd, omdat op last van de Leersumse politie niemand meer mocht worden toegelaten.
Vele jongelui gingen mopperend weg en moesten hun zaterdagavond ergens anders gaan doorbrengen.
(14 januari 1969) 

WEERWOLF IN GEVAAR
De heer C. de Lange (SGP) heeft het college van B.en W. in Leersum gevraagd of het waar is dat de beatclub "De Weerwolf" zal gaan sluiten. In Leersum werd hierover in de volksmond reeds veel gepraat, maar het juiste wist men er niet van. Wethouder Schapenk (CHU) ging tijdens de jongste raadsvergadering verder op de vraag van het SGP-raadslid in.
"De problemen zijn ontstaan tijdens het optreden van "The Golden Earrings", er zijn toen 600 mensen in de zaal toegelaten, terwijl er volgens de voorschriften maar 300 in mogen.
Het bestuur van de beatclub is dus buiten haar boekje gegaan.
Aan de hand hiervan is bij het college een rapport binnengekomen van de politie.
Ook was die bewuste avond van het optreden van The Golden Earrings de geluidshinder sterker dan normaal".
“Het college heeft gereageerd op de eis: 300 toelaten en niet meer", aldus wethouder Schapenk.
Het college kon, moeilijk onmiddellijk opdracht geven de boerderij te sluiten, want er waren nog contracten met diverse bands, o.a. met de FREE, die zaterdag 8 maart zullen optreden.
Als de zaal voor dit optreden door het college zou worden gesloten, zouden de ouders van het bestuur, dat uit jongelui bestaat, de kosten moeten betalen die voortvloeien uit het verbreken van de contracten.
Het antwoord van het college aan het bestuur van de beatclub is dan ook geweest: "Jullie mogen doorgaan tot zaterdag 8 maart en na die datum zal het college zich verder beraden o.a. met het adviescollege van "HET HOF".
Inmiddels wacht het bestuur van de beatclub de hele kwestie maar rustig af.
(1 Maart 1969) 

Beatclub Weerwolf weer open op Koninginnedag
Samenwerking met redactie Perfume Garden
Beatclub "De Weerwolf" heeft toestemming gekregen om op Koninginnedag te heropenen.
Zij kan in de toekomst weer gebruik maken van beat-boerderij "Het Hof" in Leersum.

The Bintangs

Dit werd dezer dagen besloten tijdens een bespreking tussen het gemeentebestuur, de uit de raad gevormde Hofadviescommissie en het bestuur van "De Weerwolf".
Een maand geleden werd de beat-boerderij op last van het gemeentebestuur gesloten, omdat er bij een optreden van de "Golden Earrings" teveel bezoekers waren binnengelaten.
In de afgelopen maand is er veel overleg geweest tussen het gemeentebestuur en het bestuur van "De Weerwolf".
Dankzij deze besprekingen kan "De Weerwolf" haar werk nu weer voortzetten.
De gemeente heeft echter uitdrukkelijk de voorwaarde gesteld dat er voortaan maximaal 350 bezoekers worden toegelaten.
"Aan die regel zullen we ons deze keer zeker houden", zegt bestuurslid Rudi Broos.
"Bij de bespreking donderdag was er een erg fijne sfeer.
Het resultaat van die bijeenkomst overtrof dan ook alle verwachting; niemand had durven denken dat we al zo vlug weer zouden kunnen openen".

Programma
Het bestuur van "De Weerwolf" is nu druk bezig om voor de komende maanden een programma samen te stellen.
Op Koninginnedag (30 april) is er 's middags een optreden van de Bintangs in boerderij "Het Hof", en 's avonds een optreden van "Flagham".

Oscar Benton Blues Band

Het programma voor de daarop volgende weken is nog niet bekend.
Er wordt nog onderhandeld met o.a. de Oscar Benton Blues Band en de Engelse groep The Pretty Things.
Verder zijn er plannen voor een hechte samenwerking met de redactie van het Veenendaalse blad "Perfume Garden".
Het eerste resultaat van deze samenwerking zal zijn het gratis verspreiden van 150 exemplaren van dit blad bij de heropening op Koninginnedag.
(16 april 1969)

Heropening De Weerwolf uitgesteld 
De heropening van beatclub "De Weerwolf' is voor onbepaalde tijd uitgesteld.
Het aangekondigde programma voor Koninginnedag en voor zaterdag 3 mei komt hierdoor te vervallen.
"De Weerwolf’, die enige tijd geleden op last van de gemeente moest sluiten, zou op koninginnedag op feestelijke wijze heropenen.
Rudi Broos, bestuurslid van de beatclub, noemt als voornaamste oorzaken van het uitstellen van de heropening moeilijkheden bij het contracteren van groepen.
"De contracten die wij hadden voor Koninginnedag en voor 3 mei bleken niet in orde te zijn.

The Pretty Things

Het is ons niet gelukt andere groepen te contracteren. De bekende bands zijn allemaal voor de eerste tijd volgeboekt.
Daardoor kunnen wij op korte termijn nog geen programma brengen”.
Er is nog geen nieuwe openingsdatum vastgesteld.
Rudi Broos: "Maar ik kan nu al wel zeggen dat het zeker niet eerder dan over een maand zal zijn”.
(29 april 1969) 

Beatboerderij "Het Hof" wordt ernstig vernield 
Beatboerderij "De Hof” in Leersum wordt de laatste tijd door onbekenden ernstig vernield.
Deuren zijn ingetrapt en ruiten ingeslagen.
Kortom, het wordt tijd, dat er nu eindelijk eens een definitieve beslissing over de toekomst van het voormalige jeugdhonk wordt genomen.
Dit alarmerende geluid liet gisteravond de heer H. Slijkhuis (VVD) horen tijdens de raadsvergadering in Leersum.

Illegale feestjes 
Burgemeester C. M.  s' Jacob des Bouvrie antwoordde, dat enkele dagen geleden het rapport was ontvangen van de commissie van onderzoek die destijds naar aanleiding van de sluiting
van "Het Hof" was ingesteld.
De burgemeester kondigde voorts aan, dat tijdens de komende raadsvergadering het rapport aan de orde zal worden gesteld.
De raad zal dan een definitieve beslissing over het lot van de beatboerderij moeten nemen.

"Ik zie maar een oplossing: de boerderij slopen of de gehele zaak zo gauw mogelijk radicaal opknappen".
Deze uitspraak is van de oud-eigenaar van de boerderij aan het einde van de Hoflaan, de heer C. de Lange.

De beat-boerderij, is het doelwit van vandalen.

Over de boerderij zijn in Leersum al heel wat woorden gesproken.
Ook tijdens de raadsvergaderingen kwam dit onderwerp vaak ter sprake.
Toen de beatclub "De Weerwolf” op zaterdagavonden in de verbouwde boerderij dansavonden organiseerde, verliep alles naar wens. Sinds de laatste beat-avond op 8 maart is het stil geworden rond dit "dorpshuis",
Beatclub “De Weerwolf" is, volgens voorzitter Jaap Kampen, ontbonden.
Er zijn nog wel pogingen ondernomen om de club op poten te houden, maar 't is niet gelukt.
 oorzaak van de sluiting ligt in het feit dat het bestuur van de beatclub een flinke belastingschuld heeft.
Geruchten hierover in Leersum spreken van fl. 1000,- tot fl. 14.000.-.
Jaap Kampen geeft toe dat de aanslag van het belastingkantoor niet betaald  kan worden.

Sinds de achtste maart wordt de boerderij alleen nog gebruikt door de Volksdansgroep Karar.
Deze vereniging is er wegens vakantie de laatste maanden niet meer in geweest.

De Vereniging voor Openbaar Onderwijs wilde a.s. vrijdagavond een bloemententoonstelling organiseren in de boerderij.
Toen het bestuur van deze vereniging er een kijkje ging nemen kwam men tot de ontstellende ontdekking dat er bij de boerderij enorm was huisgehouden en een tentoonstelling niet mogelijk was.
Raampjes waren stukgegooid, een venster was doormidden gebroken, zijdeurtjes kapot geschopt enz.
De gemeente heeft aan de opknapbeurt van de boerderij minstens fl. 20.000,- ten koste gelegd en om dit op een dergelijke manier te laten vernielen is wel een bedje erg.
Volgens buurtbewoners worden er in de weekeinden clandestiene feestjes gegeven door jongelui.

De volgende maand valt de definitieve beslissing

Door de gebroken ruiten hebben wind en regen vrij spel.
Net als de jeugd trouwens als men de buurt moet geloven.
(21 augustus 1969)

Brief aan gemeenteraad 
Werkgroep wil in Leersum beatstichting
In Leersum is een initiatief geboren om de (beat-) boerderij van De Weerwolf "Het Hof” te redden van de slopershamer.
Het initiatief is van de, sinds juli als zodanig bestaande "werkgroep beatconcerten'.
In een brief aan de gemeenteraad ontvouwt dit vijfmanschap een plan, dat enerzijds kan worden gezien als bestendiging van een in Leersum gerenommeerd jeugdrecreatie en anderzijds als een hechter fundament waarop de organisatie ervan moet worden gebouwd.
Het moet een stichting worden, waarin zowel jongeren als volwassenen op bestuurszetels zitten.

Niet meer praten over slopershamer 
In de brief stellen de leden van de werkgroep dat ze graag zouden weten of B.enW. in principe bereid zijn de boerderij in het vervolg weer beschikbaar te stellen voor de beat-liefhebbers, die sinds het financieel (lees: fiscaal) fiasco van de vorige organisatoren van hun dans- en luisteravonden verstoken zijn gebleven.
De initiatiefnemers zijn drs. J. A. M. Verbeek, mevrouw E. G. Schenk-Klein Kranenberg, Henk van Ginkel, Rudy Broos en Henk v.d. Geytenbeek.
De werkgroep wil door middel van de stichting voorkomen dat het bestuur zich persoonlijk aansprakelijk stelt voor een financiële nasleep, zoals het geval was bij de vorige "Weerwolven" die de fiscus nog ruwweg vijftienduizend gulden schuldig zouden zijn.

De werkgroep stelt zich voor, als de gemeentelijke overheid meewerkt, per jaar twintig beat-concerten te organiseren, en twintig disco-avonden, waarbij ze belooft op loyale wijze gevolg te geven aan aanwijzingen van de overheid.
Ook belooft men rekening te houden met de belangen van omwonenden.
Als de stichting een feit is zullen de jongeren-bestuursleden belast zijn met de organisatorische werkzaamheden.
De ouderen verzorgen de financiële aspecten.
Jongeren en ouder samen zullen het contact met de autoriteiten onderhouden.
De brief die zondagavond op de post is gedaan, is bedoeld als pure informatie van de raadsleden die, aldus mevrouw Schenk, helemaal niet weten dat er nog iets door wie dan ook wordt gedaan, om de beat in Leersum, en met name in "Het Hof” te houden.
"We hopen nu dat men dit in elk geval zo belangrijk vindt, dat verder niet over de slopershamer zal worden gepraat.
De beatsociëteit heeft altijd veel belangstelling getrokken en is erg populair.
Nu is er ineens niets meer."
(27 augustus 1969)

"Een dorpshuis is de beste oplossing... " 
BOERDERIJ "HET HOF" WORDT AFGEBROKEN
De veel besproken  boerderij Het Hof in Leersum wordt gesloopt.
Volgens een deskundig onderzoek is het uit veiligheidsoverwegingen niet langer verantwoord de boerderij voor publiek toegankelijk te stellen.
Enigszins teleurgesteld heeft de gemeenteraad zich gisteravond bij het technisch advies neergelegd.
De inmiddels vervallen boerderij bood in het nabije verleden onderdak aan de beatclub De Weerwolf en enkele plaatselijke verenigingen, zoals EHBO, volksdansgroep Karar en de plattelandsvrouwen.

Als troost merkte burgemeester C. M. s' Jacob des Bouvrie gisteravond op, dat bij bet college goede hoop bestaat, dat elders in de gemeente een nieuw onderkomen voor de verenigingen zal worden gevonden.
Daarover worden momenteel onderhandelingen gevoerd.
"Een dorpshuis in onze gemeente blijft de beste oplossing", verzekerde de burgemeester nogmaals.
De VVD-er J. F. Benink was één van de vele raadsleden die de afbraak van boerderij “Het Hof” betreurde.
"Het is jammer, maar we moeten ons als raad helaas bij het advies neerleggen.
Er is geen andere uitweg meer".
De heer J. van Doorn (PvdA) was het daar helemaal mee eens.
"We moeten nu niet langer met de sloop wachten en er zo spoedig mogelijk aan beginnen.
Het is in en rond de boerderij een verschrikkelijke troep en afbraak verfraait het aanzicht van het dorp", aldus het PvdA-raadslid.
Naar aanleiding van suggesties om op de plaats van de boerderij een dorpshuis te bouwen merkte wethouder A. G. W. Schapenk op: "Een dorpshuis is een zaak voor particulier initiatief.
Als college zouden wij alleen de bestaande dorpshuiscommissie tot meer activiteit kunnen aansporen".
De burgemeester vulde ten slotte aan:
"Hoe eerder het dorpshuis van de grond komt, hoe beter het is".
En daar was de raad het roerend mee eens.
(23 september 1969)

HONK VAN "DE WEERWOLF" ZOU ZIJN AANGESTOKEN
Boerderij Het Hof in Leersum afgebrand 
De veel besproken boerderij "Het Hof" in Leersum, voormalig domicilie van beatclub "De Weerwolf" is in de nacht van zaterdag op zondag tot de grond toe afgebrand.
Er bestaat een ernstig vermoeden, dat de boerderij is aangestoken.
In Leersum gaat zelfs het gerucht, dat het een represaillemaatregel betreft naar aanleiding van het raadsbesluit de boerderij te slopen.

Brandweer moest machteloos toezien 

De brand in Het Hof moet zondagochtend omstreeks drie uur zijn uitgebroken.
De brandweer werd om half vier gealarmeerd, maar toen zij bij de brand arriveerde was er geen redden meer aan.
Het droge rieten dak vormde een gemakkelijke prooi van de gretige vlammen.
Binnen korte tijd stond de beat-boerderij in lichterlaaie.
De brandweer, die zich voornamelijk moest beperken tot het treffen van veiligheidsmaatregelen, moest toezien hoe de boerderij tot de grond toe afbrandde.
Vele nieuwsgierigen sloegen in het nachtelijk duister de brand gade.

Slopen
"De Hof" is de laatste jaren in Leersum veel in het nieuws geweest.
Beatclub "De Weerwolf" organiseerde er tot ver in de omtrek bekende beat avonden in.

In verband met belastingschuld moest de club haar activiteiten staken.
Tijdens een recente raadsvergadering werd een verzoek behandeld om de boerderij opnieuw voor de jeugd open te stellen.
In een rapport van de technische dienst werd echter aangeraden de boerderij te slopen.
De raad legde zich hierbij neer en besloot de boerderij te laten verdwijnen.
Eén van de raadsleden suggereerde zelfs om er de brand in te steken om op die manier de sloopkosten te besparen.

Winst 
De rijkspolitie in Leersum stelt thans een onderzoek in naar de oorzaak van de brand.
De boerderij, die eigendom is van de gemeente Leersum was tegen brand verzekerd.
Omdat de boerderij op de nominatie stond gesloopt te worden, was de schade tijdens het weekeinde moeilijk vast te stellen.
Sommigen beweren zelfs, dat de brand voor de gemeente voordeliger is dan wanneer men de boerderij had moeten slopen.
In dat geval zou er dus wel eens sprake kunnen zijn van winst in plaats van schade.
(20 oktober 1969)

EUTERPE 1964

Jazz-avond "Euterpe" groot succes 

Samenwerking tussen Instuif en Jazz-club

Zaterdag j.l. vond voor het eerst in 1964 weer een jazz-avond plaats.
De initiatiefnemers hiervan: Frits Thoomes, Leo Coïni en Sjoerd de Jong hadden in samenwerking met Veenendaals jeugdleider, de heer van der Schee, deze avond goed voorbereid.
De jazzclub leek in Veenendaal geen bestaansmogelijkheid te hebben.
Nu er een sympathieke samenwerking plaatsvindt tussen liefhebbers van goede jazz-muziek en mensen van het jeugdwerk is er misschien een reëele kans, in Veenendaal in de directe toekomst goede jazz-muziek te horen.
Het schept tevens de gelegenheid voor jonge mensen hier samen te spelen.

GOEDE OPKOMST
De eerste avond mag wat de opkomst betreft een succes genoemd worden.
Er waren ongeveer 90 enthousiaste luisteraars.
Allereerst traden op de Wheel Town Six uit Wageningen.
Deze groep die oude jazz speelde, bleek deze stijl aardig te beheersen.
Er waren leuke soli van de lead-trompettist, alhoewel hij het in de hogere registers liet afweten.
De andere blazers kwamen af en toe ook tot aardige prestaties.
Van de ritme-sectie is alleen de pianist het vermelden waard.
De drummer leverde een vrij zielloze begeleiding.
Het ontbrak in dit gezelschap aan goede arrangementen, en de nummers werden te lang uitgesponnen.

MODERN
Na de pauze trad op het Peter Bennink Kwartet met de plaatsgenoten Frits Thoomes, drums en Leo Coïni, bas.
Deze groep, die de nieuwste stromingen in de jazz tracht te volgen, slaagde daarin beslist niet.
Het ontbrak hen aan muzikale ondergrond en beheersing van instrumenten.
Jammer was het dat alleen blues-thema's ten gehore werden gebracht, m.u.v. het moeilijke "Night in Tunesia", dat ondanks goede pogingen van de, in deze groep uitblinkende tweede tenorist, niet uit de verf kwam.

Deze laatste bekoorde overigens het meest op sopraan-sax.
Van de leider Peter Bennink is helaas niet zoveel goeds te zeggen.
Het ontbrak hem aan toonvorming en zijn improvisaties waren erg vlak.
Zijn enthousiasme echter geeft hoop voor de toekomst.
De bassist Leo Coïni staat sterk onder invloed van de overleden bassist Scott Lafaro.
Het blijft echter te veel kopiëren.
De drummer Frits Thoomes "stuwde" aanmerkelijk meer dan voorheen, maar zat vast in enkele "figuurtjes", terwijl zijn "breaks" nog slecht getimed zijn.
Zijn tekort aan ervaring viel op in het onvoorbereide spelen van het eerdergenoemde "Night in Tunesia".
De bezetting van deze groep was niet ideaal door het logge geluid van de twee tenoren, dat slechts één keer doorbroken werd in het nummer "Blues Minor" van John Coltrane, door het gebruik van de sopraansax.

OASE
Juist het bestaan van zo'n groep rechtvaardigt ten volle het bestaan van gelegenheden, waar musici in direct contact staan met het publiek.
Kritiekloos luisteren is echter uit den boze.
De totaalindruk van deze avond was positief, omdat iedereen duidelijk bij deze avond betrokken was, wat zo bepalend is voor de sfeer en dus ook voor het "werkklimaat" van de musici.

(De Vallei, 20 maart 1964)

Theo Loevendie

JAZZMUSICI
IN DE INSTUIF
BRACHTEN
MODERNSTE JAZZ
TEN GEHORE


Criticus Michiel A. de Ruyter introduceerde kwartet

De Jazzclub Euterpe is er kennelijk op vooruitgegaan sinds haar associatie met De Instuif.

Was in maart een aardige avond met een dixieland orkest en een kwartet zeer jeugdige musici in de moderne stijl te beluisteren, zaterdag j.l. zette het bestuur  de aanwezigen iets zeer bijzonders voor.

Onder meer bekend uit de programma's "Jazz in Aanbouw" van de televisie, traden voor de vereniging op Theo Loevendie, Nedley Elstak, Maarten van Rechteren Altena en Leo de Ruiter, tesamen vormend het Workshop Quartet.
Door bemiddeling van de spil waar het Nederlandse jazzleven om draait - jazzcommentator Michiel A. de Ruyter die persoonlijk op deze avond aanwezig was - had het bestuur deze vermaarde musici voor hun Veenendaalse optreden kunnen uitnodigen.

Nedley Elstak

Nieuwe wegen
Zoals de naam Workshop (werkplaats) al zegt zoeken deze musici naar nieuwe wegen en mogelijkheden in de jazz.

De meeste gespeelde stukken waren dan ook composities van Theo Loevendie en Nedley Elstak.

Het spelen in een kwartet stelt andere eisen dan aan musici en arrangeurs van een groot orkest.

Er bestaat veel meer mogelijkheid zich in de solo's uit te leven en tot "compositie te plaatse" te komen.

De geweldige beat van drummer Leo de Ruiter en het inventieve basspel van Maarten van Rechteren Altena maakten het de blazers in dit opzicht gemakkelijk.
Beide blazers begeleidden elkaar bij hun solo's afwisselend aan de piano, welk instrument zij beiden eveneens beheersen.

Succes
Ondanks de hinder voor goede concentratie van de solisten door een ergerlijk rumoer dat een klein

Leo de Ruiter

deel van het publiek maakte, mag worden vastgesteld dat het overgrote deel van de aanwezigen genoten heeft van deze zeer moderne jazz.

Deze geanimeerde avond was een groot succes en de jazzliefhebbers zien met spanning uit naar de volgende verrassing die hen door het bestuur worden

Waarschijnlijk zal in mei het trio Pim Jacobs voor de jazzclub "Euterpe"optreden.
Deze avond wordt weer georganiseerd in samenwerking met De Instuif.

(De Vallei, 28 april 1964)
Foto's: Jan Hendriks

POPFESTIVAL LAMMELIET IN GARAGE

Blue Planet (Den Haag), Mr. Albert Show (Eindhoven) en de groep Earth and Fire (Den Haag).
Dat zijn de bands die de jeugd uit Veenendaal en omgeving op Lampegietersavond, maandag 14 september, gaan bezighouden in de grote garage van Van Schoonhoven aan de Industrielaan.
De Stichting Jeugdwerk “De Instuif” heeft het programma van 14 september (1970) voor de oudere jeugd rond, terwijl over de lampionnenoptocht nog enkele besprekingen moeten worden gevoerd.
Het muziekfestijn in garage Van Schoonhoven, dat om half acht begint, word gehouden onder de naam Popfestival Lammeliet.
De organisatoren verwachten hiervoor een grote belangstelling.

UITVERKOCHT
DE hal aan de Industrielaan, gratis beschikbaar gesteld door de fa. Van Schoonhoven, biedt plaats aan ongeveer 1500 personen en het is niet uitgesloten dat het deze avond een uitverkocht huis wordt.
De kaarten voor deze avond zijn in de voorverkoop verkrijgbaar voor vier gulden, terwijl de toegangsbiljetten aan de zaal een gulden meer kosten.
Bij muziekhandel Van Heesch op de Markt en aan de Patrimoniumlaan en bij deze firma in Rhenen zijn de kaarten in de voorverkoop.
De instuif-leiding verwacht veel van de optredens van de drie bekende formaties.

Blue Planet in de garage

(De Vallei, 28 augustus 1970)

De optredens werden bijgewoond door “een paar honderd” jongelui, dus van uitverkocht was geen sprake.
De meeste jongeren hingen rond in het centrum van Veenendaal. Rond negen uur werden dranghekken geplaatst en verscheen ook de mobile eenheid uit Ede. Tot in de kleine uurtjes moest de politie patrouilleren, vooral in de Hoofdstraat, waar baldadigheid en vernielzucht de overhand had.
Er werden een aantal arrestaties verricht, maar door de regen liep het niet echt uit de hand.

SNOWY WOOD

SNOWY WOOD - 1e bezetting: Bram van Soest - Zang, 
Kees van de Klift - Sologitaar
Kees van Hardeveld - Basgitaar, Peter van Dijk - Orgel, zang, Jan Pilon 

Omschreven als de 'Veenendaalse Blues- en Countrygroep' werd de formatie opgericht in 1968, als een voortzetting van de Overbergse groep Kriterium.

Bassist Paul Niesing van Kriterium werd vervangen door Kees van Hardeveld (ex - As2O3), en er werd geoefend in de opslagruimte achter de winkel van Van Hardeveld aan de Hoofdstraat.

In eerste instantie werden er obscure West Coast covers gespeeld van Quicksilver Messenger Service en The Doors, maar ook van nog onbekendere artiesten als de eerste band van Jerry Jeff Walker, Circus Maximus, en 31th of February.

In de gang van De Instuif, Veenendaal

Enthousiaste bandleden streven naar eigen stijl

Al kent het muziekwereldje tijden van mineur en majeur, aan deze stemmingen wenst de sterk opkomende Veenendaalse blues en country groep Snowy Wood niet toe te geven.

Het blijkt echter ook niet nodig te zijn, nu zij ieder weekend gevuld zien met een optreden, voornamelijk in plaatsen in de Achterhoek en in en om Utrecht.

Optreden in Veenendaal kan als een zeldzaamheid beschouwd worden.
Die tijd hebben we al gehad.

"In het eerste jaar, dat we deze formatie hadden, werden we nog al veel gevraagd door verenigingen om op bepaalde feestavonden te komen spelen.
Nu treden we meestal in dancings op", licht een Snowy Wooder toe.

Op de solo-gitarist, na, komen de leden van de band uit Veenendaal.

Henk de Haas, de slaggitarist (scholier en 18 jaar oud), is nieuwkomer bij de groep.

De overige leden van de band zijn: Jan Pilon, de 16-jarige drummer en nog scholier ("ik krijg nog steeds wat drumlessen"), de 19-jarige Bram van Soest, zanger en in het dagelijkse leven gemeente-ambtenaar, Kees van de Klift, de 19-jarige Overberger als solo-gitarist en de 20-jarige HTS-student Kees van Hardeveld als bassist.

Deze vijf-man sterke groep bestaat nu ruim 3 jaar en is in wezen voortgekomen uit de indertijd geformeerde hand Kriterium.

Snowy Wood werkt nu driftig aan een repertoire, dat een eigen gezicht zal moeten geven aan de groep.

Blues en country-stijl zijn ruim vertegenwoordigd.
"Af en toe gooien gooien we er wat commerciële nummers tussendoor. 
Dat hangt eigenlijk af, hoe de reacties van het publiek zijn.
Wanneer we in Gelderland of Overijssel spelen, verschilt het genre nogal eens met een optreden in Utrecht", zegt Bram van Soest.

Hij is ook de man, die zorgt voor eigen teksten, samen met solo-gitarist Kees.

"Vaak is een vrij actueel gebeuren aanleiding om een tekst voor een liedje te maken. 
De romantische stijl van schrijven is nu totaal voorbij. De tekst wordt nu wat directer gesteld".

De muziek bij de zelf gecreëerde liedjes, wordt gemaakt door Kees van de Klift.

Overige inspiratiebronnen vinden de leden van Snowy Wood in de klanken van Cuby & the Blizzards,
waarvan de meeste leden fervente aanhangers zijn.

De drummer blijkt meer de voorkeur te geven aan de Amerikaanse groep Crosby, Stills & Nash.

Snowy Wood denkt er sterk over om zo langzamerhand op deze stijl over te gaan.
Dit zal meer vocale bijdragen vereisen.

Naast slaggitarist zal dan ook Henk vocaal meer aan bod komen.

Nu nog goede repetitie ruimte in Veenendaal

De bandleden betreuren het echter, dat zij nog niet de beschikking hebben over een goede repetitieruimte.
In Veenendaal hebben zij bij diverse instanties geprobeerd iets geschikts te krijgen, maar vele pogingen hebben nog tot niets geresulteerd.
Momenteel moet er om te repeteren naar Rhenen gereisd worden, waar gemusiceerd kan worden in een ruimte die belangeloos is afgestaan door een clubhuis.

Alle bandleden hopen echter dat hun wens om een ruimte in Veenendaal te krijgen, nu eens in vervulling kan gaan.

De belangen worden, voorzover dat zelf niet kan worden gedaan, behartigt door een theaterbureau in Zeist.
Mede door deze bemoeienissen speelde de groep enkele weken geleden op de vliegbasis Soesterberg. Nog enthousiast is Snowy Wood  over een optreden in Loosdrecht, dat ruim twee uur mocht duren.

Optreden in De Instuif, Veenendaal

De jonge musici zijn overigens van mening, dat zij voor een ondergang zijn behoed, doordat zij al hun instrumenten en installaties niet op afbetaling hebben gekocht.
Dit in tegenstelling met vele andere groepen.

Financiële zorgen hebben zij nog niet, gezien de honorering voor hun optreden vrij redelijk is.
"Nu nog een billijke ruimte om te repeteren, dan hebben we wat minder zorgen voor de drukke winterperiode", meent Jan Pilon.

Maar deze voorlopige handicap zal een verhoogde concentratie op hun blues-, country- en soul-stijl niet verstoren.
(De Vallei, 25 augustus 1970)

Repetitie opnames:

- Oops I Can Dance (Circus Maximus)
- We could be so good together (Doors)
- Pride of Man (Quicksilver Messenger Service)
- Sandcastles (31th of February)
- Inspiration (Snowy Wood)
- Inspiration #2 (Snowy Wood)
1e bezetting 1968/69, opgenomen bij Cees van Hardeveld.
Kees v.d. Klift - sologitaar, Cees van Hardeveld - basgitaar, Bram van Soest - zang, Jan Pilon - drums, Peter van Dijk - orgel.



- Judy wants a new love (Snowy Wood)
- Experimental (Snowy Wood)
- Reason to Believe (BrainBox)
- Sound of you and me (Ernst Kraft van Ermel)
- Appleknockers Flophouse (C+B)
- Sinner’s Prayer (BrainBox)
- I’m a Man (Chicago Transit Authority)
2e bezetting - minus Peter van Dijk

Snowy Wood in Overberg

Vrijdagavond werd in het cultureel centrum van Kamp Overberg  door het bestuur van de personeelsvereniging - hiertoe in staat gesteld dank zij de welwillende medewerking van de directrice een beatfeest georganiseerd.
Waren de verwachtingen dagen van te voren hoog gespannen, muziek, zang en versiering van de zaal hebben er niet in het minst toe bijgedragen, dat aan deze verwachtingen ruimschoots werd voldaan.

Voor deze avond had men de beatband Snowy Wood geëngageerd, bestaande uit
solo-gitarist Kees v. d. Klift (leider) uit Overberg en verder uit Veenendaal basgitarist
Kees v. Hardeveld, drummer Jan Pilon en zanger Bram van Soest.
Zij speelden o.a. in Almelo, Hilversum, Amersfoort en Utrecht.

Op voortreffelijke wijze bracht deze hard werkende groep o.m. nummers van Led Zeppelin, Brainbox en Cuby and the Blizzards.
(De Vallei, 25 mei 1970)

Hieronder een paar tracklists van tapes die tijdens optredens zijn opgenomen:



SNOWY WOOD - Arcade, Schiedam, 7 maart 1970
(2e stem Jan Pilon)

Steppin' To My Shoes
Willin'
Wild Horses
She's Got It
Brand New Day
Have Mercy (Brainbox)
Jumpin' Jack Flash
I'm A Man
Pretty Woman
Snowy Wood

SNOWY WOOD - Veenendaal, mei 1971
Reason to Believe
Heartbreaker
Jazzy eigen nummer
The Sound of You and Me
Bluegrass
Sweet Little Sixteen
Go Down Sunshine
Don't Want You No More

SNOWY WOOD - Otterlo, juni 1971
My Back Pages
She's Got It
Questions of a Thousand Dreams
I'll Be Wondered

Peter, Kees en Kees

White Room
Wild Horses
Wee Wee Baby
Sweet Little Sixteen
The Sound of You and me
Willin'
Heartbreaker (+ drumsolo)
Five Long Years
I'm A Mover
Back Street (arr. van de Klift)
My Back Pages/Baby What You Want me To Do?
Midnight Mover
Since I've Been Loving You
Summertime
Wang Dang Doodle
The Sound of You and Me
Questions
Pride of Man
Five Long Years

Kees van de Klift - gitaar
Kees van Hardeveld - bas
Jan Pilon - Drums
Bram van Soest - zang
Henk de Haas - gitaar.
Laatste optreden met Jan Pilon

Kees en Jan

Het laatste optreden van Snowy Wood vond plaats in Otterlo, op 4 augustus 1971.
Daarna trad de groep op onder de naam Sabah.

(De kleurenfoto's werden gemaakt door Paul Niesing, de super-8 film werd in Otterlo gemaakt, I'm A Man is een opname gemaakt tijdens een repetitie).

JEUGDRAAD WERKT HARD AAN ORGANISATIE

Officiële programma van Stick to Sticks bekend

Het officiële programma van Stick to Sticks, het beat festijn dat de financiële basis voor de Veenendaalse jeugdraad moet gaan worden is bekend.
Topartiesten uit de Nederlandse popwereld zullen meewerken aan het feest, dat uiteindelijk door de Veenendaalse bevolking tot een succes moet worden gemaakt.

Het programma is aantrekkelijk; evenals de opzet van de avond.
Het is de eerste stap die de jeugdraad (in oprichting) onderneemt om in Veenendaal wat te laten gebeuren.

Het publiek zal nu moeten bewijzen of hieraan werkelijk behoefte is.

Het festijn, waaraan veel topartiesten deel zullen nemen, geniet al de aandacht van de radio.
25 mei zal Michiel de Ruiter aandacht besteden aan het programma in zijn Radio Jazz Magazine, dat om 15.00 uur begint op Hilversum 1.
Ook het programma "Tijd voor Teenagers" schijnt belangstelling te hebben.
Mik Thoomes zal Stick To Sticks volgende week vrijdagavond zelf aankondigen in het programma "Hé" om 19:00 uur eveneens via Hilversum 1.

Het punt waar het om gaat is volgens jeugdraadlid Hedda Buys: "De Veenendalers moeten nu zelf bewijzen dat ze in Veenenedaal eens wat willen zien gebeuren. De jeugdraad organiseert dit gebeuren helemaal op eigen risico. Maar dat is niet het ergste als het mislukt.
Het ergste is dat er dan helemaal niets meer gebeurt hier.
Dan hoeft het schijnbaar niet".

Het programma begint op vrijdag 31 mei aanstaande om negen uur 's avonds met een optreden van de Veenendaalse band As203, gevolgd door een optreden van de Utrechtse band Full House van manager Jaap van de Klomp.
De liedjeszanger Theo Snijders uit Amsterdam zet het programma voort met enkele voorbeelden van het puur Nederlandse chanson.

De avond bereikt vervolgens een cultureel hoogtepunt door een optreden van The New Acoustic Swing Duo, Dit duo bestaat uit de gebroeders Peter en Han Bennink.
Han Bennink wordt algemeen als de beste jazzdrummer van het ogenblik in Nederland aanvaard.
Vorig jaar won hij de Wessel Ilcken-prijs, de jaarlijkse Nederlandse jazzprijs verbonden aan het Prins Bernhard fonds. Onlangs kon men van hem nog een televisie-portret zien.
Zijn broer Peter Bennink was al eerder in Veenendaal te beluisteren.
Hij speelde op tweede kerstdag dit jaar 's morgens in de Petrakerk tijdens een speciale kerkdienst.

Na dit intermezzo van eigentijdse jazz is het woord aan de oude rhythm and blues-muziek.
Bert Jansen uit Groningen zingt een aantal songs en begeleidt zichzelf op z'n mondaccordeon.
Bert is het grootste talent in zijn genre in Nederland op het ogenblik, volgens één der organisatoren van Stick to sticks, Mik Thoomes. Hij bereikt vreemde effecten op zijn instrument en beheerst dit volkomen.

De avond wordt besloten met een optreden van de bekende beatgroep uit de hoofdstad Dragonfly.
De beatorkesten worden alle omringd door Beatgirls, bekend van de televisieprogramma's Waauw en Moef Ga Ga.

De situatie-schets van de Eierhal op 31 mei aanstaande.
Midden in de zaal de lichttoren
waarop de projectoren en filmcamera's van
Hans Dukker worden geplaatst.

Lichtmachine

Gedurende het gehele programma draait de nieuwe show van Harry Dukker.

Midden in de Eierhal staat zijn lichtmachine, die "The complete crazy light machine" projecteert op de wanden, het plafond en het publiek.

Volgens Harry Dukker is dit programma, nog nooit eerder vertoond. Hij werkt met diaprojectoren en filmcamera's. In de diaprojectoren plaatst hij vloei- en injectiedia's. Vloeidia's zijn van te voren met verf vervaardigde dia's. De verf gaat door de warmte van de lamp bewegen. Sterk vergroot geeft dit continu wisselende kleurenspel prachtige effecten. Injectiedia's geven een plotselinge explosie in vorm en kleur, omdat men tussen de diaglazen verf spuit. Een wand van de Eierhal wordt helemaal bedekt met projectieschermen. Naar de andere kanten projecteert men op de aanwezige ondergrond.

Aan de organisatie van de productie van de jeugdraad in oprichting Stick to sticks wordt hard gewerkt door de gehele jeugdraad, inclusief de hoofd-inspecteur van politie W. C. H. Dekker en de heer A. H. van Pijpen.
Allen zijn zij enthousiast om ervoor te werken dat er in Veenendaal in de toekomst wat te doen zal zijn. De politie is overal van op de hoogte. Om de avond zoveel mogelijk volgens schema te laten verlopen maakte Mik Thoomes een situatie-schets van de Eierhal.
Hij werkt samen met Hedda Buys avond aan avond aan de organisatie van Stick to sticks, het gebeuren dat de stoot moet geven tot de ontwikkeling van een culturele recreatie voor Veenendaal.

Wout Blauwkous over Stick to Sticks

Het waren allemaal"sticks voor niks",  afgelopen vrijdagavond in de eierhal.

De Veenendaalse jeugdraad ging met zijn uitbundige start de mist in.
En de eierhal bijna in de fik.
Ik constateer dit alleen maar.
U moet hierachter geen vorm van leedvermaak zoeken.
Dat kun je bij personen van mijn generatie nog wel 'es bespeuren.
Ik ben d'r zo een tegen het lijf gelopen van de week.
Het is niet een van de plezierigste mensen die mij van tijd tot tijd tot staan brengen om - meestal onverzocht - hun mening op het plaatselijke gebeuren te lozen.
Eén van de mensen die zich meestal ergeren aan wat anderen op poten zetten.
Omdat ze het zelf wel tot woorden brengen, maar de daden aan hun medemensen over laten.
Hij had het allemaal wel voorzien: de afgang van de jeugdraad bij het eerste optreden naar buiten.

En hij vond het maar goed ook.
"Als we alles maar laten begaan, maken de wilden op den duur de dienst uit en komen de bezadigde, goedwillende, mensen niet meer aan bod" was zijn mening.

Ik meende zelfs enige verkneuteringen bij hem waar te nemen over het mislukken van de happening in het aangevreten gebouw in het Achterkerk, waar wekelijks nog slechts de productie van enkele Barnevelders wordt verhandeld en dat verder zo af en toe dienst doet als weegplaats voor varkens die gekeeld moeten worden.
Zichtbaar demonstreerde hij een dosis leedvermaak over het mislukken van de jeugdbijeenkomst.
In gedachten heb ik hem dan ook maar de zegen gegeven, want met dit soort personen valt geen woord te wisselen dat toevallig niet in hun eigen mening thuishoort.
De jongelui mogen het best weten: ik heb me ook afgevraagd of dit nu wel de juiste manier was om te laten zien dat je er bent.

John vd Klift als sandwichman

Dat je bestaat.
En wat je uitdraagt.
Ik meen dat een college, dat zich jeugdraad noemt, tracht de gehele jeugd van Veenendaal te vertegenwoordigen.

Dat daarin de verschillende gezichtspunten van de plaatselijke jeugd in al haar geledingen worden gebundeld en dat men vanuit die gemeenschapsgedachte tot handelen overgaat.
Het voorgaande lijkt op een zin uit een rapport van de een of andere wijsneus in de sociologie of weet ik-wat-voor-etaleur van eigentijdse gedachten, maar ik hoop dat u het begrijpt.

Jongelui die vandaag-den-dag hun vrije tijd opofferen om ouwe karkassen met kunstvezel te behangen voor hun soortgenoten heb ik altijd nog liever dan het slag - en dat is verreweg in de meerderheid - dat op het gat gaat zitten afwachten wat een ander er allemaal wel van gebrouwen heeft.

Wat dat betreft mag ik niet anders dan de actie die de jeugdraadleden hebben tentoongespreid prijzen.
Maar was dit wel de manier om "hoi" te roepen?
Wat is hiermee bewezen?
Slechts, dat een aantal van vierhonderd hippies belangstelling hebben voor een evenement met keiharde muziek, drillende beatmeisjes en een vuurtoren met technicolor.
Dan wil ik nog buiten beschouwing laten de lummels die de aanstekers wat te los in de zak zaten en die in hun onnozelheid niet hebben voorzien wat er gebeurd zou zijn als het vuur meer vat gekregen had op het brandbare feestlokaal.
Misschien kunnen ze zich nog herinneren wat er destijds in Brussel is gebeurd.
Ik kan niet anders dan vaststellen, dat de Veenendaalse jeugd tegen deze wijze van verpozing heeft gestemd.
Er is niet voldoende behoefte aan deze vorm van ontspanning.
De jeugdraad heeft erom gevraagd om dit te laten zien.
Welnu, men is er nu achter.
We wachten met belangstelling op de democratische samenstelling van de definitieve jeugdraad.
Dat zal gebeuren door middel van verkiezingen.
Een stemming waaraan iedereen tot een bepaalde leeftijd kan mee doen.
Ik hoop van harte voor de voorlopige jeugdraad, dat men een beetje meer dan vierhonderd stembriefjes in de bussen krijgt.
Want wil het zaakje op een democratische manier van de bodem komen dan zal de jeugd zich in diverse variëteiten moeten hebben uitgesproken.
Is dit niet het geval en blijft de deelneming aan de stemming beperkt tot een paar honderd belangstellenden dan moeten we nuchter vaststellen dat een jeugdraad geen bestaansrecht heeft.
Dan zou de raad slechts een liefhebberijtje van een aantal lieden zijn.
Maak er dan maar een clubje van.
(7 juni 1968)

“… Ik heb één illusie ...”

Het woord is aan WAYLAND KRAFT VAN ERMEL

Met een welhaast teder gebaar alsof het een pasgeboren kind is, legt Wayland Kraft van Ermel (41) de kostbare Hawaiian-gitaar op zijn knieën.
“Luister …” zegt hij, “dan hoor je orgels, klokken en violen”.
Dan komen zijn vingers in beweging. Ze glijden in soepele bewegingen over de strakgespannen snaren.
Het dode instrument komt tot leven, eerst langzaam … aftastend, dan vlugger en plotseling is de kamer gevuld met de zuiverste en mooiste klanken die dit instrument kan voortbrengen.
“Ik zal je een viool laten horen”, zegt Wayland en werkelijk, even later is het pure vioolmuziek die zijn soepele vingers uit de gitaar strijken.
Hij pakt een gewone gitaar.
“Dit is jazz …”
“Dit is rock …”
“Dit is een wals …”
Zijn vingers dansen over de snaren. Zijn voeten geven automatisch het ritme aan.
Nee … hij speelt niet op een instrument.
Hij bespeelt het.
Hij laat het zingen, fluisteren, kreunen en jubelen.
Een wonderbaarlijk man.
Een voortreffelijk musicus.

Wayland Kraft van Ermel woont met zijn vrouw en zoon aan de Westersingel 71 in Veenendaal.
Ze hebben heel wat beleefd voordat ze hier hun intrek in deze flat konden nemen.
“Mijn vader was assistent-resident en een volbloed Nederlander. Hij was van adel, vandaar ook die dubbele achternaam. Later trouwde hij met een Sumatraanse vrouw. Eén van zijn kinderen werd eerste violist van de Java-kunstkring en dát was mijn vader. Eerlijk, wat die man uit zijn viool kon halen, dat was onvergetelijk. Zijn viool heb ik nog. Mijn moeder leeft nog … ja, ze is ook in Holland. Maar weet u wat ik nooit vergeten zal? Mijn vader is één van de beste violisten geworden, maar hij heeft nooit gestudeerd. Alles heeft hij zichzelf aangeleerd"
Toen Wayland veertien jaar was kwam de vraag die zijn moeder al lang verwacht had: hij wilde een gitaar hebben.
“Moeder zei nee. Ze wilde niet hebben dat ik straatmuzikant werd of zo. Een poosje later zag ik bij mijn vriend in de kelder een gitaar liggen zonder achterblad. Ik kreeg ‘m en timmerde er een stukje triplex tegen. Niemand gaf mij les en toch bleef ik oefenen”.

Vierentwintig was Wayland toen hij een ensemble vormde. Bij de eigenaar van het grootste restaurant in Batavia ‘Gardenhall” vroeg hij of hij mocht optreden. “Toon je kunsten maar", zeiden ze daar. Een paar uur later werden we eruit geschopt. Het klonk zo vals … iedereen lachte ons uit, maar dat was juist het moment waarop ik precies wist wat mij te doen stond.
Ik moest en ik zou doorgaan. Ze zeiden: “Schei er toch mee uit”. Ik zeg: “nee … ik kom hier terug!”
Wayland kwám terug!
Vijf jaar later stond hij weer op de stoep van de Gardenhall en hij kreeg het langste contract wat ooit getekend was: 2 jaar lang!
Hij speelde vaak met George de Fretes van de beroemde “Royal Hawaiian Minstrels” en verdiende veel geld.

Totdat de politieke verwikkelingen het gezin Kraft van Ermel noodzaakten hun geboorteland te verlaten en naar Holland te vertrekken. Ze kwamen hier met niets.
In één slag was hun toekomst in dat land verloren.

“We mochten niet meer dan 10 kilo aan lijfgoederen meenemen”, zegt Wayland, “en dus had ik ook geen versterkers, gitaren en zo meer”.
Ze zwierven eerst van het ene contract-pension naar het andere en kwamen pas twee jaar geleden in Veenendaal terecht.
Zijn muzikale verlangens had hij steeds naar de achtergrond weten te dringen, maar ook hij wist dat een enorme liefde, in dit geval voor de muziek, eens toch de overwinning zou behalen.
Die dag kwam toen hij bij een muziekhandel een prachtige versterker zag staan.
De herinneringen overspoelden hem en voordat hij het wist, stond hij binnen.
“Ik vroeg wat kost die? Vijfhonderd gulden zeiden ze. Ik had geen geld en toch hebben ze mij geholpen. Ik mocht hem in gedeelten betalen”.
En zo kwam de muziek weer volop in het leven van deze man.

Op het ogenblik doet hij verschillende dingen.
Hij geeft les aan voornamelijk jongelui die van gitaar houden.
Hij heeft een eigen band “The Royal Hawaiians”.
Kortgeleden nog trad hij op voor de Veenendaalse bejaarden.
Kosteloos en met enorm succes.
Je kunt uren met hem over de muziek praten. Hij laat platen horen en legt uit hoe je Hawaiian muziek moet beleven. Natuurlijk speelt hij ook het moderne genre, zoals jazz, rock, kortom alles.
Eén grote wens heeft Wayland: weer beroepsmusicus worden. Zijn plan is om met de gitaar gewijde muziek te gaan maken. Hij heeft al een auditie-zitting van een grote platenmaatschappij aangevraagd.
Zij gevoelens onder woorden brengen gaat hem moeilijk af. Hij praat liever met zijn gitaar. Zodra hij het instrument aanraakt gaat het leven.
In feite is hij van adel maar “ik ben een gewone jongen” zegt hij.
Inderdaad “een gewone jongen” maar dan met een muzikale vakmanschap die zijn weerga vrijwel niet kent.
(5 april 1963)

DE ‘COMEBACK’ VAN JOHANNES FACTOTUM

Voormalige Veenendaalse bluesband komt na dertig jaar weer in actie

Zo rond 1970 waren ze ‘wereldberoemd in Veenendaal en omstreken’.
Populair bij de jeugd, verguisd door de oudere en zeker in die tijd nog overheersende Calvinistische medeburgers.
Beticht weren ze van rebellie, bacchanalen en seksuele uitspattingen.
De bandleden van Johannes Factotum vonden de roddels juist prachtig, maakten hun muziek en genoten van het leven.
Afgelopen zaterdag zagen ze elkaar na bijna dertig jaar terug bij een ‘geheime oefensessie’.
Want morgen treed Johannes Factotum weer op.

In de oefenruimte van jongerencentrum Escape dromt zaterdagochtend in alle vroegte een stukje vergane glorie uit een grijs Veens muziekverleden bij elkaar.
Zanger Jaap Pilon, drummer Peter van Tuil en Rob de Vos genieten als voormalige leden van Johannes Factotum van het weerzien, slaan elkaar op de schouders en halen verhalen van vroeger op.
Het gezelschap word gecompleteerd door de geamuseerd toekijkende Peter van Dijk (toetsenman bij de tegenwoordig populaire Blues Company) en Kees van de Klift (in de beginjaren zeventig gitarist bij bands als Kriterium en Snowy Wood).

“Kom op jongens, ’s kijken of het wat wordt, we beginnen in “g”, roept toetsenist Van Dijk.
Prompt weerklinken de eerste akkoorden in de kleine ruimte, om even zo snel weg te sterven nadat de eerste muzikale miskleun is gemaakt.

vlnr: Peter van Tuil, Rob de Vos, Kees van de Klift, Jaap Pilon

Toch blijken ze het niet verleerd, al bij de derde poging wordt het nummer “It’s All Over Now” (what’s in a name) op redelijk geslaagde wijze ten gehore gebracht.
Als Pilon zowaar een knappe imitatie van de, met nicotinedampen en whiskey walmen omfloerste stem van Eric Clapton weet te produceren, gaan alle registers open.
De ellenlange raads- en commissievergaderingen van de afgelopen jaren blijken de stem van de voormalig wethouder en huidig raadslid weinig geweld te hebben aangedaan.
Ook van Tuil timmert deskundig op zijn drumstel en De Vos beroert de gevoelige snaren als in zijn beste dagen.
Toegegeven het klinkt allemaal zeker niet beroerd.

Boerderij
Het idee van de ’comeback’ van Johannes Factotum is afkomstig van de leden van de Blues Company.
Dit is de huisband van theatercafé Hofplein, waar regelmatig op donderdagavond wordt opgetreden.
“Ter variatie leek het ons wel geinig om zo af en toe wat Veense musici uit het verleden te vragen voor een gastoptreden”, verklaart Peter van Dijk het initiatief van zijn band.
Pilon: ”Prachtig toch. Ik heb al die jaren alleen maar onder de douche staan blèren, nu sta ik weer als vanouds achter de microfoon. Maar het is en blijft een geintje hoor, er is niets serieus bij. Al doen we natuurlijk wel ons best om bij dit éénmalige optreden zo goed mogelijk voor de dag te komen, zoveel eergevoel hebben we nog wel”.
Na de sessie komen de verhalen in hoog tempo los.
Centraal staat daarbij staat ‘de boerderij’, een vervallen bouwsel dat eind jaren zestig aan het einde van de Middellaan stond, op de plek waar tegenwoordig twee kunstwerken staan geposteerd.
“Die boerderij, dat was wat in die tijd. Dat ding stond op de nominatie voor de sloop, en werd aan ons ter beschikking gesteld als oefenruimte. En dat in een tijd dat hier  echt nog helemaal niets was op het gebied van kroegen en muziekruimtes”, grijnst Pilon.

Schande
“Ons domein dus, en daar werd in het dorp schande van gesproken. Niet dat we daar mee zaten, want juist in die tijd was het prachtig om je wat af te zetten tegen de gevestigde orde.
Daartoe greep je op die leeftijd van alles aan.
Neem allereerst onze naam maar. Johannes Factotum.
Vrij uit het Latijn vertaald betekent het ‘duvelstoejager’.
Maar samen met nog een drietal andere Veense bands hebben we in die tijd wel een trend gezet.
Het sein gegeven voor de verandering”.
Veranderd is er veel in Veenendaal gedurende de laatste dertig jaar.
Destijds bleven de muzikale expressies van Johannes Factotum beperkt tot wat kleine optredens zoals in Het Trefpunt en een enkel uitstapje naar Driebergen.

Morgenavond gaan ze iets doen wat in die tijd niet tot de mogelijkheden behoorde, simpelweg omdat een dergelijke locatie niet voorhanden was: optreden in een kroeg.
Johannes Factotum speelt dan vanaf circa 21:30 uur een sessie van acht nummers in theatercafé Hofplein.
Het omlijstende programma wordt verzorgd door de Blues Company.

Ron Broersma, 3 maart 1999

Suzy Q zwaar gedupeerd door inbraak

Gert Schoonderbeek wil gestolen video-apparatuur terugkopen van dieven

Het oudste popcentrum in Veenendaal, bar-dancing Suzy Q is ernstig gedupeerd door de diefstal van een video-recorder.
In één van de vorige nachten hebben dieven op zeer deskundige wijze de kostbare apparatuur uit de dancing gesloopt.
Tevens verdwenen tien videobanden.

Gert Schoonderbeek, één van de leidinggevende figuren van Suzy Q zit door de diefstal (waarde 5200 gulden) een beetje met de handen in het haar.
De video-apparatuur immers vormde met de overal opgestelde kleuren-TV’s één van de attracties van de dancing.

In eerste instantie is Gert Schoonderbeek bereid om een beloning van 500 gulden te geven aan degene die aanwijzingen verstrekt die tot de opsporing van de apparatuur leiden.
Bovendien is hij bereid de apparatuur van de dieven terug te kopen tegen ieder aannemelijk bod.
Gert: “In feite is de apparatuur onvervangbaar, evenals de banden. En een particulier heeft er weinig aan.
De daders moeten erg goed op de hoogte zijn geweest van de situatie hier.
Alle kleuren-TV’s hebben ze laten hangen, maar de video-apparatuur, die op een doodgewoon zwart-wit toestelletje zit, hebben ze meegenomen.
Dat was heel slim, want alle kleuren-TV’s blijken ook geschakeld te zijn op het zwart-wit toestel.
Dat hoorde ik ook pas later van de leverancier.
Het moeten dus mensen zijn die precies wisten wat ze moesten hebben”.

“Er is ook niets kapot gemaakt, keurig zijn de goede stekkertjes eruitgetrokken, onderdelen die niet direct nodig zijn hebben ze laten liggen en van de veertien videobanden hebben ze uitgerekend de vier van de minste kwaliteit in de kast laten liggen.
Wij willen de zaak terugkopen omdat het ons erg veel geld kost om alles opnieuw te laten installeren.
We geven liever aan de daders een nader overeen te komen bedrag dan dat we zoiets doen.
Bovendien zitten we nu ook zonder videobanden met alle opnames.
We gaan ervan uit dat, als we tot het terugkopen kunnen overgaan, de identiteit van de daders geheim blijft".

(31 juli 1975)

BEATAVOND VOOR SCHOLIEREN

Donderdagavond 16 maart (1967) wordt in het NVV-gebouw een beat avond gehouden voor leerlingen van het Christelijk Lyceum te Veenendaal.

Ook beat liefhebbers van buiten het Lyceum zijn welkom.

Nu het bestuur van de leerlingen vereniging “Eldorado” door moeilijkheden met het schoolbestuur is afgetreden, heeft een actieve leerling van het Lyceum, Willem Jochemsen uit Renswoude, het heft in handen genomen en een avond voor de leerlingen van het Lyceum georganiseerd.
Als deze avond slaagt, zal hij in de toekomst nog meer van dergelijke evenementen organiseren.

Deze avond zal verzorgd worden door de Utrechtse beatgroep The Rhythms.

Van een schoolavond voor het Christelijk Lyceum is dit jaar geen sprake.

Wel houd Willem contacten met de leerlingen verenigingen van andere middelbare scholen in onze omgeving.

(De Vallei, 15 maart 1967)

SPECTRUM 2016

De Plantage, Veenendaal, 3 januari 2016

Zondagmiddag 3 januari in Brasserie De Plantage, aan de Markt in Veenendaal gingen we muzikaal het nieuwe jaar in, met onder andere een verrassend gastoptreden van een herrezen band: Spectrum die zo’n 40 jaar geleden al met elkaar optraden.

In een kort gesprek met zanger Winny Hagenbeek kwam naar voren dat tijdens een “That’s Soul” feest, wat iedere twee jaar in Ede wordt georganiseerd, het idee vorm kreeg om te kijken of Spectrum nieuw leven ingeblazen kon worden.
De band bestond ongeveer drie jaar in het begin van de jaren zeventig.

In de band spelen onder anderen:
Peter van Tuil, Kees van de Klift, Han Troost, Leo Henniger, Charly Angenois,
Winny Hagenbeek en Jef Slijdering.
Charly en Leo zijn degenen die er voor zorgden dat het inderdaad ook ging gebeuren.

Na een aantal oefenavonden werd er een solide set in elkaar gezet, wat deze middag voor de tweede keer werd uitgevoerd.

Veel koperwerk en muziek van bijvoorbeeld Chicago, Blood Sweat & Tears en Tower of Power. Een gastoptreden van ongeveer 40 minuten, wat stond als een huis.
Het is de bedoeling dat er, met een nog uitgebreidere set, meer opgetreden gaat worden.
Een aanrader om eens zo’n avond te bezoeken.

Hier een uitvoering van Make Me Smile van Chicago.

Ook de Peter Beurskens Band zorgde voor "voetjes van de vloer".
Deze Veenendaalse band  speelt al 30 jaar samen en het klonk ook deze keer weer als een klok.

Hartelijk dank aan gastheer Jan Peter Schenk die er weer voor zorgde dat we het nieuwe jaar goed konden beginnen.
(gerard)

SABAH 2015

SABAH: vlnr Kees van de Klift, Arjan van Gestel, Kees van Hardeveld

Op zondag 1 november vierde Kees van Hardeveld zijn 50-jarig jubileum in de muziek.

In 1965 startte hij in zijn eerste band As2O3 (de chemische aanduiding voor rattenkruid), met Hans Hiensch, IJnze den Hengst, Jacob Brederveld en Jan van de Wolf.

In Netl in Kraggenburg opende Just4Fun, de huidige band waarin Kees speelt, de middag, gevolgd door het reünie optreden van Sabah, de band die ontstond na Snowy Wood, en bestond van 1970 en 1973.
In het voortraject kwam Kees er achter dat één van de oorspronkelijke gitaristen, Henk de Haas inmiddels overleden was.
Altijd weer een schok als je zo'n mededeling krijgt.
Ook de oorspronkelijke zanger Bram van Soest kon niet aanwezig zijn, in verband met zijn lichamelijke toestand.

Kees van Hardeveld, Gerard Davelaar

De Sabah leden bij dit optreden waren: Kees van Hardeveld, bas; Kees van de Klift, gitaar en zang, Arjan van Gestel gitaar en zang en Peter van Tuil, drums en fluit.

Er werd een strakke set gespeeld, geopend met de klassieker 'Appleknockers Flophouse', daarna een fraaie uitvoering van 'Summertime' in een Brainbox arrangement, gevolgd door een gedurfde cover van 'Stairway to Heaven', waar vooral het fluitspel van Peter opviel.
Als tribute voor Bram werd het eigen nummer "I Don't Think So' ten gehore gebracht, een nummer wat ik kende van de demo opnames die circuleren.
De rest van de set was een mooie mix van een aantal wat oudere nummers als de "My Back Pages" medley van The Byrds en een oude rocker als 'The Girl Can't Help It'.
Het publiek amuseerde zich prima, en ik wil nog wel opnieuw zo'n set horen.
Misschien een keer in Veenendaal in januari.

(Gerard Davelaar, foto's: Paul Niesing)

Flight to Lowlands Paradise 1 en 2

De twee Flight to Lowlands Paradise festivals waren de eerste echt grote muziekfestivals in Nederland.

Het eerste festival werd georganiseerd door de Utrechtse provo's Bunk Bessels en Robert van Gemert, op 24 en 25 november 1967 in de Margriethal van de Jaarbeurs en trok maar liefst 8000 bezoekers.
Het festival werd aangekondigd als: een magistrale popshow voor een ieder, en ondertekend door Volte, de Kargadoor en Bessels.

Geïnspireerd door een  Londens popfestijn, The 14 Hour Technicolor Dream of Love was het voor Bunk duidelijk dat er ook Utrecht plaats was voor iets dergelijks.

Er werd opgetreden door o.a. het Britse Crazy World of Arthur Brown.
De Nederlandse topacts waren CCC Folk Inc., Gloria, The Zipps, The Outsiders, Short ’66 en Supersister.

De tweede editie op 28/29 december 1968, met 18.000 bezoekers, was professioneler van opzet en had een mooie internationale lijst van optredende artiesten.
(Maar de meesten kwamen niet).
Pink Floyd trad wel op en de Nederlandse top act Cuby & The Blizzards.
Sneeuw en harde wind zorgden ervoor dat het vliegverkeer met Engeland verstoord was.
Voor de ingang van de hal stonden nog veel mensen zonder toegangsbewijs te wachten.
Voor hen werd het een koude en teleurstellende avond omdat ze niet naar binnen mochten.
Er weren vernielingen aangericht en charges uitgevoerd door de Mobiele Eenheid.
De sneeuwballen gevechten met de politie leverden legendarische Polygoon beelden op.
Er was ook een Duitse TV ploeg aanwezig.
Het enige wat ik daarvan terug kon vinden was dat ze opnames van de Jan Hekert Experience uit Groningen maakten in de kleedkamer, nadat de band uit de hal gestuurd was.
De opname schijnt inderdaad in Duitsland uitgezonden te zijn.
Maar het was meer dan een muziekfestival, het was ook een Love-In, een combinatie van muziek, dans, folklore, Lightshows, sex en marihuana.

Filmploegen en kranten uit binnen- en buitenland en duizenden bezoekers trokken in 1967 en 1968 naar de Jaarbeurs in Utrecht.

Zaterdag 10 oktober een terugblik op deze gebeurtenissen met behulp van zelden vertoond materiaal.

Bekijk hier de aflevering in zijn geheel: Flight Utrecht

Mooi artikel hier: Nieuws030

1971 OPTREDENS IN SUZIE Q

13 maart - Livin' Blues
De grote toeloop op de evenementen heeft de leiding van bar-dancing Suzie Q doen besluiten bij het optreden van groepen die hoog genoteerd staan in de Nederlandse pop-wereld een voorverkoop van kaarten in te stellen. Zaterdagavond treedt de Haagse groep Livin' Blues op en de voorverkoop van kaarten start vrijdagavond 12 maart aan de bar-dancing.
Livin' Blues is geformeerd uit Nico Cristiansen, zang; Ted Oberg, sologitaar; John La Grand, Mondorganist; Dick Beekman, drums en Ruud van Buuren, basgitaar. De band maakte toernees door Engeland, Polen, Duitsland, Zwitserland, België en Frankrijk.

11 april - Amsterdam
Net voor en tijdens de paasdagen bezorgt Suzie Q weer een aantal klinkende evenementen.
Om te beginnen komt zaterdagavond de groep Amsterdam op bezoek. Amsterdam bestaat ruim een jaar, maar heeft in de vaderlandse popwereld en ook over de grenzen een vaste plaats in de toplijsten weten te veroveren.
De samenstelling is: Donald van Os, basgitaar; Martin van Os, slagwerk; Michiel van Dijk, zang en Egon Verhoeven, sologitaar.

13 april - Brainbox & World
Maandagmiddag vanaf 14:00 uur zijn Brainbox en World te horen.

Vooral Brainbox staat hoog genoteerd bij de Veenendaalse jeugd en dat zeker niet alleen door de grote nationale en internationale successen die de groep heeft behaald.
Brainbox bestaat uit Caz Lux, zang; Rudi de Queljoe, sologitaar; John Schuursma, sologitaar; Andre Reijnen en Frans Smit.

15 mei - Flag en Shocking Blue
De bekende nederlandse groep Shocking Blue met de zangeres Mariska Veres zal zaterdag 15 mei optreden in de Veenendaalse bar-dancing Suzie Q.
Vrijdagavond vanaf 20.00 uur is de voorverkoop van kaarten, ook bij Suzie Q.
Het programma begint zaterdagavond om 20.00 uur. In het voorprogramma zal optreden de formatie Flag.

22 mei - Moan
Zaterdagavond komt de Arnhemse topformatie Moan weer op de bühne, nog bekend van het popfestival van Koninginnedag.
Een avondje vol heavy-rock wordt dat.

27 mei - Finale talentenjacht Muziek Express/Philips, met 5 bands.
De geregelde bezoekers van de bar-dancing kunnen in het komende weekeinde weer hun hart ophalen.
De evenementen serie begint donderdagavond 27 mei - Philips platenmaatschappij organiseert dan, in samenwerking met Muziek Expres, de finale van een talentenjacht waaraan ondermeer vijf pop-groepen deelnemen.
Mocht de belangrijke voetbalwedstrijd Ajax-Feyenoord op het scherm komen, dan zal de leiding van Suzie Q voor TV toestellen zorgen.
Jury-leden ter beoordeling van de pop-groepen en duo's zijn onder andere George Kooijmans (sologitarist van Golden Earring), producer Tim Griek en Frans Krassenburg, manager van Paul Acket. De toegang is gratis.

28 mei - The Cats
Vrijdagavond 28 mei komt de Volendamse pop-groep The Cats naar Suzie Q.

31 mei - Big Wheel
Ter afsluiting van de disco-middagen en -avonden gedurende het Pinksterweekeinde komt op tweede Pinksterdag's avonds Big Wheel in Veenendaal optreden.

Suzie Q verbouwt tot 13 augustus

Net in de drukste tijd van het vrije zomerseizoen heeft de bar-dancing Suzie Q aan de Oranjestraat - project van de Stichting Jongerencentrum Veenendaal - zijn deuren gesloten.

Pas op zaterdag 14 augustus kunnen dans- en drinklustigen er weer terecht.
Intussen wordt een vrij drastische verbouwing aangevat, die tot doel heeft straks een nog wat intiemere sfeer te scheppen.
De tot dusver immense dansvloer wordt iets verkleind, en is straks omgeven door een grote disco-bar, een bar voor de biertap en een ruim terras-achtig platform waarop tafeltjes en stoeltjes komen, bedoeld om even uit te blazen.
Bij de ingang blijft het podium waar een bonte verscheidenheid van popgroepen na 13 augustus stage-acts zal verzorgen.
"Nu wordt het pas zoals het wezen moet", zei gisteren één van de exploitanten, tussen het werken door.
Achterin de dancing blijft de tweemaal 15 meter tellende bar gehandhaafd.
De indeling van de ruimte zal na de verbouwing veel aantrekkelijker zijn.

22 juli 1971

1972:
12 februari - Mojo Harry / Ekseption
Zaterdag speelt Ekseption, een van Nederlands meest progressieve groepen.
Zij veroorzaakten enige jaren geleden grote opschudding in de Nederlandse popwereld door muziekstukken van Beethoven en Bach geheel om te zetten in hun eigen stijl, wat vooral opschudding in de klassieke wereld veroorzaakte.
Zij kregen wereldbekendheid door hun vertolking van Air, wat in bijna alle landen van Europa een hit werd.
De huidige bezetting van de groep is: Rick van de Linden, orgel, piano; Rein van de Broek, Trompet; Dick Remelenck, saxofoon; Cor Deller, basgitaar en Peter van Leeuwen, drums.
In het voorprogramma speelt de blues gitarist Mojo Harry, die al een jaar in het voorprogramma van Ekseption speelt.

6 mei - afscheidstoernee Cuby & The Blizzards
Zaterdagavond komt de bekende Nederlandse pop-groep Cuby and the Blizzards afscheid nemen van de fans in Veenendaal en omgeving.
Men treed voor de laatste keer op in de bar-dancing Suzie Q, voordat men aan het eind van deze maand uit elkaar gaat.

18 november - Flag
Vanavond de in Veenendaal en omstreken zo bekende Haagse groep The Flag op het podium.

GROTE ROCK- EN BEAT AVOND OP LAMPEGIETERSAVOND

Moan

Deze keer niet alleen Lampegietersavond voor de kleintjes, ook de tieners komen op maandagavond 18 september ruimschoots aan hun trekken.

Henk van de Berg, organisator van beat festivals is er in geslaagd om een aantal top beat- en rockgroepen te contracteren voor deze avond.

In een grote tent op het stadspark zullen onder meer optreden Bonny St. Claire en Unit Gloria, solozanger Robert Long (voor het eerst in Nederland), de nieuwe rockformatie Long Tall Ernie & The Shakers, Moan uit Arnhem, enz.

Een geweldig initiatief, dat er zonder meer toe zal bijdragen dat Veenendaal weer een lampegietersavond tegemoet gaat zonder incidenten.

De laatste jaren zag een grote groep jongeren, terwijl duizenden moeders met hun kroost, voorzien van brandende lampionnen, hun optocht liepen, baldadigheden uit te halen.

De laatste jaren zo erg dat de politie voor deze avond versterking moest halen.
Het folkloristische feest, speciaal bestemd voor de kleinsten, dreigde op deze manier een roemloze dood te sterven.

Als de oudere jeugd zich dan speciaal op lampegietersavond wil uitleven, dan kunnen ze nu terecht in het stadspark waar in een grote tent vanaf half acht hun favorieten zullen optreden.

Organisator van de Berg, verantwoordelijk voor deze zeer sterke bezetting: "Het is voor de eerste keer dat we dit op lampegietersavond doen. We hopen op deze manier de oudere jeugd van de kleintjes te scheiden, zodat deze laatste groep ongestoord lampegietersavond kan vieren".
Het is een kostbare onderneming. Toch vragen wij voor een entreebiljet niet meer dan vier gulden.
Als we helemaal uitverkocht zijn, dat betekent dan 1500 personen, dan spelen we net quitte.
Winst zullen we maar niet over praten, dat is niet onze opzet.

Veel hulp heeft van de Berg gekregen van de twee Suzie Q eigenaren, G. Schoonderbeek en H. Bruitsman. De stichting Suzie Q staat garant voor dit festival.
Over de medewerking van gemeente en politie is van de berg vol lof.
"Hoewel ik beslist geen moeilijkheden verwcht, zal de politie een oogje in het zeil houden".

Bonny St. Claire & Unit Gloria

De Veenendaalse jeugd heeft dus weer eens een groot festival.
Zij zullen ongetwijfeld in grote getale acte de presence geven.
De Hoofdstraat zal op deze lampegietersavond het domein zijn van de kleintjes, op deze manier kunnen allen groot en klein, een gezellige lampegietersavond vieren.

(Gezellig Winkelen, 13 september 1972)
Met dank aan Kees van Voskuilen voor de informatie.

ARGUS

Dankzij het gigantische fotoarchief van Paul Niesing hieronder een serie foto's gemaakt tijdens het enige optreden van Argus in De Wanne in Veenendaal ergens in de zomer van 1974.

Er werd door de band ook geoefend in dit Vormingscentrum aan De Grote Pekken in Veenendaal.
Voor zover bekend zijn er geen opnames beschikbaar, en verschillende leden van de band vonden het optreden niet al te best.
De band bestond maar kort en het einde werd ingeluid door het vertrek van Dorien naar Duitsland, waar zij beroepsmuzikante werd.

Bezetting:
Peter Beurskens - zang
Berend van de Wolf - zang, grote trommels
Kees van de Klift - gitaar
Dorien Deighton - gitaar + zang,
Henneke Deighton - slagwerk en zang
Paul Niesing - bas
Peter van Dijk - orgel

Argus in de Wanne

vlnr: Kees van de Klift, Peter Beurskens, Berend van de Wolf

Dorien Deighton

vlnr:Peter van Dijk, Kees van de Klift, Paul Niesing

Peter van Dijk

Berend van de Wolf

In "Full Flight"

Henneke Deighton

GOLDEN EARRING EN SHOW VAN VERONICA OP POPFESTIVAL 1970

Om maar wat te noemen: Golden Earring, The Bintangs, Left Side en Purple Vision, een paar paradepaardjes van de Nederlandse popwereld.
Op Koninginnedag en op 5 mei zijn ze allemaal te horen in Veenendaal tijdens het Popfestival 1970 dat een enorm festijn belooft te worden, en een der grote trekpleisters voor de jeugd van de wijde omgeving.

De organisatoren zijn weer de Veenendalers Han op de Woert, Jan Veenhof en Henk van de Berg, die vorig jaar het "Electric Pop Circus" aan 't Boompjesgoed in elkaar zetten,  evenals het optreden van Golden Earring op Lampegieters avond.
Ditmaal wordt het popgebeuren in samenwerking met de vereniging Oranjedag gepresenteerd in de garage van Schoonhoven aan de Industrielaan.

Opnieuw Golden Earring in Veenendaal en nu met de volledige Amerikaanse show en de belofte dat het een onvergetelijke set gaat worden: meer dan op Lampegietersavond, toen de zanger te ziek was om zich te laten horen.

Voor ruim tweeduizend liefhebbers is er plaats in de tot pop-scène getransformeerde garage, die nu voor het eerst voor dit doel in z'n geheel wordt gebruikt.
Op koninginnedag staat het element "show" 's middags op de voorgrond, compleet met licht effecten en 's avonds kan er worden gedanst op de muziek van Left Side, gespecialiseerd in underground en blues.

Op 30 april verder nog de Q Tips en Zip Fastenings Bluesband en op 5 mei  radio Veronica's Drive-In Show met als disc-jockeys Rob Out en Chiel Montagne, en een speciale verrassing.
Op beide dagen zijn bovendien modeshows te zien en op koninginnedag worden langs de neus weg nog films van Charlie Chaplin gedraaid.

EXAMEN
Het organiserende trio zegt intussen veel te hebben geleerd door de ervaringen van vorig jaar.
"We kennen nu de smaak van de jeugd beter, dus we kunnen ook een aangepast topprogramma brengen", zegt Henk van de Berg, die verder onthult dat het spektakel ditmaal vijfmaal zo duur is als verleden jaar: 10 tot 12 duizend gulden.
"Het wordt een soort examen voor de  jeugd van Veenendaal en omgeving. Als het nu allemaal zonder herrie en moeilijkheden verloopt bestaat een goede kans dat we, een eigen "tent" krijgen, waar we regelmatig shows kunnen brengen." 

Het popfestival begint op 30 april 's middags om 2 uur en gaat non-stop door tot tegen middernacht. In de tijd dat de bands elkaar afwisselen zijn er modeshows van boetiek Signor met mannequins uit Amsterdam en van de firma Hiensch.
Ook dit jaar heeft het gemeentebestuur weer alle mogelijke medewerking verleend.
Niet alleen door zich voor ongeveer de helft van de kosten garant te stellen, maar ook door brieven te schrijven aan de commandanten van Henk van de Berg en Jan Veenhof, die in militaire dienst zijn. Henk heeft intussen al de toezegging van elf dagen verlof gekregen.

Een reeks van voorzieningen wordt  getroffen om de muziekminnende jongeren bij de garage te ontvangen. Zo komen er buiten aparte parkeerplaatsen voor auto's en brommers en een afzetting met dranghekken, en binnen o.a. een broodjeszaak, waarschijnlijk een apart restaurantje, twee tapinstallaties van een frisdrankenfabriek die het  hele festival  voor een groot deel financiert, en ter ondersteuning een biertap die er dit jaar voor het eerst bijhoort.
Wat dat betreft: "We gaan nu wel bier schenken, maar er komt niemand met een glas de zaal in", verklaart Jan Veenhof, "dat kan ook niet, want in dat geval tappen we in plastic bekers." 

GEEN CATS
Negentig minuten lang speelt Golden Earring op koninginnedag, waarmee Veenendaal een formatie binnen zijn grenzen heeft die als de beste bühnegroep mag worden aangeduid.

Barry Hay in de kleedkamer

Niet te onderschatten zijn ook ook de Bintangs, die volgens insiders beschikken over de beste sologitarist van Nederland: Arthy Kraayeveld.
Het organiserende trio is zo langzamerhand wel over de teleurstelling heen dat The Cats niet present zullen zijn (die zijn op toernee door Zuid Amerika) zoals eigenlijk de bedoeling is geweest.
Golden Earring is op zichzelf al een attractie waar ze trots op kunnen zijn.
Vorige week kwamen ze terug uit de States en op 4 mei verlaten ze ons land alweer.

Een grootscheepse reclamecampagne staat Veenendaal en de omliggende plaatsen nog te wachten. Geluidswagens van dezelfde frisdrankenfabriek gaan het nieuws verkondigen en op de borden voor de verkiezingspropaganda komt eveneens de aankondiging te staan.
De politieke partijen kunnen er pas op 5 mei met hun affiches op terecht.

De voorverkoop van toegangsbewijzen is vanaf 2 april in handen van muziekhandel B. van Hees op de Markt in Veenendaal en in de Herenstraat in Rhenen, en van boetiek Signor aan de Veenendaalse Hoofdstraat.
Prijzen: voor koninginnedag vijf gulden, voor 5 mei vier gulden.

(De Rijnpost, 9 april 1970)
(foto's Golden Earring: Henk van de Peppel)




(Dank aan Kees van Voskuilen voor het verstrekken van de informatie)