NEDERLANDS EERSTE BEATFAN BEKEERDER

Wie van zijn beatmanie af wil kan straks in Arnhem terecht

OMSCHOLING VAN BEATFAN TOT GEWOON BURGER

Wie behept is met beat, en er vanaf wil, kan -over een maand- genezing vinden  in Arnhem.
's Lands eerste beatfanbekeerder doktert er aan de laatste voorbereidselen tot een cursus 'Van Beatle tot Burger'. Plaats van handeling: de voormalige beattent Tivoli, aan de Velperweg.
Enige voorwaarde tot deelneming vooraf: lang haar eraf, stropdas om en een tientje op zak

Arno A. W. van Oort - beatfanbekeerder

Arno A. W. van Oort heet de nleuwe wonderdokter en hij is de eigenaar van hotel-cafe-restaurant Tivoli. Op de dag van zijn komst -vorig jaar 19 september- bracht hij er de beat tot zwijgen.
Hij ging grootscheeps verbouwen.
Dit is zijn plan:
Ik ga voorlopig eens per maand op zaterdagavonden speciale jeugddiners geven.
Diners-dansant.
"Voor een draaglijk prijsje, circa zes gulden zet ik de jongelui een diner voor en ik leer ze hoe ze een menukaart moeten lezen.
Een wijnhandelaar biedt elke keer gratis een glas wijn aan en houdt er een praatje bij.
Een sigarettenfabrikant zet op elk tafeltje een houdertje met verschillende sigaretten".
"Alle dansen zijn toegestaan. Fijne dansen zoals de tango en de foxtrot natuurlijk.
Een beatnummer mag er af en toe ook doorheen, hoewel je daar die lawaaigitaren weer voor nodig hebt. De jongelui moeten natuurlijk behoorlijk gekleed zijn -vandaar de eis van de stropdas, en ze moeten tevoren een tafeltje reserveren. Op het laatste moment binnenvallen kan niet.
Kortom: de jeugd kan bewijzen dat ze zich ook goed kan gedragen".

Filosofietje
De 42-jarige plannenmaker koestert de hoop een deel van Arnhems beatjeugd te grijpen met zijn idee.
Hij heeft daar zo zijn filosofietje over.
"Je moet die jongelui waardig behandelen. Als je agressief tegen ze doet, kun je een agressieve reactie verwachten.
Ik wil de goedwillenden als gewaarderde gasten behandelen en hun bieden wat zij in hun hart eigenlijk willen: respect, begrip voor hun opvattingen, hen beschouwen als volwassenen met innerlijke beschaving die weten hoe zij met mes en vork moeten omgaan, hoe ze een menukaart moeten lezen en hoe ze een wijn kunnen appreciëren".

Tivoli, Velperweg 37, Arnhem

Het maakt duidelijk welke gevoelens van afschuw zijn deel werden bij zijn eerste confrontatie met het oude Tivoli, waar vetkuiven, beataanbidders, aspirant-provo's en jeugd van anderen huize elkaar op de stoep met fietskettingen en einden hout plachten af te tuigen.
De avond voor zijn intrede als baas verkende hij het terrein.
Hij kan er nog van rillen. Alleen fluisterend erover spreken:
"Die beatclub, ik zal de naam maar niet noemen, want ik krijg nog dreigbrieven, had een of andere kerel weggehaald uit Engeland of Schotland, en horen en zien verging je. En ik heb ze wel uit de orkestbak gehaald, meneer. Meiden van veertien, zestien jaar die daar met die knullen aan de gang waren op een manier waar je u tegen zei.
Ze deelden er gewoon de pil uit. Toen heb ik gezegd: Eruit en nooit meer erin. Ze moesten wel, want ik ging verbouwen. Dat was ook hard nodig, want hierbinnen was het een soort vooroorlogse toestand, alles verouderd en verwaarloosd".

De verbouwing kreeg dezelfde energieke aandacht als de beatafdrijving.
Arno van Oort, voor het eerst van zijn leven horeca-exploitant na 28 jaar internationale portiers- en kelner-carrière verliet zijn herenhuisje en trok in boven zijn zaak, die hij snel nieuw (burgerlijk) leven inblies. Na de verbouwing heb ik gezegd: "Goed, wat doe ik nu voor de jeugd. Ik begon links en rechts wat te polsen onder de leerlingen van nabijgelegen scholen die hier zowat elke dag komen. Een soort opinie-onderzoekje.
Nou en er bleek wel belangstelling te bestaan voor mijn plan. Als het aanslaat, ga ik het twee keer per maand doen en later misschien wel iedere week.
Ik kan tachtig jongelui hebben, meer niet. Met dat aantal is het net nog prettig en gezellig. En ze mogen allemaal komen, als ze er maar netjes uitzien".

Aflopende zaak
En de beat, waar bleef sinds 19 september de beat?
Hij huivert even, knippert achter zijn zware bril en fluistert nog zachter dan gewoonlijk vanachter zijn hand: "D'r zijn nu twee centra voor beatfeesten. De exploitanten daarvan zitten nu met de rotzooi. Maar het is toch een aflopende zaak, hè, dat soort muziek. De jeugd wil in haar hart toch wat anders".
Volgende maand zwaait de deur van zijn onherkenbaar opgeknapte exbeatzaal weer open.
It's all over now.
(De Vallei, 3 april 1967)

DE VREDESMARS

Veenendaal is wat waarneming in eigen plaats betreft onbekend met het provo-probleem.
Er mogen tijdens Lampegietersavond hier en daar wat klappen vallen, maar happenings en rookbommetjes zijn onbekende verschijnselen in de Veenendaalse straten.
Ook het eigentijdse verschijnsel protest-mars is tot dusver nooit opgevoerd.
Vandaar dat het initiatief van een aantal jongelui om op zaterdag 22 april een protestmars te organiseren tegen alles wat met geweld te maken heeft, een primeur betekent.
De 20-jarige student in de economie, J. Schellevis, en zijn secondanten gaan er niet bij te keer.
Zij willen een positieve uiting om de mensen tot nadenken te stemmen en hebben de medewerking toegezegd gekregen van de plaatselijke autoriteiten.
Aan het eind van de mars zal de gemeente een monument worden aangeboden.

NADENKEN OVER VREDE
Organisatoren: "Wij zijn tegen iedere vorm van geweld"
Grote vredesmars en aanbieding monument

Op zaterdag 22 april zal in Veenendaal een vredesmars worden gehouden.
Bovendien zal aan het eind van die mars, op het plantsoen aan de Industrielaan, aan de gemeente Veenendaal een vredesmonument worden aangeboden, dat ontworpen en uitgevoerd is door de organisatoren van de voor Veenendaal unieke gebeurtenis. Het doel van de mars en het monument is de mensen, en dan speciaal de Veenendalers, aan het denken te zetten over oorlog en vrede.

Goedkeuring van autoriteiten
J. Schellevis, 20 jaar, student economie te Rotterdam is de grote initiatiefnemer.
In februari van dit jaar kwam hij op het idee en is hij meteen gaan zoeken naar medewerkers.
Samen met Jan Aantjes, Jos van Veldhuizen en Hans Blankestein heeft hij het plan aan de burgemeester en de politie voorgelegd.
"Ze konden natuurlijk niet weigeren, maar ze zeiden wel, dat we het beter niet konden doen en dat het toch geen nut zou hebben", aldus Schellevis. "Maar we hebben geen enkele tegenwerking gehad".
Hij vertelt verder dat achter dit protest geen enkele politieke partij zit en dat het ook niets met provo's te maken heeft: "Het gaat ons er alleen om, de mensen aan het denken te zetten, ze wakker te schudden.
We geloven, dat de protestmars in dat opzicht zeker zal slagen. Het is helemaal nieuw voor Veenendaal. Als je elke dag protesteert heeft het geen effect meer, maar hier is het een gebeurtenis".

De mars zal een rustig verloop hebben. Men heeft volledige toestemming, voert alleen leuzen mee, die eerst door de Veenendaalse politie zijn goedgekeurd en bovendien gaat het niet om sensatie maar om het doel.
Daarom zegt de heer Schellevis ook: "De zogenaamde meelopers kunnen thuisblijven. Het is natuurlijk wel handig een dergelijk stel in een mars mee te nemen, het heeft meer effect, de mars is groter, maar we willen alleen mensen die werkelijk tegen de oorlog zijn of beter: tegen alle geweld, tot burenruzies toe".
Is niet iedereen daar tegen?
"Ja, daarom zou ook iedereen mee moeten lopen. Maar de meesten hebben er gewoon nog niet zo over nagedacht. Bovendien zullen de meeste Veenendalers wel denken, dat het alleen voor jongeren is en dat het iets met provo heeft te maken, maar dat is beslist niet zo.
Iedereen kan meedoen". Het wordt de deelnemers dan ook erg gemakkelijk gemaakt.
Men kan zich opgeven maar men kan op de bewuste dag ook zonder meer in de rij aansluiten.
Waartegen wordt nu precies gedemonstreerd?
"Tegen elke vorm van geweld", antwoordt de heer Schellevis.
De mars is niet te vergelijken met de bekende anti-Vietnam marsen.
Het is geen mars tegen een bepaalde oorlog, maar tegen elke oorlog en natuurlijk zit daar ook een element van protest tegen Vietnam in.

Monument
De mars is terdege voorbereid. De commissie heeft uren met hoofdinspecteur W.C.H. Dekker gesproken en verder heeft men spandoeken en affiches gemaakt die op zo veel mogelijk plaatsen in Veenendaal zullen worden opgehangen.

dr. Slotemaker de Bruïneplein

"We denken aan beatclubs en scholen, alleen is het voor het laatste natuurlijk moeilijker om toestemming te krijgen".
Bovendien hebben de organisatoren een staalconstructie gemaakt die een symbool voor de vrede voorstelt.
"Aan het eind van de mars zullen we dit symbool aan de gemeente Veenendaal aanbieden.
Het is te hopen, dat de burgemeester aanwezig zal zijn en dat hij het symbool zal accepteren".
In de constructie zitten raderen verwerkt en prikkelraad die het idee van de oorlog moeten opwekken en vooral, natuurlijk, het afschrikwekkende ervan.

J. Schellevis vertelt nooit eerder aan een dergelijke demonstratie te hebben meegedaan.
Het is ook niet de bedoeling een commissie te vormen, die meer van dergelijke demonstraties zou moeten organiseren."Mocht in de toekomst blijken dat de mars niet heeft geholpen, dan zullen we het nog een keer doen. Maar er zit dus niets van een organisatie achter. Het is maar voor één keer".
Wel bestaat de mogelijkheid dat, als de mars bijzonder goed slaagt, men een Teach-In of iets dergelijks zal organiseren.
Maar voorlopig gaat het alleen maar om die ene mars.

Route
De heer Schellevis heeft nog geen enkel idee hoeveel mensen er aan mee zullen doen.
"Ik hoop alleen zoveel mogelijk".
Wel kan hij vertellen hoe de route van de mare zal zijn.
"We starten op het Dr. Slotemaker de Bruïneplein, gaan dan door de Klaas Katerstraat, Patrimoniumlaan, Kerkewijk, Hoofdstraat, Hoogstraat, Verlaat, Valleistraat een deel van het Schrijverspark om uit te komen op het grote plantsoen, aan de Industrielaan".
Daar zal de heer Schellevis dan een toespraak houden waarin hij oproept voor de vrede en daar zal dan ook het monument worden onthuld.

"Nogmaals", besluit de heer Schellevis: "Iedereen kan meedoen, jong en oud. Het kost niets. Men hoeft niet bang te zijn uiteengeslagen te worden, we hebben toestemming".
De enige voorwaarde is, dat men tegen geweld en voor de vrede moet zijn!

Kalme vredesmars door centrum van Veenendaal

Zaterdagmiddag vertrok van het dr. Slotemaker de Bruïneplein een kleine groep demonstranten, die samen de vredesmars vormden. Voorop de politie op de motor met zijspan, gevolgd door een bakfiets waarop enkele kinderen hadden plaatsgenomen en daarachter een groepje van een kleine twintig demonstranten, voor het merendeel jongeren, die leuzen met zich meedroegen met het doel de Veenendalers aan het denken te zetten over oorlog en vrede.
De mars verliep ordelijk. Op verschillende plaatsen langs de route hield de politie met en zonder uniform, een oogje in het zeil.

Langs de kant oudere Veenendalers die het schouwspel zonder commentaar aanschouwden.
Voorts wat lachende jongelui en opgewonden kinderen, die het weer eens wat anders vonden dan Lampegietersavond.
De meegevoerde leuzen schreeuwden: "Defensiemiljarden naar Ontwikkelingshulp", een wat minder vredelievend "Vecht voor vrede" en "As 't effe kan: Ontwapenen".
Aan de leuzen werd kracht bijgezet door het zingen van "We Shall Overcome".
De organisator van dit alles, de 20 jarige student in de economie J. Schellevis, was tevreden: "Het gaat ons niet om het aantal meelopers, maar alleen om het gebeuren, waardoor de Veenendalers ongetwijfeld aan het denken zijn gezet." 
Aan de reacties van de Veenendalers te zien, was het effect waarschijnlijk toch groter geweest als er meer demonstranten waren geweest.

Bij het eindpunt van de mars, die via de Patrimoniumlaan, Kerkewijk, Hoofdstraat, Hoogstraat, Valleistraat en Schrijverspark op het terrein voor het O.C.B.-gebouw uitkwam, stond een

De markt

"vrijheidsmonument", dat de organisatoren aan de gemeente Veenendaal wilden aanbieden.
De symbolische constructie werd echter niet geaccepteerd. "Sterker nog", zei de heer Schellevis, "we wilden het ding onthullen op het plantsoen bij de Industrielaan, maar dat mocht niet. Nu mochten we per gratie het monument hier neerzetten, als we het na de mars maar meteen weer mee naar huis namen".
Dit hebben ze gedaan.

Na een korte speech van de organisator, waarin hij de demonstranten bedankte en de hoop uitsprak, dat de mars resultaten zou opleveren, werd de stalen constructie op de bakfiets gezet en samen met de spandoeken en borden naar de Rembrandtlaan vervoerd, waar zij in de tuin van de heer Schellevis belandde. De staalconstructie bestond uit enkele gekleurde buizen, een wiel en een rad: "Dat is het vuil van de oorlog", zei een bebaarde toeschouwer, die er kennelijk wat meer van wist.
 "Kijk, die gekrulde strook daar is een bezem. Daar willen ze mee zeggen dat ze de boel willen schoonvegen. Het vuil gaat voor de bezem".
(De Vallei, 24 april 1967)

OVERBERG - CLUB 500

Club 500 biedt verzorgd programma in Kamp Overberg

Voor de eerste maal in dit jaar heeft Club 500 (de voormalige Stichting voor Gehandicapten) afgelopen zaterdag weer acte de présence gegeven, wat wel gewaardeerd werd, gezien de goed gevulde zaal.
Na een welkomstwoord en korte uiteenzetting door de organisator, de heer Lohuizen, opende en sloot een gitaarcombo uit Driebergen onder de naam Les Mystères het programma.
Ook tussentijds traden zij meerdere malen op.

De leider van deze band, de heer Canu, deelde desgevraagd mede, dat hun combo meer keren aan "de springplank" hadden meegewerkt en hun wensdroom is éénmaal tot de professionals te behoren.
Zij lieten in de eerste helft van het repertoire hoofdzakelijk beatmuziek horen, maar de tweede helft kenmerkte zich door het geven van voor dit soort muziek geschikt gemaakte bekende volksliedjes met beat-ritme.

Les Mystères zoals zij j.l. zaterdag optraden
in Kamp Overberg.

Voor dit genre was het ongetwijfeld muziek van goed gehalte, helaas stonden de versterkers niet goed afgesteld. Opmerkelijk was de zeer goede presentatie.
Beschaafd en zonder de gebruikelijke lange haren.
De jongste uit de groep is de veelbelovende, nog maar 12-jarige drummer, die een solo nummer weggaf.
Resumerend kan gezegd worden, dat deze jongens veelzijdiger zijn dan de doorsnee beatgroepen.

Verder liet het voor muziekminnaars geen onbekend vocaal duo The Douma Sisters weer van zich horen. Mooie zuivere stemmen, die duidelijk naar voren kwamen, omdat de gitaarmuziek als begeleiding op de achtergrond bleef.
Vooral in het Oostenrijkse volksliedje "Nach meiner Heimat" kwam de juiste tonatie tot uiting.
Het geheel was een lust om naar te luisteren.
Het viel dan ook niet te verwonderen, dat een luid applaus hun deel werd.

Hadden Les Mystères hun vingervlugheid op het instrument getoond, de bij het gezelschap behorende goochelaar, Richard Ross uit Amsterdam, deed daar niet voor onder. Met dit verschil, dat hij goochel- inplaats van muziek-instrumenten gebruikte. Wat hij hier allemaal mee uithaalde zou te ver voeren om het op te noemen.

Na afloop werden de artiesten lof toegezwaaid door de directie onder aanbieding van een bloemetje en rokertje, als bewijs van erkentelijkheid.
(De  Vallei, 18 januari 1966)

CLUB 500 PRESENTEERT

De Stichting voor Gehandicapten, die reeds talloze malen geheel belangeloos uitvoeringen heeft verzorgd voor die grote groep van mensen, die zelf niet in staat zijn voor ontspanning te zorgen, treedt thans op onder de naam Club 500.
Na reeds 96 uitvoeringen dit jaar hebben de jongens van Kamp Overberg en belangstellenden j.l. zaterdagmiddag weer kunnen genieten van een goed verzorgd programma.

Na opening door de directie gaf de organisator, de heer Lohuizen, een korte uiteenzetting over de aan te bieden muzikale schotel en de hoge kosten, die het vormen van een beatgroep met zich meebrengt.

Bob Revvel, met als zanger Robert Long
(in zwart pak)

De eerste klanken, waarmee de zaal gevuld werd, waren afkomstig van de beat-band Bob Revvel and the A-ones, bestaande uit drie gitaristen, drummer en een zanger.
Men kon direct merken, dat ze niet voor het eerst optraden.
Goed op elkaar ingespeeld en zeker van zichzelf.
De nummers werden zonder enige aarzeling en daardoor vlot ten gehore gebracht.
Jammer dat enerzijds door waarschijnlijk te hard gestelde versterkers en anderzijds de slechte accoustiek van de zaal, de zang gedeelteIijk verloren ging.
Iets meer aandacht hij de voordracht zou niet overdreven zijn.

Ter afwisseling van het muzikale gedeelte toonde de goochelaar Janito uit Zwanenburg enkele goocheltrucs uit zijn ongetwijfeld veelzijdig goochelrepertoire.
Hierna trad Anne Monster uit Oostvoorne, Neerlands 1e protest-zangeres, op.
Zij zong haar zelfgemaakte liedjes, zichzelf op gitaar en mondorgel begeleidend.
Verschillende mistoestanden in de maatschappij hekelde zij op een verfijnde manier.
Jammer, dat haar schroom en aarzeling nog merkbaar waren, iets waar veel artiesten in het begin mee kampen. Wordt zij dit de baas, dan zal dat zeker het geheel ten goede komen.
Het volgende punt van het programma vormde het zangduo uit Utrecht Changin' Subjects, twee jongens, waarvan er één op een gitaar begeleidde.
Hun liedjes, welke een mengeling vormden van beat en het vroegere rock en roll, zong dit tweetal op pittige wijze. Duidelijke en goed in elkaar overvloeiende stemmen, waardoor het prettig was om ernaar te luisteren. Vooral bij het liedje "If you don't look around" was het genieten geblazen.

Nadat de artiesten nog enige malen hadden opgetreden, zorgden The A-ones voor het nagerecht. Hierbij was de verhouding muziek-zang veel beter, en gaven deze veelbelovende jongelui blijk door hun prestaties over muzikale kwaliteiten te beschikken.
Na een dankwoord door de directie, hetwelk zijn vertolking vond in de aanbieding van een bloemetje en versnapering gaven The A-ones nog een toegift
(De  Vallei, 27 september 1966)


Kamp Overberg, wat was dat?

Passantenkamp Overberg was een onder de directie Kinderbescherming van het ministerie van Justitie resorterend centrum voor ontspoorde jongens en lag aan de Dwarsweg te Overberg (gemeente Amerongen).

Observatie- en Opvangcentrum "Kamp Overberg"

DE INSTUIF 1970

WIM FELIX VERLAAT DE INSTUIF

De jongeren grepen de inspraak hier veel te gretig aan

Op 16 september a.s. vertrekt de waarnemend hoofdleider van Stichting Jeugdwerk De Instuif, de heer Wim Felix (28), van Veenendaal naar Nijverdal.
In deze gemeente gaat hij optreden als adviseur op het maatschappij-culturele vlak.
Ruim drie jaar is de, in Den Haag geboren Felix, in Veenendaal werkzaam geweest.
Hij startte als jeugdleider, maar toen hoofdleider v.d. Schee elders een baan in het jeugdwerk accepteerde, werd hij waarnemend hoofdleider in Veenendaal.
Hij heeft een verschrikkelijk moeilijk jaar achter zich, waarin hij veel nieuws tot stand bracht, veelvuldig met problemen werd geconfronteerd, maar ook veel heeft geleerd.

Wim Felix

"Zonder overdrijving kan ik stellen dat het voor mij een erg zwaar jaar is geweest," zegt jeugdwerkleider Wim Felix. "Met vele problemen, inderdaad".
De 28-jarige man zit handenwringend aan een werktafel in een lokaal van het gebouw aan de Sandbrinkstraat en maakt een ietwat nerveuze indruk.
"De meeste problemen heb ik in overleg met het stichtingsbestuur kunnen oplossen, maar voor veel moeilijkheden moest ik zelf een uitweg vinden".
Felix doelt daarmee op de botsingen die ontstonden tussen de leiding en de Instuif jeugd toen hij overging tot inspraakverlening.
"Daar ben ik geweldig trots op, op die inspraak", aldus een onschuldig kijkende, maar gedecideerd formulerende Felix.
"Aanvankelijk veroorzaakte het een spanningsveld onder de jeugd, die veel te gretig gebruikmaakte van deze vernieuwing, maar langzamerhand ging men het steeds meer waarderen".

Bestuur: Felix 'n bekwaam man
De Veenendaalse Instuif-jeugd stond aanvankelijk perplex.
Zij was niet opgewassen tegen de ferme dosis medezeggenschap die Felix haar toeschoof en handelde in het begin alsof zij de lakens in het jeugdwerk uitdeelde.
Felix: "Veel te gretig grepen de jongeren de inspraak aan, en dat veroorzaakte uiteraard spanningen".
Zijn gebrilde gezicht plooit zich in een brede lach als hij vertelt dat hem dat zelfs wel eens een flinke dreun van één van de jongens heeft opgeleverd.
Dagenlang rende Wim Felix daarna met een dikke kaak tussen zijn pupillen  door.
"Ach, maar zo'n voorval vergeet je gauw, temeer daar de jongen onmiddellijk zijn excuses aanbood".

Bewaarheid
Hij is ervan overtuigd dat het stichtingsbestuur bepaald niet ontevreden over hem is en op de afscheidsreceptie die de Stichting Jeugdwerk De Instuif hem deze week aanbood in hotel La Montagne is dat (in alle toonaarden) bewaarheid door de bestuurders.
De heer H. M. Zilstra: "Wim Felix is een zeer bekwaam man met een enorm grote inzet. Wij als bestuur zijn content over het afgelopen jaar, waarin hij -als waarnemend hoofdleider- belangrijke successen heeft geboekt. En we zijn echt zover dat we zeer optimistisch voor het nieuwe seizoen staan".
De taak van Felix wordt dan overgenomen door de uit Emmercompascuüm afkomstige hoofdleider v.d. Spek.
Wim Felix verhuist medio september naar Nijverdal, waar hij een baan als NVN-adviseur heeft aangenomen.
Hij komt in dienst van de drie landelijke organisaties Maatschappij tot Nut van het Algemeen, de Bond van Nederlandse Volksuniversiteiten en het NIVON (Nederlands instituut voor Volksontwikkeling en Natuurvriendenwerk.

30 afdelingen
In Overijssel zijn ongeveer 30 afdelingen van het NVN en Felix gaat zich onder meer bezighouden met het geven van cursussen, filmvoorstellingen en beleggen van discussie-avonden. Ook op het gebied van de wijkgemeenschap wordt de nieuwe NVN-functionaris actief.
"Ik heb nooit gestreefd naar het hoofdleiderschap van De Instuif", biecht Wim Felix, die in Driebergen de Sociale Academie heeft bezocht, bescheiden op.
"In september van het vorige jaar, toen bekend werd dat van der Schee zou vertrekken, was er geen andere oplossing dan dat ik waarnemend hoofdleider zou worden voor één seizoen.
Die periode is voor mij geen sinecure geweest, doch ik heb verschrikkelijk veel geleerd".
Hij praat vervolgens geruime tijd, over de inspraak die hij met name de oudere jeugd schonk en noemt daarvan als voorbeelden onder meer de inrichting van de grote zalen, het gezamenlijk beslissen over bepaalde vraagstukken en discoclub De Pomp.

Geen verschillen
Felix gelooft niet dat er duidelijke verschillen vallen te bespeuren in de mentaliteit van de Veenendaalse en andere jeugd.
"Voor mijn opvolger zie ik grote mogelijkheden liggen bij De Instuif.
Mijn vertrek zal dan ook niet remmend werken op de procedure van  de inspraakverlening, die nog loopt", is zijn mening.
Er moet volgens hem nog meer medezeggenschap komen en daar kan de heer v. d. Spek op gaan voortborduren.
"Het is onontbeerlijk dat de nieuwe hoofdleider op deze basis verder gaat, want iets dergelijks is niet meer te stoppen.
Het moet natuurlijk wel binnen redelijke proporties bljven allemaal."
(De Vallei, 29 augustus 1970)

VEENENDAAL LOOPT DUIDELIJK ACHTER OP RECREATIEF GEBIED

J. van der Spek, hoofdleider De Instuif 

"In feite heb ik het recht niet om nu al te oordelen over Veenendaal, omdat ik hier pas ben neergestreken maar mijn eerste indrukken zijn wel dat deze gemeente duidelijk achterloopt op recreatief gebied".
De nieuwe man van de Stichting Jeugdwerk De Instuif, hoofdleider Jan van der Spek (40) benadrukt druk gesticulerend en nog drukker pratend dat hij "bepaald niemand wil schokken", doch het bovenstaande is wel zo ongeveer zijn mening over het Veen.

Jan van der Spek

"In Emmercompascuüm, waar ik zes jaar heb gewerkt, had de jeugd nog een bioscoop, cafetaria's en weet ik allemaal wat en dat voor een gemeente met 8500 inwoners
Maar in Veenendaal is dat alles er niet. En dat verbaast me een beetje, want we hebben hier toch te maken net een gemeente van 30.000 inwoners".
"Kijk", zegt heer Van der Spek "neem nou het feit dat er op zondag zo weinig is te doen. Mijn eerste reactie is dat je begrip moet tonen voor een bepaalde geloofsovertuiging die daarmee onverbrekelijk verbonden is, maar aan de andere kant moeten die mensen weer begrip kunnen opbrengen voor de jeugd van 1970, die óók op zondag op zoek is naar een leuke vrijetijdsbesteding. Dat moet je gewoon onder ogen zien, want zo liggen de zaken".
Veenendaal is bezig de status van dorp te ontgroeien en is op weg naar het "stad zijn", maar op de keper beschouwd is het nog een echt dorp.
Dat groeien naar een stadsidee gebeurt met vallen en opstaan"
Ik ben hier gekomen voor de jeugd en ik ga die jeugd ook helpen. Ik zal me zoveel mogelijk aanpassen aan de jongeren en als zij dat van hun kant ook doen, dan moeten we iets goeds tot stand kunnen brengen. Iets dat zoveel mogelijk is aangepast aan deze tijd.

Stortvloed
Jan van der Spek, laat een stortvloed van voorden over je heen komen.
Aan de lopende band is hij aan het woord, gestuwd door zijn spontaniteit en hij wacht nauwelijks op de reacties van zijn gesprekspartner.
Hij is het type van de ongecompliceerde Amsterdammer met een aperte mening over verschillende zaken die hij enigszins dogmatisch naar voren brengt.
De heer Van der Spek heeft al vijftien jaar "met de jeugd te maken".
Hij bezocht in de hoofdstad de Sociale Academie en werkte tot 1964 met de Amsterdamse jeugd.
In dat jaar kreeg hij langzamerhand genoeg van de 'Amsterdamse lieverdjes',  zoals hij het zelf formuleert en zocht een baan op het platteland.
"Ik betrapte mezelf erop dat ik geïnteresseerd raakte in de plattelandsjeugd, waarvan ik veel had gehoord en die zich op bepaalde terreinen zo sterk zou onderscheiden van de stadsjeugd. Dat wezenlijke verschil wilde ik ondervinden en vandaar dat ik met mijn gezin naar Emmercompascuüm trok om daar in het jeugdwerk te duiken. Welnu, dat verschil was er inderdaad, zeg! Qua opvattingen, qua mentaliteit, qua manier van optreden".
"Maar als je nu de jeugd van Emmercompascuüm vergelijkt met die van Veenendaal stuit je opnieuw op verschillen.
Dat zal wel zo blijven ook. Trouwens het wordt voor mij in het Veen -daar kom ik nu ook vandaan- toch helemaal anders.
In Emmercompascuüm ben je als jeugdleider zo'n beetje de dorpsfiguur, die overal wordt bijgeroepen en overal bij wordt ingeschakeld, terwijl je je hier gaat toeleggen op de jeugd: de zaak is hier dus meer afgebakend"

Nieuwe staf
Hoe gaat hij in Veenendaal werken?
"De hoofdzaak voor mij is dat ik de jeugd -en heus niet alleen de oudere, maar zeker ook de kleinere- een goed stuk vrijetijdsbesteding bied. Dat doe ik in samenwerking met een vrijwel geheel nieuwe staf die zich voor de volle honderd procent wil gaan inzetten voor deze taak. 
De Instuif moet weer een begrip worden en niet iets zijn waar je maar onderdak zoekt, omdat er verder niets bestaat in deze gemeente. 
Maar het moet volstrekt niet zo worden dat De Instuif alleenzaligmakend is. 
Wanneer er bijvoorbeeld horeca-ondernemers zijn die zelf initiatieven nemen om voor de jeugd een ontmoetingscentrum te creeëreren, dan juich ik dat alleen maar toe. Je moet er namelijk van uitgaan dat de jeugd ook wel eens wat anders wil".

Zijn voorganger Felix had nogal wat moeilijkheden bij De Instuif doordat de jongeren de inspraak die hij hun toeschoof wat al te kras interpreteerden, hoe ziet hij dat?
"Het jongerenbestuur wordt uiteraard gehandhaafd. Die inspraak blijft ook omdat we nu eenmaal graag willen en moeten samenwerken.
Dat -ik heb er al veel over gesproken met de jeugd- moet dan gebeuren in alle redelijkheid en eerlijkheid.
Maar bij mij moeten er geen misbruik van gaan maken want dan zijn ie aan het verkeerde adres. Ik wil graag in overleg met anderen besluiten nemen, maar dan geen poespas".

Heer en Meester
"Ik heb bijvoorbeeld de indruk dat de oudere jeugd van De Instuif zich heer en meester voelt hier, maar ik zal de jongens en meisjes toch snel even duidelijk maken, dat ze een deel van het geheel zijn. Dat moeten ze zich realiseren".
De heer Van der Spek gaat veel mankracht besteden aan de verschillende (jongeren) jeugdclubs van de Instuif  en ook de mogelijkheden voor de ouderen worden uitgebreid
"Voorlopig gaan we om de week op zaterdag en zondag de club Bieb-bieb weer openstellen -die is bijna  een jaar gesloten gewenst- en ook discoclub De Pomp gaat weer op volle toeren draaien. Wat mijn staf en ik echter nog wel kunnen gebruiken zijn vrijwillige medewerkers.
In Emmercompascuüm had ik vele medewerkers uit alle lagen der bevolking en mijn wens is dat we dat ook in Veenendaal kunnen verwezenlijken.
Dat stimuleert namelijk enorm en is ook voor de vorming van de jeugd erg goed".
(De Vallei, 8 september 1970)

ITALIAANSE BEAT OP KOUDE MARKT

I FANNULLONI TRAD OP IN VEENENDAAL

Ondanks de barre kou en de bewolkte hemel waren gisteravond (3 juni 1969) zeer veel jongeren naar de Markt in Veenendaal gekomen om te kijken en te luisteren naar de Italiaanse beatgroep I Fannulloni, die vanaf half negen optraden.
De winkeliersvereniging Handel en Nijverheid had deze groep van in Nederland wonende Italianen gecontracteerd voor een optreden in het kader van de Italië-Week.

I Fannulloni

De muziek van I Fannulloni deed dikwijls sterk denken aan die van de Mama's and The Papa's, vooral dankzij de gave koorzang van de twee zangeressen Nevila Bearzatta (18) en Diana Bruna (18).
De beatgroep, die uit drie jongens en drie meisjes bestaat speelde, naast Italiaans repertoire, ook vrij veel Engels-talig hitwerk.
Die nummers (o.a. Bungalow Bill van The Beatles en Shake van de The Small Faces) gingen er uiteraard bij de Veenendaalse jeugd nog beter in.
Delio Bearzatto, Jan Buteyn, Bert Oerlemans en Marlena Cristofoil vormen samen met de twee zangeressen de groep.
Zij zijn kinderen van gastarbeiders uit Den Haag en wonen reeds vele jaren in Nederland.
Sologitarist-zanger Delio Bearzatto vertelde dat alle bandleden nog op school zitten.
"We blijven een amateur-groep. Meestal treden we op ter opvrolijking van Italiaanse feesten. Daarom spelen we overwegend Italiaans repertoire."

Dat Italiaanse repertoire bestond overigens voor een groot deel uit vertaalde Engelse hits.
Zo werd bijv. "California Dreamin'" (Mama's and Papa's) herdoopt in "Sognando California".
Dit gebruiken van vreemdtalige composities is echter kenmerkend voor de Italiaanse popmuziek, die eigenlijk vrijwel niets belangrijks heeft voortgebracht.

De Italiaans-Haagse groep wist met haar optreden de Veenendaalse jeugd wel te boeien.
In de pauzes vond het verlangen zich iets op te warmen echter een uitweg in wat baldadigheid.
Het grote gele spaarvarken voor de nieuwe Nutsspaarbank werd omgekanteld en hier en daar werd een voorzichtig vuurtje gestookt.
Van noemenswaardige incidenten was echter geen sprake.
De aanwezige politieagent had een rustige avond.
(De Vallei, 4 juni 1969)

BOETIEK SIGNOR

Disco popshow in tent op Boompjesgoed

In een grote tent, links naast het politiebureau, aan het Boompjesgoed in Veenendaal ontrolt zich vrijdagavond 19 september (1969) een popfestijn met als medewerkers Robbie (T.V.: Jam) Dale met zijn Roadshow en de tien mans soul-formatie Respect.
Het popgebeuren speelt zich af tegen de achtergrond van de opening van een nieuwe herenboetiek Signor, aan de Hoofdstraat 32.

Robbie Dale

Robbie Dale, Veronica disc-jockey en presentator van het t.v. programma Jam, verricht tevens om zeven uur de opening van de nieuwe boetiek.
Dat krijgt op zichzelf ook al een show-karakter, met een op 't trottoir uitgestalde discotheek en een modeshow, waarin de modellen worden getoond die Signor gaat verkopen.
Signor is een aanwinst van modehuis Zents, maar het regelt zelfstandig zijn inkoop.
Eigenlijk is er sprake van een boetiek-groep, want in 't hippe pand aan de Hoofdstraat worden tevens schoenen verkocht en grammofoonplaten.
Bovendien opent een kapster er haar praktijk.
De bedoeling is dat zich jong voelende mensen volledig up to date gekapt en gekleed de zaak kunnen verlaten.
De collectie van Signor wordt afgestemd op het progressieve modebeeld, en dan zo dat de prijzen binnen de grenzen van 't redelijke blijven.
Snufjes worden de specialiteit. Na de openingsfestiviteiten aan de Hoofdstraat, waar de modeshow misschien op het balkon wordt gehouden, met als speaker Bertram Terpstra, organisator van professie, verplaatst Robbie Dale zich naar 't Boompjesgoed voor de voortzetting van de popsfeer.
Volgens Bertram Terpstra is het niet uitgesloten dat in het vervolg eens in de maand een dergelijke scene in Veenendaal wordt gepresenteerd.
De popshow in de tent kost fl. 2,50.
De kaarten zijn in voorverkoop verkrijgbaar bij fa. Zents, Hoofdstraat 113, fa. W. van Schuppen, Hoofdstraat 102 en cafè-restaurant Het Grote Dorp, Hoofdstraat 109 in Veenendaal.
(De Vallei, 12 september 1969)

Bertram Terpstra
VEENENDAAL: EEN UITDAGING

"Dit is een bepaalde wereld, en als je daarin verzeild bent geraakt, dan zit je goed, gewoon.
Maar je moet dus niet een arrogante eigenwijze kerel zijn, want dan maak je het gewoon niet, weet je wel".

Confrontatie met Bertram Terpstra, Veenendaals jongste (22) import produkt, organisator van professie, modieuze manager en discjockey.
Het popfestijn dat vrijdag in een tent aan 't Boompjesgoed losbarst, gekoppeld aan de opening van een nieuwe boetiek aan de Hoofdstraat, is zijn idee.
Hij heeft er meer in petto.

Mijnwerker of priester
Eerst een vlot vertelde carrière: "Samen met mijn broer, we woonden In Limburg, ben ik als veertienjarige jongen in de confectie terecht gekomen.
In Limburg hadden wij twee kansen: we konden de mijn in, of priester worden.
Ik was niet katholiek, dus priester werd ik niet en ik had ook geen zin om de mijn in te gaan.
Toen ben ik met mijn broer samen naar Holland gegaan.
Bij een groot confectiebedrijf kreeg ik een keiharde opleiding in de "prijzenkelder".
In die tijd heb ik dus de eerste boetiek-kelder opgezet, dat was in Hilversum".

Kosmopoliet
Het overige, kort samengevat:
Terpstra werkte in Düsseldorf, Spanje, Denemarken en Zweden, zette her en der boetieks op o.a. in Callafel bij Tarragona op 't strand en bij Sitges.

Bertram Terpstra

Langzamerhand groeide hij naar zijn huidige beroep dat hij omschrijft als "organisator" en dat betekent "zaken opzetten en managing".
Zo maakte hij naam, en zo kwam hij ook in contact met de directie van een modehuis-onderneming, die o.a. in Veenendaal een vestiging heeft.
"Dat was in Parijs, daar was ik op een beurs", verklaart Terpstra.
"Kijk, als je één dingetje hebt gedaan, krijg je dus je aanbiedingen".
Hij vertelt over zijn, tot dusver, meest geslaagde project, het opzetten van een Entree zaak.
"We hadden daar onder één dak een schoenenbar, een koffiebar, een vaste disc-jockey.
Dat was erg geinig. In die tent heb ik talentenjachten gehouden met een jury van vijftien man, met twee disc-jockeys van Veronica".
Noemt namen als Bob Bouber, de directeur van Phonogram, John van Setten, de manager van de Outsiders, "allemaal grote jongens dus".
We deden daar van alles. Met kerstmis lieten we een kerstman rondlopen met onder zijn rode pak een bandrecorder, en dan was het djingebel, djingelbel, en die liep dan de stad in met twee muzikanten erbij, Rikkert Zuiderveld en Boudewijn de Groot, in een ouwe auto, en maar zingen daar in Hilversum.

Bertram Terpstra over Veenendaal: "Ik ben hier dus als Amsterdammer gekomen, en ik vond het een enorm gezellig plaatsje. Het viel alleen op dat er erg weinig te doen is. In andere plaatsen kun je je vermaken in discotheeks, noem maar Amersfoort, Arnhem, Nijmegen, maar hier heb je niets. De jeugd weet hier van gekkigheid niet wat ze doet. Kijk nou maar eens naar die Lampegietersavond, dat loopt zo gewoon uit op excessen. Ik vind dat er in Veenendaal wat moet gebeuren. Er moet een leuke discotheek komen, en er moeten meer evenementen komen zodat de jeugd zich kan afreageren".

DISCOTHEEK
"Als de jeugd vrijdag zelf meewerkt, zodat het een succes wordt met die popshow, en als er geen narigheid van komt -er staat daar apparatuur van 45.000 gulden in die tent- dan ben ik van plan me hier helemaal voor te gaan inzetten, en hier elke maand zo'n festijn te organiseren. Dan wil ik ook mijn uiterste best doen om in Veenendaal een leuke discotheek te openen. Dat moet kunnen hier, ik weet het zeker. Veenendaal is eigenlijk een grote uitdaging voor me".

Confrontatie met Bertram Terpstra: vlot en gemakkelijk pratend, goed in 't pak, bril met voor de helft groenig getinte glazen, progressief montuur. Voorlopig blijft hij in Veenendaal als bedrijfsleider van de Signor-boetiek. Daarna staat eigenlijk nog niet zo veel vast.
Bertram zegt tussen neus en lippen door ook al door andere middenstanders te zijn benaderd, die een andere, heel nieuwe aanpak willen. 0f hij daar op in zal gaan weet hij nog niet.
Er hangt veel af van het slagen van zijn meest aanstaande acties.

Bertram Terpstra geeft een stevige hand. Hij blijkt zich te verplaatsen in een grote oude witte Mercedes, met voorin een bordje "pers", kennelijk zelf gemaakt; even terug naar Amsterdam.
En Veenendaal?
Veenendaal is een uitdaging.
(De Vallei, 17 september 1969)

Boetiek "Signor" na opening belegerd
BEZOEKERS POPFEEST EISTEN GELD TERUG
Enkele honderden jongelui eisten vrijdagavond hun geld terug dat ze hadden betaald voor het bijwonen van een popfestijn, dat in een grote tent aan 't Boompjesgoed werd gehouden, als vervolg op de opening van de boetiek Signor.

Respect kwam uur te laat
Het uit tien man bestaande soul-orkest Respect kwam een uur later in Veenendaal aan, dan de bedoeling was geweest. Dat was voor Bertram Terpstra, organisator en bedrijfsleider van Signor, aanleiding om mee te delen dat de gage niet volledig zou worden uitbetaald.
De musici slikten dit niet zonder meer, en wezen er bovendien op, dat er geen plankier in de tent was, waarop zij hun kostbare instrumentarium konden neerzetten.
Het publiek gaf er intussen duidelijk blijk van zich enigszins bekocht te voelen en het slot van het liedje was een massale optocht naar de, net door Robby Dale geopende, boetiek aan de Hoofdstraat.
Met luide stem eiste men terugbetaling van de rijksdaalders die voor het popfeest waren neergeteld.
Het ging steeds meer lijken op een oproer, zeker toen vanuit de massa een steen via een ballistische baan een raam van "Signor" verbrijzelde.
Het bleef rumoerig, maar een, in reserve gehouden overvalwagen van de politie, hoefde niet te worden ingezet.

Excuus
Van de zijde van "Signor" bestond ondanks het tumultueuze optreden begrip voor de situatie.
Men deelde ruim tweehonderd plastic tassen uit, op vertoon waarvan zaterdagochtend de verlangde

rijksdaalder kon worden afgehaald.
Verscheidene van de jongelui boden bij die gelegenheid hun verontschuldigingen aan voor hun gedrag van vrijdagavond.
De opening van de boetiek aan de Hoofdstraat, door TV-Jam-presentator en Veronica-disc-jockey Robbie Dale had op zichzelf een vlot en aardig verloop, compleet met modeshow, waarin uni-sex mode werd getoond uit de collectie van Signor.
Een razend optreden op de stoep van de boetiek, zorgde voor ruime belangstelling en daarom was het allemaal begonnen.
Het interieur van de boetiek werd inmiddels verrijkt met geschilderde handtekeningen en kreten van bezoekers, op twee blankgeverfde deuren in een halletje, die zo dienst deden als gastenboek.
(De Vallei, 22 september 1969)

SNACKEN

De Luifel

Ook in de jaren zestig lustten we wel een patatje.
Het eerste verkooppunt wat ik ontdekte was in de Hoofdstraat, naast Alberts mode, eind jaren vijftig, ik herinner mij een smalle gang, waaruit patates frites verkocht werd.

Later gingen we voor- of na clubbezoek naar De Luifel, een klein restaurant met een aparte snackhoek.

De Luifel lag aan de Kerkewijk, dichtbij het spoor.
De eigenaar was de heer Cohen.
Hij had ook een winkel in leer- en suède kleding op de Oude Gracht 220 te Utrecht.
Het gezin woonde in Bilthoven.
Op 26 augustus 1964 voltrok zich een drama in De Luifel, Greetje, een dochter van de eigenaar Ernst Benjamin Cohen, liep in de keuken ernstige brandwonden op toen een pot lijm vlam vatte.
Greetje werd aanvankelijk naar het Julianaziekenhuis gebracht maar gezien de ernstige verwondingen werd ze later die week naar het Universiteitsziekenhuis in Nijmegen overgebracht alwaar zij op woensdag 1 september 1964 overleed.
De heer Cohen is dit voorval nooit te boven gekomen en hij overleed op 29 juli 1966 op 54-jarige leeftijd.
De Luifel werd later een poosje uitgebaat door Levien Aarens en daarna door Karel de Wit, die later Carel's corner in de Passage had.

Pas geleden werd mijn aandacht getrokken door een uitzending van het programma Spoorloos, waarin het bovenstaande verhaal ineens een onverwacht vervolg kreeg.
In de tweede helft van dit filmpje vind je het vervolg van de hierboven vermelde gebeurtenis.
(Jan Slagman)

https://www.npostart.nl/spoorloos/30-03-2020/KN_1713023

Aan de overzijde stond de kar van Bouw van de Laak, bekend van zijn Brado's (gefrituurde haring).
Draaier's automatiek aan de Patrimoniumlaan werd voornamelijk bezocht na het Soos bezoek, vooral vanwege de jukebox met een aantal goede singles: 1 voor een dubbeltje, drie voor een kwartje, en dan had je je frikandel of patatje piccalilly, wel weer op.

BOUW GAAT MET ZIJN KRAAM DE KERKEWIJK VERLATEN
Gemeente:"Het kan daar niet langer"

Bijna vijftien jaar lang heeft de rijzige Bouw van de Laak (gewoon "Bouw" voor zijn klanten) zijn frites, croquetten en ballen gehakt in zijn oranje-witte kraam langs de Kerkewijk aan de man gebracht.
Nog anderhalve week en dan is er een eind gekomen aan deze periode.

Niet dat Bouw zijn frituurpan aan de wilgen zal gaan hangen en de mayonnaise pot voorgoed in de ijskast zal zetten.
Hij gaat verhuizen met kraam en al.
Aan de Parallelweg is een plaats voor hem gereserveerd. Bouw is zelf niet direct enthousiast over die verhuizing.
"Mijn vaste klanten zullen me daar wel weten te vinden", vertelt hij onder het patates-hakken door... "maar hem doorstromende verkeer zal ik gaan missen. Het zal me daarom hen wel in mijn omzet gaan schelen".

NIET ZO BEST
De geschiedenis die aan de verhuizingsplannen vooraf ging is nogal gecompliceerd.
Van de Laak vertelt: "M'n oude wagen was niet zo best meer. Er moest een nieuwe komen. Ik schakelde de gemeente in en kreeg pas later te horen dat ik op dezelfde plaats geen nieuwe neer mocht zetten …"

Bouw met klanten

Volgens zijn zeggen zou de gemeente bezwaar gemaakt hebben vanwege de verkeerssituatie ter plaatse. Na veel heen en weer gepraat legde Van de Laak zich bij die bezwaren neer, al kon hij ze niet altijd billijken.
Maar toch zegt hij: "Er is natuurlijk iets voor te zeggen. Met het oog op de toekomst, bedoel ik dan, want tot nu toe is er nog nooit een ongeluk in de buurt van de wagen gebeurd. Wel heb ik me soms geërgerd als schooljongens de fietsen zo maar op het trottoir gooiden zodat de mensen er niet meer langs konden".
Zijn vrouw valt hem bij: "Over een jaar of drie, vier is dat punt daar aan de Kerkewijk wel gevaarlijk. Als de auto's dan in die drukte voor de wagen stoppen, kan het misschien wel "eens mis gaan".
Ondanks de aangevoerde argumenten klinken de woorden van het echtpaar Van de Laak niet erg overtuigend.

ROEST
De nieuwe wagen, waaraan momenteel bij een carrosseriefabriek in Amerongen de laatste hand wordt gelegd, is er een, waar Bouw nu al niet trots over spreekt.
"Helemaal gemaakt van roestvrij staal," stelt hij vast, "en het interieur is met formica bekleed, zodat er geen kwastje verf aan te pas hoeft te komen."
Zowel hij als zijn vrouw vindt het, omdat het zo'n prachtige wagen wordt, wel wat jammer, dat deze niet meer langs de Kerkewijk wordt geplaatst.
"We komen nu, gerekend vanaf 't kruispunt, ongeveer 25 meter de Parallelweg in te staan en dat vinden we, om zo te zeggen, toch wei een beetje achteraf."
Van de Laak heeft zijn bezwaren tegen de toegewezen plaats aan de gemeente kenbaar gemaakt.
Hij heeft de situatie ter plaatse grondig bekeken en is tot de conclusie gekomen, dat zijn wagen best wat dichter naar de Kerkewijk toe zou kunnen worden gezet.
Hij wil beslist geen muggenzifter zijn, maar zegt hij, het gaat er voor mij tenslotte om dat ik daar aan de Parallelweg de kost moet kunnen verdienen.
Wel heeft hij toestemming om aan de Kerkewijk een reclamebord neer te zetten.

VIES
Bij de gemeentelijke dienst van Bouw- en woningtoezicht is men van oordeel dat de wagen van de heer van de Laak ook om esthetische redenen niet langer kan blijven staan.

Uitzicht vanuit de nieuwe kraam

Met hem is overeengekomen dat hij per 1 september zou gaan verhuizen, maar omdat de nieuwe wagen toen nog niet gereed was is het daar niet van gekomen.
Inderdaad bevestigt men bij Bouw- en Woningtoezicht, dat het verkeerstechnisch gezien niet langer verantwoord is dat de wagen aan de Kerkewijk blijft staan. "Als men daar gaat parkeren, wordt het verkeer in gevaar gebracht." zo zegt men.
Gevraagd naar de nieuwe standplaats aan de Parallelweg, waar de heer Van de Laak zich aanvankelijk maar moeilijk mee kon verenigen, luidt het commentaar: "Wij hebben gemeentewerken om advies gevraagd en daar vond men de nu gekozen plaats de allerbeste ……"

DE RUIF START ZATERDAG

LAAT GEWERKT

Zaterdagavond om 7.30 uur zal de QUIBUS FIVE voor het eerst in de nieuwe ontspanningsgelegenheid De Ruif aan de Nieuweweg spelen.
Twee maanden geleden begonnen de 19-jarige Roel Quint en de 20-jarige Gerard Brinkman, geholpen door drie kameraden, aan een grondig herstel en een originele inrichting van het oude parochiegebouwtje nabij de rooms-katholieke Willibrordus kerk.

Het betreft hier beslist geen overhaaste uitvoering en dan zo als zo vaak een snel vervliegend enthousiasme. Deze twee jeugdige organisatoren hebben hun schouders gezet onder een prijzenswaardige opzet en alleen al de wetenschap dat zij er zelf enkele duizenden guldens voor over hebben gehad, pleit voor de degelijkheid van deze nieuwe bar-dancing.

Het idee van De Ruif is ontsproten aan de inrichting van een Spaanse dancing.
Roel Quint en Gerard Brinkman vertelden dat zij vaak in Veenendaal en omgeving gingen dansen en dat hen het gebrek aan dansgelegenheden vanzelfsprekend ook opviel.
Tijdens een vakantie in Spanje bezochten ze eveneens dancings en één daarvan heeft hen dermate geïnspireerd, dat hun eerste gedachte was: als dat in Nederland, in Veenendaal eens kon.
Wel, het kon.
Van het kerkbestuur van de Willibrordus kerk (hoewel de jeugdige organisatoren volkomen onafhankelijk zijn) kregen zij toestemming om gebruik te maken van het oude vervallen parochiegebouwtje.
Zij zijn aan het werken geslagen; het plafond lekte als een vergiet en kon alleen overdag gerepareerd worden, terwijl zij zelf 's avonds na hun werk tot dikwijls diep in de nacht aan de inrichting werkten. Zelfs verrees er een complete bar.
De inrichting is vrij origineel voor Holland.

Namaak-vruchten aan het plafond, zadels en andere paardenattributen aan muren, schemerlampen van hoefijzers en dergelijke.

Het gebouwtje kan ongeveer honderd jongeren bergen.
Meer is ook mogelijk, maar dat zal volstrekt niet gebeuren, benadrukken beide organisatoren.

"Wij verhuren het zaaltje aan een band, die zal dan zorgen voor het innen van het entree-geld.
Als wij echter zien dat er zo'n honderd jongens en meisjes zijn, dan laten wij er niet meer naar binnen".

(De Vallei, 5 oktober 1966)

GEDAANTE- EN NAAMSVERANDERING.
De r.k.-parochie te Veenendaal had naast het kerkgebouw aan de Nieuweweg reeds lang een jeugdgebouw, destijds het Aquarium gedoopt.
Dit Aquarium is in alle opzichten veranderd.
Men heeft het gebouw gemoderniseerd en door de aankleding van het geheel is er een gezellige sfeer geschapen.
Tegelijk met deze veranderingen heeft men het gebouw ook een andere naam meegegeven, nl. De Ruif.
Niet alleen de jeugd, maar alle afdelingen van de parochie kunnen thans van het gebouw gebruik maken.
De gebruikelijke dansavonden zullen zoveel mogelijk op zaterdag en zondag gehandhaafd blijven.
De gelegenheid om er 's zondags na de mis een kopje koffie of een glaasje bier te drinken blijft bestaan.
(De Vallei, 7 oktober 1966)

THE QUIBUS FIVE SPEELT WEER
Zaterdag 22 oktober (1966) zal de beatgroep The Quibus Five weer spelen in de dancing-bar De Ruif aan de Nieuweweg. In verband met de komst van een vermakelijkheidsbelastingambtenaar moest de eerste dansavond onderbroken worden.
(De Vallei, 7 oktober 1966)

Zip Fastening

INSTUIF IN DE RUIF
Zondagavond wordt er in De Ruif, het voormalige Aquarium aan de Nieuweweg weer een in instuifavond gehouden.
De instuivers uit Elst (Gld) komen die avond op bezoek.
The Sunshiners uit Gendt zorgen voor de muziek.
(De Vallei, 27 oktober 1966)

JAZZ SOCIËTEIT DOUBLE TROUBLE OPGERICHT

Start op 20 juni

Vorige week is in Veenendaal een jazz-sociëteit opgericht.
De nieuwe boreling kreeg de naam Double Trouble mee.
Aan de wieg stonden zeven, meest jonge Veenendalers, die van mening zijn, dat er voor een dergelijke soos wel degelijk belangstelling bestaat.
Men mikt op een publiek ouder dan achttien jaar, dat met ingang van zaterdag 20 juni terecht kan in een zaalruimte bij de R.-K. Kerk aan de Nieuweweg.

Alleen voor geselecteerd publiek
De initiatiefnemers zijn de heren H. de Graaf, J. van Son en H. Korenromp.
Met dit drietal als kern is er een bestuur gevormd, dat verder bestaat uit de heren J. Hensen, W. v. d. Bijl, F. Huibers en F. Bruidsman.
Dit zevental, dat druk bezig is met de voorbereidingen om volgende week zaterdag uit de startblokken te komen, is van plan er een serieuze zaak van te maken.

BESLOTEN
Spreekbuis over ontstaan en doel is H. de Graaf: "Het plan om een jazz-sociëteit op te richten is geboren tijdens de onlangs gehouden hearing over het gebruik van de Willibrordusschool. We zijn namelijk van mening dat er een grote groep jongeren en ouderen bestaat, die niet alleen maar beat prefereren, maar ook wel eens naar andere muziek willen luisteren".

Voor die mensen is de jazz-sociëteit.
"Het wordt een besloten club. Niet iedereen kan er lid van worden en iedere aanmelding wordt in een ballotagecommissie bekeken; kortom wij willen geen kinderen en geen rotzooimakers".
Teneinde ongewenste elementen te weren, zullen er lidmaatschapkaarten worden gedrukt.
Alleen zij die een dergelijke kaart met pasfoto kunnen tonen worden toegelaten.
Het begrip jazz moet niet al te letterlijk worden opgevat.
De leden kunnen zelf jazz-platen meebrengen en die afdraaien. Men kan er ook discussiëren over allerlei onderwerpen met jazz als achtergrondmuziek.
Voorlopig zullen ook al om financiële redenen - geen bands worden gecontracteerd.
Ook zal Double Trouble, voorlopig alleen op zaterdagavond tot half twaalf 's avonds geopend zijn.
H. de Graaf: "Als blijkt dat er behoefte aan bestaat zullen we zeker niet nalaten ook vrijdagsavonds en desnoods ook op woensdagavond de tent te openen. Voorlopig kunnen we maximaal 250 personen inschrijven".

DAMES
De eerste mogelijkheid daartoe bestaat zaterdagavond 20 juni van 19.30,tot 20.30 uur.
Naar wie de heren ook nog zoeken is een tweetal dames die bet bestuur willen komen versterken.
(De Vallei, 13 juni 1970)

DOUBLE TROUBLE GAAT STARTEN
Double Trouble gaat vanavond van start in de lokaliteit bij de R-K kerk aan de Nieuweweg.
Het heeft er deze week geruime tijd naar uitgezien, dat de vorige week geannonceerde datum van 20 juni niet haalbaar zou zijn, maar dank zij de spontane medewerking van gemeente en politie kunnen de initiatiefnemers hun plan toch ten uitvoer brengen.
Het bestuur van de jazz-sociëteit heeft ook met het R-K-kerkbestuur overeenstemming bereikt over schappelijke condities waartegen het gebouw kan worden gehuurd.
De mondelinge akkoorden zullen nog schriftelijk worden bevestigd met de bepaling dat Double Trouble naar een andere behuizing zal moeten omzien als de verkoop van de Willlibrorduskerk zijn beslag zal hebben gekregen.
Na morgenavond gaat de voormalige Ruif drie tot vier weken dicht om noodzakelijke verbouwingen te verrichten. Voor dansen is nog geen vergunning gekregen.
Wel mag er vanavond een biertje getapt worden
(De Vallei, 20 juni 1970)

DOUBLE TROUBLE WIL HET VERDORDE CULTURELE JEUGDLEVEN OPVIJZELEN
In het gebouw naast de katholieke kerk aan de Nieuweweg zal op zeer korte termijn een gelegenheid verrijzen, die tegemoet komt aan een leemte in de Veenendaalse samenleving.
Voor het eerst zullen de wat oudere Veenendaalse jongeren, die nu met hun ziel onder de arm lopen of gedwongen zijn uit te wijken naar plaatsen in de omgeving voor wat amusement en communicatie, terecht kunnen in het gebouw van Double Trouble.

Op dit moment wordt er nog met alle macht gewerkt om het gebouw op tijd klaar te krijgen, want de bedoeling van het bestuur is, om de ruimte op zaterdag 14 november officieel in gebruik te nemen.

Sociëteit voor de oudere jongere
De gedachten van het bestuur gaan uit naar een soort sociëteit, waar iedereen zich zal thuisvoelen.
Er komt ook een discobar, eventueel met een discjockey, zodat er ook gedanst kan worden, maar voor de mensen die rustig met elkaar willen praten is er ruimte en mogelijkheid genoeg.
"We zullen de muziek geen overheersende rol laten spelen", aldus bestuurslid H. de Graaf, "en we streven ernaar het publiek een beter soort muziek aan te bieden. Liefhebbers van Heintje en Wilma zullen hier niet aan hun trekken komen". 

Cultureel
"De kosten van deze hele onderneming zijn voor eigen rekening, maar we willen proberen een stichting te formeren, zodat wij voor voor gemeentelijke subsidie in aanmerking komen. We zijn toch net zo goed een culturele instelling! We hebben erg veel medewerking ondervonden van de politie en de gemeente, maar die mensen zitten ook opgescheept met al die wetjes en verordeningen.
We hopen dan ook dat maandag de ruimte wordt goedgekeurd, zodat niets ons meer in de weg staat om het verdorde culturele jeugdleven op een wat hoger peil te brengen".
De organisatie bestaande uit H. de Graaf, J. van Son, H. van Manen, J. Hensen en H. Kaasjager zal proberen een vergunning te krijgen om de gehele week geopend te zijn, zodat het sociëteitsidee nog dichter wordt benaderd.

Er zijn tussen het geluid van de hamerslagen en  het spatten van de verf dus veel hoopvolle geluiden te horen uit de monden van de enthousiaste cultuuropvijzelaars, en de heren rekenen er op, dat met de medewerking van de Veenendaalse jeugd het idee een groot succes zal worden.
"Het moet lukken, want er bestaat een grote behoefte aan ruimte in Veenendaal. Eindelijk zullen de jongeren ergens terecht kunnen"

Workshop
De openingsavond is gepland op zaterdag 14 november en vanaf 16.30 uur kunnen de belangstellenden al kennis maken met de nieuwe ruimte.
Het programma begint om 19.30 uur, en voor deze eerste maal zal er een band optreden, nl. een jazzworkshop bestaande uit:
H. van Hemert - tenorsax, H. Troost - altsax, D. Schoonderbeek - bas en P. van Kreel - drums.
Verder zal er mode worden geshowd door boetiek Signor  en heeft het bestuur nog een "verrassing" achter de hand.

Deze eerste maal zal Double Trouble voor iedereen vrij toegankelijk zijn, maar daarna zal men met een ledensysteem gaan werker De leden moeten dan wel ouder zijn dan achttien jaar.
Het lidmaatschap bedraagt vijf gulden per seizoen. Alleen leden zullen worden toegelaten, maar op kleding of uiterlijk zal niet worden geselecteerd en de consumptieprijzen zullen aan de lage kant worden gehouden (in de geest van een pilsje voor een piek).
Eindelijk dus een gelegenheid voor de Veenendaalse jeugd om te laten zien, dat het "verdord culturele jeugdleven" tot het einde behoort.
(De Vallei, 6 november 1970)

Opening Double Trouble  week uitgesteld
De sociëteit Double Trouble gaat morgenavond niet van start in het voormalige home van De Ruif aan de Nieuweweg. De eisen die de brandweerinspectie stelt na de recente ramp in Frankrijk zijn verscherpt met als gevolg dat deze week nog verschillende voorzieningen moeten worden getroffen.
Het tijdstip van opening is nu verschoven naar zaterdag 21 november.
(De Vallei, 13 november 1970)

Jazzsociëteit van start
GROTE PLANNEN BIJ DOUBLE TROUBLE

De jazz-sociëteit Double Trouble gehuisvest in de lokaliteit naast de R.K. kerk aan de Nieuweweg (bij veel jongeren beter bekend als de Ruif) heeft de brandweerverordeningen overleefd en gaat vrijdagavond 4 december pas goed van start.

Op de aanduidingen "nooduitgang" na is men aan alle strenge brandweereisen tegemoet gekomen en als definitieve startdatum is vrijdag gekozen in verband met het daags daarop te vieren Sinterklaasfeest. Daarna zal ieder weekend volop kunnen worden gedanst bij Double Trouble.
Er is, zoals het driemanschap M. van Manen, J. van Son en H. de Graaf het propageren, een aardige discotheek en een "fijne bar, waar tegen schappelijke prijzen zwak alcoholische dranken worden geschonken". De afgelopen weekeinden is er letterlijk en figuurlijk al met succes gedraaid en vrijdagavond is de laatste open avond. Dat wil zeggen dat danslustigen boven de achttien dan nog de kat uit de boom kunnen kijken voor ze zich als lid aanmelden. Dat is namelijk een vereiste om in de toekomst tot Double Trouble te worden toegelaten.
Het enthousiaste trio is ondertussen al volop bezig met het contracteren van bands.
Zo wil men in de eerstkomende weken een kerstbal en een Nieuwjaarsbal gaan organiseren.
Voorlopig gaat men eens per maand een band contracteren, tijdens de overige weekeinden kan er gedanst worden op muziek uit de juke-box.
(De Vallei, 1 december 1970)

Ten overvloede, Double Trouble gaat vrijdag 4 december officieel van start. Na een paar avonden proefdraaien is deze vrijdagavond de laatste gelegenheid om, na even rond te kijken, zich als lid aan te melden. Daarna is deze sociëteit alleen nog maar toegankelijk voor leden, die zich natuurlijk ook na 4 december nog kunnen aanmelden.
(De Vallei, 2 december 1970)

DIT IS IDIOOT DIT IS HOPELOOS
Eén gast hij Double Trouble 

"Nee, dit is bepaald geen afgang voor ons, maar wel voor de Veenendaalse jeugd. 
Jarenlang heeft zij gescholden en getierd omdat er in het Veen niets te doen is in de weekends en nu is er wat en dan laat men op een krankzinnige manier verstek gaan.
Dit is idioot, dit is hopeloos. Een 'enorme sof ..."

Emotioneel commentaar dat Henri de Graaf, samen met Joop van Zon en Mense van Maanen, oprichter van de nieuwe club Double Trouble.
Vrijdagavond leverde op de laatste open-avond van hun sociëteit in het fraai verbouwde De Ruif.
Het drietal had deze avond een grote toeloop verwacht, omdat de Veenendaalse jongeren de laatste kans kregen om zich als lid aan te melden van Double Trouble, doch het werd voor de initiatiefnemers één grote deceptie.

VERWACHTINGSVOL
Volstrekt niet verwonderlijk want er kwam vrijdagavond ook maar één gast naar de nieuwe sociëteit. De oprichters met hun dames zaten verwachtingsvol de stroom jongeren af te wachten, maar het bleef bij één jeugdige danslustige.

Joop van Zon: "Op de eerste twee experimentele avonden kwamen ongeveer 50 tot 60 mensen, maar dit is te gek.
We hebben al gedacht aan het feit, dat het een sof is geworden in verband met de viering van het Sinterklaasfeest, maar ook dat lijkt onwaarschijnlijk.
Nee we zijn niet teleurgesteld of ontmoedigd. Dat zijn niet de juiste woorden. We zijn eerder boos. Boos op de Veenendaalse jeugd met haar grote mond. Ze heeft tot vervelends toe geschreeuwd over het gebrek aan ontspanningsmogelijkheden, en als het een keer zover is dat er een nieuwe tent open gaat, laten ze je barsten.
Onbegrijpelijk... "

De initiatiefnemers willen nu binnenkort extra open-avonden organiseren, want zij geven het niet op.
Voorlopig vertonen de resultaten van hun dansavonden echter een verbazingwekkend grote gelijkenis met de naam die zij voor hun sociëteit kozen: Double Trouble.
(De Vallei, 7 december 1970)

Double Trouble bepaald niet jazzy
De oprichters van de nieuwe Veenendaalse club Double Trouble wijten de finaal mislukte zogenaamde open-avonden van het afgelopen weekend aan het feit dat men de naam van de discobar te veel associeert met een jazz-sociëteit.

Dat is volgens de initiatiefnemers volstrekt niet zo, want in de nieuwe club, die vrijdag-, zaterdag- en zondagavond weer volop wil gaan draaien, wordt voor het grootste gedeelte popmuziek gedraaid die bijzonder up-to-date is.
Het trio Henri de Graaf, Joop van Son en Mense van Manen wil dan ook nog eens extra benadrukken dat de gehele Veenendaalse jeugd, die wil kennismaken met Double Trouble, het a.s. weekend welkom is in De Ruif.

Voor de maanden december en januari hebben de oprichters van de club nog enkele 'zeer speciale" avonden gepland met bekende bands.
(De Vallei, 10 december 1970)

Paradise in Double Trouble
Aanstaande zaterdag houdt Double Trouble, Veenendaals jongste jongerensociëteit in het
voormalige Ruif-gebouw aan de Nieuweweg een open avond waarop de Arnhemse beatband Paradise optreedt.
Double Trouble is open van 8 tot 12 uur.
Op Oudejaarsavond staat de deur eveneens open, dan van 8 tot 11 uur en van 12.30 tot 3 uur.
Op Nieuwjaarsdag is men weer open van 8 tot 12 uur.
Medewerking verleent die avond de groep Cast Away.
Met Kerstmis is de sociëteit gesloten.
(De Vallei, 14 december 1970)

CIRCUIT '67 WIL DEUR INTRAPPEN

ENTHOUSIASTE START NIEUWE JEUGDGROEP

Straks groot garagebal met Armand in Veenendaal

Gisteravond werd in Veenendaal een nieuwe jeugdorganisatie opgericht, die zich aan de bevolking gaat presenteren onder de naam  Circuit '67.
Tijdens de bijeenkomst van gisteren, waar het gehele bestuur aanwezig was, werden al direct spijkers met koppen geslagen; er werd een groots plan uitgewerkt, dat, zo verwacht men, bij de jongeren van Veenendaal en wijde omgeving veel weerklank zal vinden.

Het bestuur en de adviesraad van Circuit '67
bijeen om de plannen, die al concrete vormen
hebben aangenomen, verder uit te werken.

Circuit '67, voortgekomen uit een aantal personen, dat zich in voorgaande jaren belastte met de organisatie van de R.K. Instuif zal op 15 april 'n massale dansavond organiseren, die in de garage van het automobielbedrijf fa. Hoogendoorn aan de Nieuweweg zal worden gehouden.
Deze stunt, waarvoor men van de diverse gemeentelijke instanties de volle medewerking heeft gekregen, moet het begin zijn van een reeks nieuwe initiatieven, die tot doel hebben, zoals een der bestuursleden het formuleerde "in Veenendaal een deur in te trappen".
Enkele bekende tienersterren zullen aan dit evenement medewerking verlenen. De organiserende vereniging is al vanaf januari bezig met de voorbereiding van dit plan, dat nu definitief gestalte heeft gekregen.
Wat aanvankelijk een ver ideaal leek ("in Veenendaal krijg je iets dergelijks toch nooit voor elkaar, dachten we") wordt binnenkort in praktijk gebracht.
Het bestuur van Circuit '67 is bijzonder optimistisch ten aanzien van het welslagen van dit tienerfestijn.

Gemeentebestuur gaf vlotte medewerking
Eén van de initiatiefnemers van Circuit 67 is de heer L. van Treijen, die chef is in een Veenendaalse supermarkt.
Samen met nog twee andere Veenendalers van om en nabij de dertig vormt hij een soort adviesraad, die het eigenlijke bestuur, dat uit jongens en meisjes, vijf in totaal, van rond de twintig bestaat, met raad en daad van dienst is.

De heer Van Treijen zei na afloop van de officiële bestuursvergadering van gisteravond:
"We willen alle jongeren bij elkaar gaan brengen, ongeacht rang, stand of kerkgenootschap. 
Eigenlijk schuilt er een soort oecumenische gedachte achter onze plannen; we willen de zaak volledig opengooien. 
Vandaar ook de naam die we gekozen hebben. 
Op een circuit komen vele wegen bij elkaar..."

WO?W

Met de oprichting van Circuit 67 Is tegelijkertijd de R.K. Instuif opgeheven.
De belangstelling voor deze laatste vorm van jeugdwerk ontwikkelde zich de laatste jaren in negatieve zin.
Het instuif-bestuur kwam toen tot de overtuiging, dat een nieuw initiatief de animo zou vergroten.
Bovendien wilde men van het etiket "Rooms-Katholiek" af.
"De instuif is in feite de bakermat geweest voor de nieuwe vereniging. 
We willen nu in Veenendaal een nieuwe, frisse wind laten waaien", zo zei één der jonge bestuursleden.

Die frisse wind komt er in de vorm van een massaal tiener evenement, waarvoor men het impresariaat Paul Acket in Den Haag inschakelde.
Door bemiddeling van dit bureau heeft men contracten gesloten met de beatgroep WO?W en de protestzanger Armand uit Eindhoven.


REACTIES
Vanzelfsprekend heeft men beseft dat een dergelijk evenement in Veenendaal reacties van uiteenlopende aard tot gevolg zou hebben.
"Er zal voldoende toezicht zijn om te zorgen, dat alles binnen de grenzen van het fatsoen blijft. 
Wij verwachten van onze bezoekers, dat zij zich aan de spelregels zullen houden en we rekenen er ook op, dat iedereen behoorlijk gekleed zal komen."

Het bestuur heeft er rekening mee gehouden, dat er straks ongeveer zevenhonderd jongens en meisjes naar de garage van de fa. Hoogendoorn zullen komen.
In de garage zullen zeshonderd stoelen worden geplaatst, alsmede een aantal biertonnen, die als tafels zullen fungeren.
"Het geheel zal zo worden veranderd, dat niemand er meer een garage in herkent", aldus een der bestuursleden.
Overigens is het vinden van een geschikte zaalruimte een probleem geweest, dat veel voeten in de aarde heeft gehad.
Een zaal van een capaciteit, zoals men die wenste, was er eenvoudig niet; een garage bood toen uitkomst.
De jeugd van Veenendaal en omgeving heeft overigens met dansen in een garage al ervaring opgedaan want ook het jeugdwerk "De Instuif" heeft al verschillende jaren achtereen met veel succes een garagebal georganiseerd.
De bezoekers zuilen voor een entree-bewijs drie gulden moeten neertellen.
 "Voor een dergelijke avond lijkt ons dat niet te veel", zei de heer Van Treijen hieromtrent.
In de loop van het jaar zullen er nog meer grote evenementen op touw worden gezet en eveneens staat vast dat er regelmatig dansavonden in De Ruif aan de Nieuweweg zullen worden gehouden.
Tenslotte nog een opmerking uit het bestuur:
"Je kunt in deze tijd niet meer met sjoelbakken aankomen, vinden we. 
Ook In Veenendaal moeten we met de tijd meegaan. 
U zou ons initiatief dan ook min of meer kunnen beschouwen als een soort explosie"
(De Vallei, 7 maart 1967)

Circuit '67 sluit eerste seizoen
Het bestuur van Circuit '67 organiseert weer een dansavond.
Na het optreden van Armand en Wow hebben zij nu een beatgroep The Kingbeezz uit Amersfoort uitgenodigd.
Zaterdagavond 13 mei zal deze groep optreden in De Ruif aan de Nieuweweg.
Met deze dansavond sluit Circuit '67 haar eerste seizoen.
(De Vallei, 10 mei 1967)


Circuit '67 start zaterdag met This Generation
Op zaterdag 23 september zet Circuit '67 de deur van de Ruif aan de Nieuweweg weer wagenwijd open voor beat- en rhythm and blues minnenden.
This Generation uit Nijmegen staat garant voor een geslaagde openingsavond.
Na 23 september zal Circuit '67 met de regelmaat van de klok elke 14 dagen draaien.

De avond van 7 oktober zal opgeluisterd worden door de beatgroep The Actions uit Utrecht.
(De Vallei, 22 september 1967)

Circuit '67 had uitverkochte zaal

Circuit '67" startte het seizoen zaterdagavond bijzonder goed.
Met medewerking van de Nijmeegse band This Generation werd een dansavond georganiseerd, waarbij de zaal geheel was uitverkocht.
Vele tieners moesten zelfs teleurgesteld worden.
Ook de band oogstte veel succes.
Vooral de trombone gaf aan de muziek een speciaal tintje, dat door het publiek bijzonder werd gewaardeerd.
(De Vallei, 25 september 1967)



CIRCUIT '67 DRAAIT ROLLEN OM MET NIEUW PROGRAMMA
Veenendaalse jeugd verhelpt gebrek aan ontspanning, ouderen

Zaterdagavond start Circuit '67 met het nieuwe programma voor het komende winterseizoen.
Met deze start heeft de werkgroep haar terrein uitgebreid: men organiseert niet alleen meer dansavonden voor de jeugd, maar men heeft met de samenstelling van het nieuwe programma ook aan de ouderen gedacht.
Volgende week zaterdag, 23 november, organiseert Circuit '67 namelijk een toneelavond.
Hiermee heeft de werkgroep de rollen eens omgedraaid: de ouderen zorgen niet voor de jeugd, maar de jeugd voor de ouderen.

Dans- en toneelavonden
"Wij organiseren nu al ongeveer twee jaar elke zaterdagavond een dansavond voor de jeugd in de Ruif aan de Nieuweweg. 
Dan kan de jeugd tenminste ergens naar toe in het weekend, maar voor de ouderen is er in Veenendaal nog steeds niets te beleven. 
Daar gaan we nu ook wat aan doen", vertelt één van de oprichters van de werkgroep Circuit '67, Roel Quint.

Zaterdagavond 23 november speelt de toneelvereniging "Nieuw Leven" uit Krommenie de frauduleuze komedie "Salto Mortale" van Dimitri Frenkel Frank.

Deze toneelavond wordt gehouden in 't Trefpunt aan de Kerkewijk.
De toneelvereniging "Nieuw Leven" is een van de beste amateur-toneelgroepen van Nederland.
Met stukken als "Op hoop van zegen", "De Muizeval" en "Blaffen tegen de maan" oogstte men al veel succes. "Salto Mortale' is een modern stuk. Het behoort echter niet tot het experimentele toneel.
De changementen gebeuren bij open doek en er wordt veel gewerkt met lichteffecten.
Het is een komedie met een ondertoon van ernst.

Voor Circuit '67 is de toneelavond een experiment.
Als er genoeg belangstelling blijkt te zijn, zal men in de toekomst meer van deze avonden organiseren.
"We hopen dat 't Trefpunt te klein wordt en dat we naar Eltheto moeten verhuizen", aldus Roel Quint.
Ten bate van het Veenendaalse jeugdwerk houdt men in de pauze van de toneelavond een verloting.

Circuit '67 werd vorig jaar april opgericht. De werkgroep stelde zich tot doel dansavonden te gaan organiseren voor de Veenendaalse jeugd, ongeacht geloofs- of principiële overtuigingen.
Het bestuur bestond uit vier personen en werd bijgestaan door een enthousiaste medewerkers.
Vanaf de eerste dansavond heeft men enorm veel succes gehad.
Herhaaldelijk moesten mensen in De Ruif worden geweigerd. omdat er eenvoudig geen plaats meer was.
Wegens financiële moeilijkheden en gebrek aan geschikte krachten moest de werkgroep voor het einde van het seizoen vorig jaar haar activiteiten staken.
Nu heeft men een vrijwel geheel nieuw bestuur samengesteld, dat er als volgt uitziet:
voorzitter is de heer W. Schoor, vice-voorzitter is Roel Quint, secretaris is de heer H. Korenromp, penningmeester Eric Jacobse en verder zijn er de bestuursleden Frits Lap, Gerard Brinkman en Ab Koning.

Men heeft het bestuur in tweeën gedeeld; de ene helft organiseert de ene week de dansavond, de andere helft doet dit de andere week.
Het bestuur heeft altijd voor een vrijwel perfecte organisatie gezorgd.
Dit blijkt wel uit het feit dat de werkgroep nog steeds bestaat.
Hoeveel werkgroepjes van enthousiaste jongelui zijn al niet verdwenen na de eerste tegenslag?

Toch heeft men de organisatie nog beter gemaakt dan hij al was.
Men laat in het nieuwe seizoen beslist niet meer dan 150 personen per avond in De Ruif  binnen om te voorkomen dat de zaal te vol raakt.
Hierbij hebben leden altijd voorrang. Men kan lid worden tegen betaling van een gulden en het inleveren van twee pasfoto's.
Men moet bovendien zestien jaar of ouder zijn.

Zaterdagavond a.s. is de eerste dansavond georganiseerd.
De beatgroep Jetset uit Nijmegen speelt dan in De Ruif.
Deze groep maakte vorig jaar al een succesvol optreden in Veenendaal.
De avond begint om acht uur en duurt tot elf uur.

Zowel de organisatie van de toneelavond als die van de dansavond had het bestuur in een maand rond.
"Dat komt onder andere door de ervaring", meent Roel Quint.
Het is het bestuur van Circuit '67 echter ook altijd al voor de wind gegaan.
De jeugd heeft nooit moeilijkheden gemaakt in De Ruif.
Over deze zaal zijn ook nooit de geruchten gegaan die destijds bijvoorbeeld over NV 't Dingetje de ronde deden.
"Ach, we geven de jeugd een bepaalde vrijheid. 
Je moet ze tegemoet komen. 
En voor ons is het een enorme stimulans als we de medewerking van het publiek hebben. 
De jeugd moet weten dat het bestuur achter ze staat, maar het bestuur moet ook weten dat ze de jeugd hebben", zegt de vice-voorzitter.

Circuit '67 heeft de jeugd mee.
Op het ogenblik is men overigens nog meer vrije uurtjes kwijt omdat men bezig is de entourage van De Ruif nog gezelliger te  maken dan hij al is.
(De Vallei, 13 november 1968)

DANSAVOND WAS SUCCES
In De Ruif speelde Jetset met de charmante Jennie

Tijdens de eerste dansavond van Circuit '67 in het nieuwe seizoen, die zaterdagavond in De Ruif werd gehouden, heerste weer de ouderwetse, gezellige drukte.
Het maximum aantal leden werd nog niet bereikt.
Het bestuur verwacht echter dat men voor de volgende dansavond jeugdige danslustigen de toegang tot De Ruif moet weigeren omdat de zaal vol zal zijn.
Dat zal zeker het geval zijn wanneer men een band aantrekt van dezelfde klasse als die van zaterdagavond.
Jetset zorgde behalve voor een gezellige ook nog voor een hippe sfeer.

JetSet in De Ruif

De Nijmeegse band Jetset bracht heerlijk swingende soulmuziek.
De nummers zaten goed in elkaar en technisch speelde men bijna perfect.
De groep was ook homogeen, ondanks dat men in de huidige bezetting zaterdagavond voor het eerst in het openbaar optrad.
Voorheen bestond de instrumentale bezetting uit drums, basgitaar, solo-slaggitaar en tenorsaxofoon.
De sax is echter verdwenen en daarvoor in de plaats kwamen een orgel en een piano, beide instrumenten bespeeld, niet door een langharige heer maar door de charmante mejuffrouw Jennie Polak.

"Ik ben niet beroeps. 
Ik vind het gewoon leuk om te spelen. 
Vier jaar heb ik gespeeld bij "Surfin-co" uit Arnhem, daarna heb ik een half jaar niet gespeeld en nu zit ik bij Jetset. 
Dit is mijn eerste optreden met hen. 
Wij hebben drie keer gerepeteerd", vertelt de zwarte Jennie, gekleed in wit overhemd met stijve boord en donker pak.

Jennie lacht maar wat als haar gevraagd wordt of het bij die drie mannelijke collega's wel uit te houden is.
Ze doet niet voor hen onder en ze verzekert dat ze ook in de gebruikelijke "band-ruzies" haar woordje weet te doen: "Ik ben eraan gewend met mannen samen te werken."
Ook de heren bevalt het best met de organiste-pianiste.
Die heren zijn Ger Bouwman, basgitarist, Eugene Arts, drummer en W. Marneef, leider en soloslaggitarist.
De band bestaat ruim een jaar.
De heren zijn allen beroepsmusici en speelden, voor Jetset werd geboren, in andere bands.

Behalve soul speelt Jetset ook Undergroundmuziek, compleet met lichteffecten.
Zaterdagavond liet men hiervan een staaltje zien en horen.
Het zat allemaal goed in elkaar en bovendien viel de muziek ook bij het publiek in de smaak.
(De Vallei, 18 november 1968)

Jargoons spelen in de Ruif
Het bestuur van Circuit '67, dat normaal op iedere zaterdagavond dansavonden organiseert in De Ruif aan de Nieuweweg zorgt op zondagavond 26 januari voor een speciale attractie.
Uitgenodigd is namelijk de band The Jargoons, die zo langzamerhand voor iedere liefhebber van dit genre muziek goede bekenden zijn.
Vorige week is tijdens een dansavond in jeugdherberg de Eikelenkamp meegedeeld dat The Jargoons vrijdagavond naar Veenendaal zouden komen, maar dit bericht berust op een misverstand.
(De Vallei, 22 januari 1969)