Voor de eerste maal in dit jaar heeft Club 500 (de voormalige Stichting voor Gehandicapten) afgelopen zaterdag weer acte de présence gegeven, wat wel gewaardeerd werd, gezien de goed gevulde zaal.
Na een welkomstwoord en korte uiteenzetting door de organisator, de heer Lohuizen, opende en sloot een gitaarcombo uit Driebergen onder de naam Les Mystères het programma.
Ook tussentijds traden zij meerdere malen op.
De leider van deze band, de heer Canu, deelde desgevraagd mede, dat hun combo meer keren aan "de springplank" hadden meegewerkt en hun wensdroom is éénmaal tot de professionals te behoren.
Zij lieten in de eerste helft van het repertoire hoofdzakelijk beatmuziek horen, maar de tweede helft kenmerkte zich door het geven van voor dit soort muziek geschikt gemaakte bekende volksliedjes met beat-ritme.
 |
| Les Mystères zoals zij j.l. zaterdag optraden in Kamp Overberg. |
Beschaafd en zonder de gebruikelijke lange haren.
De jongste uit de groep is de veelbelovende, nog maar 12-jarige drummer, die een solo nummer weggaf.
Resumerend kan gezegd worden, dat deze jongens veelzijdiger zijn dan de doorsnee beatgroepen.
Verder liet het voor muziekminnaars geen onbekend vocaal duo The Douma Sisters weer van zich horen. Mooie zuivere stemmen, die duidelijk naar voren kwamen, omdat de gitaarmuziek als begeleiding op de achtergrond bleef.
Vooral in het Oostenrijkse volksliedje "Nach meiner Heimat" kwam de juiste tonatie tot uiting.
Het geheel was een lust om naar te luisteren.
Het viel dan ook niet te verwonderen, dat een luid applaus hun deel werd.
Hadden Les Mystères hun vingervlugheid op het instrument getoond, de bij het gezelschap behorende goochelaar, Richard Ross uit Amsterdam, deed daar niet voor onder. Met dit verschil, dat hij goochel- inplaats van muziek-instrumenten gebruikte. Wat hij hier allemaal mee uithaalde zou te ver voeren om het op te noemen.
Na afloop werden de artiesten lof toegezwaaid door de directie onder aanbieding van een bloemetje en rokertje, als bewijs van erkentelijkheid.
(De Vallei, 18 januari 1966)
CLUB 500 PRESENTEERT
De Stichting voor Gehandicapten, die reeds talloze malen geheel belangeloos uitvoeringen heeft verzorgd voor die grote groep van mensen, die zelf niet in staat zijn voor ontspanning te zorgen, treedt thans op onder de naam Club 500.
Na reeds 96 uitvoeringen dit jaar hebben de jongens van Kamp Overberg en belangstellenden j.l. zaterdagmiddag weer kunnen genieten van een goed verzorgd programma.
Na opening door de directie gaf de organisator, de heer Lohuizen, een korte uiteenzetting over de aan te bieden muzikale schotel en de hoge kosten, die het vormen van een beatgroep met zich meebrengt.
 |
| Bob Revvel, met als zanger Robert Long (in zwart pak) |
Men kon direct merken, dat ze niet voor het eerst optraden.
Goed op elkaar ingespeeld en zeker van zichzelf.
De nummers werden zonder enige aarzeling en daardoor vlot ten gehore gebracht.
Jammer dat enerzijds door waarschijnlijk te hard gestelde versterkers en anderzijds de slechte accoustiek van de zaal, de zang gedeelteIijk verloren ging.
Iets meer aandacht hij de voordracht zou niet overdreven zijn.
Ter afwisseling van het muzikale gedeelte toonde de goochelaar Janito uit Zwanenburg enkele goocheltrucs uit zijn ongetwijfeld veelzijdig goochelrepertoire.
Hierna trad Anne Monster uit Oostvoorne, Neerlands 1e protest-zangeres, op.
Zij zong haar zelfgemaakte liedjes, zichzelf op gitaar en mondorgel begeleidend.
Verschillende mistoestanden in de maatschappij hekelde zij op een verfijnde manier.
Jammer, dat haar schroom en aarzeling nog merkbaar waren, iets waar veel artiesten in het begin mee kampen. Wordt zij dit de baas, dan zal dat zeker het geheel ten goede komen.
Het volgende punt van het programma vormde het zangduo uit Utrecht Changin' Subjects, twee jongens, waarvan er één op een gitaar begeleidde.
Hun liedjes, welke een mengeling vormden van beat en het vroegere rock en roll, zong dit tweetal op pittige wijze. Duidelijke en goed in elkaar overvloeiende stemmen, waardoor het prettig was om ernaar te luisteren. Vooral bij het liedje "If you don't look around" was het genieten geblazen.
Nadat de artiesten nog enige malen hadden opgetreden, zorgden The A-ones voor het nagerecht. Hierbij was de verhouding muziek-zang veel beter, en gaven deze veelbelovende jongelui blijk door hun prestaties over muzikale kwaliteiten te beschikken.
Na een dankwoord door de directie, hetwelk zijn vertolking vond in de aanbieding van een bloemetje en versnapering gaven The A-ones nog een toegift
(De Vallei, 27 september 1966)
Kamp Overberg, wat was dat?
Passantenkamp Overberg was een onder de directie Kinderbescherming van het ministerie van Justitie resorterend centrum voor ontspoorde jongens en lag aan de Dwarsweg te Overberg (gemeente Amerongen).
 |
| Observatie- en Opvangcentrum "Kamp Overberg" |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten