donderdag 6 maart 2014

DE VREDESMARS

Veenendaal is wat waarneming in eigen plaats betreft onbekend met het provo-probleem.
Er mogen tijdens Lampegietersavond hier en daar wat klappen vallen, maar happenings en rookbommetjes zijn onbekende verschijnselen in de Veenendaalse straten.
Ook het eigentijdse verschijnsel protest-mars is tot dusver nooit opgevoerd.
Vandaar dat het initiatief van een aantal jongelui om op zaterdag 22 april een protestmars te organiseren tegen alles wat met geweld te maken heeft, een primeur betekent.
De 20-jarige student in de economie, J. Schellevis, en zijn secondanten gaan er niet bij te keer.
Zij willen een positieve uiting om de mensen tot nadenken te stemmen en hebben de medewerking toegezegd gekregen van de plaatselijke autoriteiten.
Aan het eind van de mars zal de gemeente een monument worden aangeboden.

NADENKEN OVER VREDE
Organisatoren: "Wij zijn tegen iedere vorm van geweld"
Grote vredesmars en aanbieding monument

Op zaterdag 22 april zal in Veenendaal een vredesmars worden gehouden.
Bovendien zal aan het eind van die mars, op het plantsoen aan de Industrielaan, aan de gemeente Veenendaal een vredesmonument worden aangeboden, dat ontworpen en uitgevoerd is door de organisatoren van de voor Veenendaal unieke gebeurtenis. Het doel van de mars en het monument is de mensen, en dan speciaal de Veenendalers, aan het denken te zetten over oorlog en vrede.

Goedkeuring van autoriteiten
J. Schellevis, 20 jaar, student economie te Rotterdam is de grote initiatiefnemer.
In februari van dit jaar kwam hij op het idee en is hij meteen gaan zoeken naar medewerkers.
Samen met Jan Aantjes, Jos van Veldhuizen en Hans Blankestein heeft hij het plan aan de burgemeester en de politie voorgelegd.
"Ze konden natuurlijk niet weigeren, maar ze zeiden wel, dat we het beter niet konden doen en dat het toch geen nut zou hebben", aldus Schellevis. "Maar we hebben geen enkele tegenwerking gehad".
Hij vertelt verder dat achter dit protest geen enkele politieke partij zit en dat het ook niets met provo's te maken heeft: "Het gaat ons er alleen om, de mensen aan het denken te zetten, ze wakker te schudden.
We geloven, dat de protestmars in dat opzicht zeker zal slagen. Het is helemaal nieuw voor Veenendaal. Als je elke dag protesteert heeft het geen effect meer, maar hier is het een gebeurtenis".

De mars zal een rustig verloop hebben. Men heeft volledige toestemming, voert alleen leuzen mee, die eerst door de Veenendaalse politie zijn goedgekeurd en bovendien gaat het niet om sensatie maar om het doel.
Daarom zegt de heer Schellevis ook: "De zogenaamde meelopers kunnen thuisblijven. Het is natuurlijk wel handig een dergelijk stel in een mars mee te nemen, het heeft meer effect, de mars is groter, maar we willen alleen mensen die werkelijk tegen de oorlog zijn of beter: tegen alle geweld, tot burenruzies toe".
Is niet iedereen daar tegen?
"Ja, daarom zou ook iedereen mee moeten lopen. Maar de meesten hebben er gewoon nog niet zo over nagedacht. Bovendien zullen de meeste Veenendalers wel denken, dat het alleen voor jongeren is en dat het iets met provo heeft te maken, maar dat is beslist niet zo.
Iedereen kan meedoen". Het wordt de deelnemers dan ook erg gemakkelijk gemaakt.
Men kan zich opgeven maar men kan op de bewuste dag ook zonder meer in de rij aansluiten.
Waartegen wordt nu precies gedemonstreerd?
"Tegen elke vorm van geweld", antwoordt de heer Schellevis.
De mars is niet te vergelijken met de bekende anti-Vietnam marsen.
Het is geen mars tegen een bepaalde oorlog, maar tegen elke oorlog en natuurlijk zit daar ook een element van protest tegen Vietnam in.

Monument
De mars is terdege voorbereid. De commissie heeft uren met hoofdinspecteur W.C.H. Dekker gesproken en verder heeft men spandoeken en affiches gemaakt die op zo veel mogelijk plaatsen in Veenendaal zullen worden opgehangen.
dr. Slotemaker de Bruïneplein
"We denken aan beatclubs en scholen, alleen is het voor het laatste natuurlijk moeilijker om toestemming te krijgen".
Bovendien hebben de organisatoren een staalconstructie gemaakt die een symbool voor de vrede voorstelt.
"Aan het eind van de mars zullen we dit symbool aan de gemeente Veenendaal aanbieden.
Het is te hopen, dat de burgemeester aanwezig zal zijn en dat hij het symbool zal accepteren".
In de constructie zitten raderen verwerkt en prikkelraad die het idee van de oorlog moeten opwekken en vooral, natuurlijk, het afschrikwekkende ervan.

J. Schellevis vertelt nooit eerder aan een dergelijke demonstratie te hebben meegedaan.
Het is ook niet de bedoeling een commissie te vormen, die meer van dergelijke demonstraties zou moeten organiseren."Mocht in de toekomst blijken dat de mars niet heeft geholpen, dan zullen we het nog een keer doen. Maar er zit dus niets van een organisatie achter. Het is maar voor één keer".
Wel bestaat de mogelijkheid dat, als de mars bijzonder goed slaagt, men een Teach-In of iets dergelijks zal organiseren.
Maar voorlopig gaat het alleen maar om die ene mars.

Route
De heer Schellevis heeft nog geen enkel idee hoeveel mensen er aan mee zullen doen.
"Ik hoop alleen zoveel mogelijk".
Wel kan hij vertellen hoe de route van de mare zal zijn.
"We starten op het Dr. Slotemaker de Bruïneplein, gaan dan door de Klaas Katerstraat, Patrimoniumlaan, Kerkewijk, Hoofdstraat, Hoogstraat, Verlaat, Valleistraat een deel van het Schrijverspark om uit te komen op het grote plantsoen, aan de Industrielaan".
Daar zal de heer Schellevis dan een toespraak houden waarin hij oproept voor de vrede en daar zal dan ook het monument worden onthuld.

"Nogmaals", besluit de heer Schellevis: "Iedereen kan meedoen, jong en oud. Het kost niets. Men hoeft niet bang te zijn uiteengeslagen te worden, we hebben toestemming".
De enige voorwaarde is, dat men tegen geweld en voor de vrede moet zijn!

Kalme vredesmars door centrum van Veenendaal

Zaterdagmiddag vertrok van het dr. Slotemaker de Bruïneplein een kleine groep demonstranten, die samen de vredesmars vormden. Voorop de politie op de motor met zijspan, gevolgd door een bakfiets waarop enkele kinderen hadden plaatsgenomen en daarachter een groepje van een kleine twintig demonstranten, voor het merendeel jongeren, die leuzen met zich meedroegen met het doel de Veenendalers aan het denken te zetten over oorlog en vrede.
De mars verliep ordelijk. Op verschillende plaatsen langs de route hield de politie met en zonder uniform, een oogje in het zeil.
Langs de kant oudere Veenendalers die het schouwspel zonder commentaar aanschouwden.
Voorts wat lachende jongelui en opgewonden kinderen, die het weer eens wat anders vonden dan Lampegietersavond.
De meegevoerde leuzen schreeuwden: "Defensiemiljarden naar Ontwikkelingshulp", een wat minder vredelievend "Vecht voor vrede" en "As 't effe kan: Ontwapenen".
Aan de leuzen werd kracht bijgezet door het zingen van "We Shall Overcome".
De organisator van dit alles, de 20 jarige student in de economie J. Schellevis, was tevreden: "Het gaat ons niet om het aantal meelopers, maar alleen om het gebeuren, waardoor de Veenendalers ongetwijfeld aan het denken zijn gezet." 
Aan de reacties van de Veenendalers te zien, was het effect waarschijnlijk toch groter geweest als er meer demonstranten waren geweest.

Bij het eindpunt van de mars, die via de Patrimoniumlaan, Kerkewijk, Hoofdstraat, Hoogstraat, Valleistraat en Schrijverspark op het terrein voor het O.C.B.-gebouw uitkwam, stond een
De markt
"vrijheidsmonument", dat de organisatoren aan de gemeente Veenendaal wilden aanbieden.
De symbolische constructie werd echter niet geaccepteerd. "Sterker nog", zei de heer Schellevis, "we wilden het ding onthullen op het plantsoen bij de Industrielaan, maar dat mocht niet. Nu mochten we per gratie het monument hier neerzetten, als we het na de mars maar meteen weer mee naar huis namen".
Dit hebben ze gedaan.

Na een korte speech van de organisator, waarin hij de demonstranten bedankte en de hoop uitsprak, dat de mars resultaten zou opleveren, werd de stalen constructie op de bakfiets gezet en samen met de spandoeken en borden naar de Rembrandtlaan vervoerd, waar zij in de tuin van de heer Schellevis belandde. De staalconstructie bestond uit enkele gekleurde buizen, een wiel en een rad: "Dat is het vuil van de oorlog", zei een bebaarde toeschouwer, die er kennelijk wat meer van wist.
 "Kijk, die gekrulde strook daar is een bezem. Daar willen ze mee zeggen dat ze de boel willen schoonvegen. Het vuil gaat voor de bezem".
(De Vallei, 24 april 1967)

Geen opmerkingen: